【沒有名字的怪物】EGOIST-名前のない怪物
每個人心裡,都住著一隻怪物。
就算不是佛洛伊德潛意識論的信徒,不可否認的是,生命裡總有一些時刻,我們清楚感受到內裡突然爆發出強烈的慾望-那是接近原始本能的、生物性的衝動,食慾、性慾,想要不經思考地去佔有、破壞,讓自己的生命獲取得以延續的最大優勢。那是我們心裡無名的房客、在文明的陽光下無從現蹤的怪物。
之所以要討論人類心裡那股非理性的力量,並非全盤否定秩序的必要,而是要讓大家思考:文明社會中對於「正常-異常」乃至「理智-瘋狂」的定義,其實都是後天的產物,而我們也是在經過一連串的規訓與教化後,才將心底的慾望壓制下來,並學會用上述的界線區分異己。那麼,制定那些文明枷鎖、將人類的非理性本能壓制的,究竟是誰呢?
其實不論是法國哲學家傅柯(M. Foucault)或是精神分析學家拉岡(J. Lacan)都曾提過,一般人認知裡的口誤或是「瘋狂」,只不過是違反了一套預先設立的象徵秩序。而傅柯更進一步爬梳西方世界的歷史,從中可以發現每個時代對於瘋狂,各自有不同定義(中古時代的囈語者被視為可接收神諭;到了近代卻被視為危害社會秩序的亂源)而這一連串各異的定義背後,隱藏的其實是當代掌權者,透過權力運作將異己劃入「瘋狂」的彼端,藉以鞏固自身的「正常」與「理智」。
人畢竟是群居的生物,因此秩序對我們來說有一定的必要。然而我們不能因此覺得這套秩序理所當然,而毫無警覺;如果放任這套秩序,以主觀好惡排除社會上與自己不同的份子,那麼有一天這樣的秩序也可能回頭,以不同的理由將自己打入需要被排除的那一邊。當人們厭惡著,那群被擠落深淵的「瘋狂」者,殊不知那人造的深淵有一天也可能蔓生到腳邊,將自己吞噬。
或許有些人會覺得無稽吧:什麼佛洛伊德的潛意識,或是其實「正常-瘋狂」的界線不過是權力運作下的產物。但如果我們可以認識自己內裡那股不理性的本能,再認知到今天我們之所以會排斥某些人,不過是被規訓後的結果,便可以得出一個、或許可以讓這個社會更美好一點的結論。
如果我們可以認識這社會本身的異質性,並因此對其組成份子有更大的包容,或許我們可以阻止更多人、被我們自己推進「瘋狂」的深淵。其實每每看著這個崇拜單一成功標準、高壓、缺乏對他者想像力的社會,我總會想:是不是我們自己,養大了心裡的怪物?
而EGOIST的這首歌,「名前のない怪物」、沒有名字的怪物,或許就像那蟄伏在每人心底的非理性、以及追求正義的社會一般,將怪物釋放出來的不是別人,正是自詡正常的自己。
#歌曲與歌詞連結在留言喔
#最近發生好多事都沒空寫東西聊上星期去聽EGOIST演唱會的事啦
#對我認真寫了這一篇其實是為了耍廚 #大誤
#抓到啦是宅宅快預防性羈押
#EGOIST #名前のない怪物
「egoist 沒有名字的怪物」的推薦目錄:
egoist 沒有名字的怪物 在 Loui5Ng 伍公子 Facebook 的最讚貼文
上期講開《魔刹》,今期延伸呢個話題,我要講一件混種作品既奇異故事。
話說,當年浦澤直樹為《魔刹》落左好多心機 : 漫畫入面每個角色都有完整人格,講故事之餘又詳細描寫柏林圍牆既歷史影響,佢甚至痴線到喺劇情入面再創作一本捷克兒童繪本 - 《沒有名字的怪物》。
而下面呢首歌就正正叫做「沒有名字的怪物」,但係好奇怪地,佢並唔係《魔刹》既主題曲,而係另一套大作《Psycho-Pass》既片尾曲。
因為《魔刹》同《Psycho-Pass》都有一個共通點,兩個故事入面既反派同樣喪失人格,佢地都唔係人,而係怪物。
所以首歌叫做「沒有名字的怪物」,其實係負責創作的樂隊EGOIST借花敬佛,同時向浦澤直樹《魔刹》致敬。
但更離奇既係EGOIST呢隊樂隊,原來佢地本身就係一隊虛擬樂隊,出自《罪惡王冠》呢套動畫,後來因為受歡迎先至變成真Band。
所以「沒有名字的怪物」呢首歌,唔止係二次創作,佢仲係三套動漫既變異混種,相當罕有。