When a hotel in Penang was closed down and the employees was retrenched, the general manager of the hotel setup a eatery offering food delivery service and employed all his former employees. That is W Kitchen Dine-in and Lunch Box Delivery Service in Penang
同時也有1部Youtube影片,追蹤數超過16萬的網紅林子安 AnViolin,也在其Youtube影片中提到,■ 更多林子安: INSTAGRAM:https://www.instagram.com/an__official/ FACEBOOK:https://www.facebook.com/Anviolin/ WEIBO:http://weibo.com/u/6511795600 Spotify:htt...
「service delivery manager」的推薦目錄:
- 關於service delivery manager 在 Facebook 的最讚貼文
- 關於service delivery manager 在 Daphne Iking Facebook 的精選貼文
- 關於service delivery manager 在 Scholarship for Vietnamese students Facebook 的精選貼文
- 關於service delivery manager 在 林子安 AnViolin Youtube 的最佳解答
- 關於service delivery manager 在 What does an IT Service Delivery Manager do - YouTube 的評價
- 關於service delivery manager 在 在wePlace 於Cape Town 擔任Service Delivery Manager 的評價
service delivery manager 在 Daphne Iking Facebook 的精選貼文
My sister, Michelle-Ann Iking's 3% chance of conceiving naturally was a success! Here's her story:
(My apologies as I've been overwhelmed with personal matters. I've only managed to get to my desk. So finally got around posting this).
This is the story behind my sister's pregnancy struggle and how she shared her journey over her Facebook page.
Because some may have not caught her LIVE session chat with me (https://www.facebook.com/daphneiking/videos/687743128744960/) , or read her lengthy post (as it's a private page);
she's allowed me to copy and paste it over my wall, in case you need to know more about her thought process on how AND why she focused on the 3% success probability. Read on.
-------------------------------------------
Posted 10th May 2020.
FB Credit: Michelle-Ann Iking
A week ago today I celebrated becoming a mother to our second, long awaited child.
Please forgive this mother's LONG (self-indulgent) post, journalling what this significant milestone has meant for her personally, for her own fallible memory's sake as well as maybe to share one day with her son.
If all you were wondering was whether I had delivered and if mum and bub are OK, please be assured the whole KkLM family are thriving tremendously, and continue scrolling right along your Newsfeed 😁.
OUR 3% MIRACLE
All babies are miracles... and none more so than our precious Kiaen Aaryan (pronounced KEY-n AR-yen), whose name derives from Sanskrit origins meaning:
Grace of God
Spiritual
Kind
Benevolent
...words espousing the gratitude Kishore and I feel for Kiaen's arrival as our "3% miracle".
He was conceived, naturally, after 3 years of Kishore and I hoping, praying and 'endeavoring'... and only couples for whom the objective switches from pure recreation to (elusive) procreation will understand how this is less fun than it sounds ...
3 years during which time we had consensus from 3 different doctors that we, particularly I (with my advancing age etc etc) had only a 3% chance of natural conception and that our best hope for a sibling for our firstborn, Lara Anoushka, was via IVF.
Lara herself was an 'intervention baby', being one of the 20% of babies successfully conceived through the less intrusive IUI process, after a year and a half of trying naturally and already being told then my age was a debilitating factor.
We had tried another round of IUI for her sibling in 2017 when Lara was a year old. And that time we fell into the ranks of the 80% of would-be parents for whom it would be an exercise in futility... who would go home, comfort each other as best they could, while individually masking their own personal disappointment... hoping for the best, 'the next time around'...
So the improbability ratio of 97% against natural conception of our second baby, as concurred by the combined opinion of 3 medical professionals, was a very real, very daunting figure for us to have to mentally deal with.
Deep, DEEP, down in my heart however, though I had many a day of doubt... I kept a core kernel of faith that somehow, I would again experience the privilege of pregnancy, and again, have a chance at childbirth.
And so, the optimist in me would tell myself, "Well, there have to be people who fall in the 3% bucket... why shouldn't WE be part of the 3%?"
Those who know me well, understand my belief in the Law of Attraction, the philosophy of focusing your mind only on what you want to attract, not on what you don't want, and so even as Kishore and I prepared to go into significant personal debt to attempt IVF in the 2nd half of 2019, I marshalled a last ditch effort to hone in on that 3% chance of natural conception... through research coming across fertility supplements that I ordered from the US and sent to a friend in Singapore to redirect to me because the supplier would not deliver to Malaysia.
I made us as a couple take the supplements in the 3 month 'priming period' in the lead up to the IVF procedure - preconditioning our bodies for optimum results, if you will.
At the same time, I had invested in a sophisticated fertility monitor, with probes and digital sensors for daily tracking of saliva and other unmentionable fluid samples, designed to pinpoint with chemical accuracy my state of fertility on any given day.
