Drishyam (2015) สามารถดูได้ใน Netflix
• ลูกสาวพลาดลงมือฆาตกรรมลูกชายตำรวจยศสูง คนเป็นพ่อเลยวางแผนอำพรางศพ ตลอดทั้งเรื่องต้องมาลุ้นว่าแผนที่วางไว้จะมีจุดพลาดตรงไหน เพราะฝั่งตำรวจมีตัวขี้ฉ้อคอยจ้องจับผิดอยู่
• เป็นหนังที่ชวนให้นึกถึงงานของฮิตช์ค็อก ในแง่ที่ว่าเราเห็นตัวเอกลงมือฆาตกรรม แต่ก็ยังต้องลุ้นเอาใจช่วยให้เขาพ้นผิด เหมือนพวกงานอย่าง Strangers on a Train
• พล็อตอำพรางศพถือว่าค่อนข้างเนี้ยบ คนพ่อที่ชอบดูหนังอาศัยความรู้จากหนังมาสร้างข้อมูลเท็จไว้เอาตัวรอดจากการสอบสวน แถมมีเตรียมแผนดักทางไว้ล่วงหน้าด้วย
• คิดว่าถ้าเป็นหนังฝั่งตะวันตกจะไม่มีฉากที่นัดเจอกันบนหน้าผา ส่วนตัวคิดว่าพอมีฉากนี้แล้วตัวละครกับหนังได้ปลดปล่อยความในใจออกมา
• หนังมีข้อโต้เถียงอยู่ว่าได้รับแรงบันดาลใจมาจากนิยายญี่ปุ่นเรื่อง The Devotion of Suspect X ที่ถูกดัดแปลงเป็นหนังเกาหลีใต้เรื่อง Perfect Number (ซื้อลิขสิทธิ์เรียบร้อย) แต่เท่าที่ดูคิดว่ามันมีความคล้ายแค่ไอเดียหลักการอำพรางศพ แต่โทนหนังก็ต่างเยอะอยู่จนแทบไม่ได้เป็นเรื่องเดียวกัน
• ความยาวหนังมากกว่าสองชั่วโมงครึ่งไม่ใช่ปัญหา น้ำน้อย เนื้อเยอะเน้น ๆ
-------------------------------------
'วีเจย์' หัวหน้าครอบครัวชนชั้นกลาง เป็นเพียงชายจบป.4 ทำธุรกิจเคเบิ้ลในชุมชน เขาอาศัยขวนขวายความรู้และภาษาจากการดูหนัง อยู่มาวันหนึ่งลูกสาวของเขาพลั้งมือฆาตกรรมเด็กหนุ่มที่มาขู่แบล็กเมล์ และภรรยาของเขาก็ช่วยซ่อนศพ พอเขากลับมาบ้านได้รู้ความจริงทั้งหมดจึงตัดสินใจอำพรางศพ เอารถไปทิ้ง และจัดฉากว่าทั้งครอบครัวเดินทางไปฟังเทศนาต่างเมือง แต่เจ้ากรรม 'ไกทอนเด้' ตำรวจที่เขม่นหน้าเขาอยู่ดันเห็นจังหวะเขาขับรถของเหยื่อ ซึ่งไกทอนเด้ก็ยืนยันหัวชนฝากับ 'มีร่า' ผู้บัญชาการตำรวจที่เป็นแม่ของเด็กที่ตายด้วยความมั่นใจสุด ๆ ว่าวีเจย์ไม่ได้ไปฟังเทศน์แน่นอน แถมยังน่าจะเกี่ยวข้องกับคนตาย 100% อีกด้วย
.
ธีมของหนังจริง ๆ มันคือการเลือกปกป้องครอบครัว จะเห็นว่าวีเจย์ก็เลือกอำพรางศพเพราะไม่อยากให้ลูกและเมียต้องไปติดคุกจากข้อหาฆาตกรรม ส่วนมีร่าก็ทำทุกวิถีทางที่จะเค้นเอาความจริง แม้จะเป็นวิธีที่ผิดกฎหมายก็ตาม ต่อให้ไอเดียหลักของหนังจะไปคล้ายกับ Perfect Number เราก็ยังคิดว่า Drishyam เอามาทำเป็นแบบฉบับตัวเองได้มีเอกลักษณ์อยู่ หนังใช้จุดเด่นของพวกหนังสืบสวนฆาตกรรมมาเป็นเครื่องมือแก้เกมตำรวจ เช่น ต้องไม่เล่าข้อมูลตรงกันเป๊ะเพราะจะดูเตี๊ยมกันมา, ยืนยันหนักแน่นเพราะตำรวจจะลักไก่จับพิรุธ, หรือกระทั่งเตรียมตั๋วโดยสาร/ลงชื่อเข้าพักโรงแรม/ใบเสร็จอาหาร เป็นพยานหลักฐานเรียบร้อยว่าพวกเขาทั้งครอบครัวไม่ได้อยู่บ้านในวันที่ 2-3 ทั้งที่ความจริงเราเห็นกันหมดว่าพวกเขาอยู่และอำพรางศพ
.
ความเจ๋งของหนังคือทำให้คนดูสงสัยในช่วงแรกว่าวีเจย์ทำได้อย่างไรในการปลอมหลักฐาน และทำให้พยานบุคคลพูดตรงกันหมด ทั้งพนักงานต้อนรับโรงแรม, เจ้าของโรมแรม, ลูกน้องของวีเจย์, พนักงานเก็บเงินบนรถทัวร์, กระทั่งคนฉายหนัง คือทุกคนพูดยืนยันเป็นพยานที่อยู่ให้วีเจย์ได้หมด พอเฉลยบอกเลยว่าว้าวจริง แผนของตัวละครฉลาดใช่ย่อย และตอนพาครอบครัวไปจดจำรายละเอียดจริงก็ไม่แปลกที่การพูดจะจำเรื่องราวได้หมด เพราะคนเราคงท่องจำไม่ได้เป๊ะขนาดนี้ ยกเว้นไปสัมผัสด้วยตัวเอง เรียกว่าวางแผนดี ติดอย่างเดียวที่ฝั่งตำรวจก็ขี้สงสัยเกิ๊น
.
ความขี้สงสัยของฝั่งตำรวจก็เป็นจุดที่ทำให้หนังสนุก มีคู่ปรับคอยจับผิดและขุดหาพิรุธเรื่อย ๆ อย่างหนึ่งคือไกทอนเด้ เป็นตัวละครที่ตำรวจด้วยกันอาจไม่เชื่อถือข้อมูลเพราะรู้กันทั้งบางว่าเขาเขม่นกับวีเจย์ แต่เมื่อเขากล้าเอาตำแหน่งเป็นประกันก็ทำให้มีร่ายึดถือข้อมูลนี้มาประกอบ บวกกับสงสัยความเป๊ะของข้อมูลที่อะไรจะยืนยันจนไม่เหลือช่องโหว่ ความลุ้นของคนดูจึงต้องนั่งเฝ้าติดตามว่าแผนที่วางไว้จะแตกด้วยช่องโหว่ตรงไหน และวีเจย์จะเอาตัวรอดได้จนจบหรือเปล่า อย่าลืมว่าฝั่งตำรวจก็เล่นนอกเกมเหมือนกัน
.
ใครอยากหาหนังแนวฝั่งหนึ่งอำพรางศพ อีกฝั่งต้องจับให้ได้ ไล่ให้ทัน ก็แนะนำเลยครับ
Director: Nishikant Kamat
story: Jeethu Joseph
screenplay: Upendra Sidhaye
Genre: crime, drama, mystery
8/10