(UPDATE: For those interested - I obtained the supplements and Ovacue Fertility Monitor from https://www.fairhavenhealth.com/. Though I had my supplies delivered to a friend in Singapore, and redirected to me here since the US site does not deliver to Malaysia, there are local distributors for these products, you will just have to research the trustworthiness of the vendors yourself...)
I had set an intention - in the 3 months of pre-IVF priming, I would consume what seemed like a pharmacy's worth of supplements, and track fertility religiously... in hopes that somehow, within the 3 month priming period, we would conceive naturally and potentially save ourselves a down payment on a new property... and this was just a projection on financial costs of IVF, not even considering the physical, emotional and mental toll it involves, with no guarantee of a baby at the end of it all...
It was a continuation of an intention embedded even with my first pregnancy, where all the big ticket baby items were consciously purchased for use by a future sibling, in gender neutral colours, in hopes that sibling would be a brother "for a balanced pair", though of course any healthy child would be a welcome blessing.
It was a very conscious determination to always skew my thoughts in service of what the end objective was. For example, when 3+year old Lara would innocently express impatience at not yet having a sibling, at one point suggesting that since we were "taking too long to give her a baby brother/sister", perhaps we should just "go buy a baby from a shop", instead of getting defensive or berating the baby that she herself was, we enlisted Lara's help to pray for her sibling... so in any place of worship, or sacred ground of any kind that we passed thereon, Lara would stop, close her eyes, bow her small head and place her tiny hands together in prayer, reciting earnestly, "Please God, please give me a baby brother or baby sister."
After months and months of watching Lara do this, in the constancy of her childlike chant, Kishore started feeling the pressure of possibly disappointing Lara if her prayer was not answered. Whereas for me, Lara's recitation of her simple wish became like a strengthening mantra, our collective intention imbued with greater power with each repetition, and the goal of a sibling kept very much in the forefront of our minds (hence our calling Lara our 'project manager' in this endeavour).
And somehow in the 2nd month of that 3 month period, a positive + sign appeared on one of the home pregnancy tests I had grown accustomed to taking - my version of the lottery tickets others keep buying in hopes of hitting the jackpot, with all the cyclical anticipation and more often than not, disappointment, that entails...
This time however I was not disappointed.
With God's Grace, (hence 'Kiaen', a variation of 'Kiaan' which means 'Grace of God'), my focus on our joining the ranks of the 3% had materialised.
It seems poetic then, that Kiaen chose to make his appearance on the 3rd May, ironically the same date that his paternal great-grandfather departed this world for the next... such that in the combined words of Kishore and his father Kai Vello Suppiah,
"The 1st generation Suppiah left on 3rd May and the 4th generation Suppiah arrived on 3rd May after 41yrs...
One leaves, another comes, the legacy lives on..."
***
KIAEN AARYAN SUPPIAH'S BIRTH STORY
On Sunday 3rd May, I was 40 weeks and 5 days pregnant.
The baby was, in my mind, very UN-fashionably late past his due date of 29th April, so as much as I had willed and 'manifested' the privilege of pregnancy, to say I was keen to be done with it all was an understatement.
In the weeks leading to up to my full term, I had experienced increasingly intense Braxton-Hicks 'practice contractions' - annoying for me for the discomfort involved, stressful for Kishore who was on tenterhooks with the false alarms, on constant alert for when we would actually need to leave home for the hospital.
Having become a Hypnobirthing student and advocate from my first pregnancy with Lara, and thus being equipped with
(1) a lack of fear about childbirth in general and
(2) a basic understanding of how all the sensations I would experience fit into the big picture of my body bringing our baby closer to us,
I was less stressed - content to wait for the baby to be "fully cooked" and come out whenever he was ready... though I wouldn't have minded at all if the cooking time ended sooner, rather than later.
With Lara, I had been somewhat 'forced' into an induced labour, even though she was not yet due, and that had resulted in a 5 DAY LABOUR, a Birth Story for another post, so I was not inclined to chemically induce labour, even though I was assured that for second time mothers, it would be 'much faster and easier'...
That morning, I had a hunch *maybe* that day was the day, because in contrast to previous weeks' sensations of tightening, pressure and even spasms that were concentrated in the front of my abdomen and occasionally shot through my sides and legs, I felt period - like cramping in my lower back which I had not felt before throughout the pregnancy.
It was about 8am in the morning then, and my 'surges' were still relatively mild ('surges' being Hypnobirthing - speak for 'contractions', designed to frame them with the more positive connotations needed to counteract common language in which childbirth is presented as something that is unequivocally painful and traumatic, instead of the miraculous, powerful and natural phenomenon it actually is).
I recall (masochistically?) entertaining the thought of opting NOT to have an epidural JUST TO SEE WHAT IT WOULD BE LIKE...
I figured this would be the last time I would be pregnant and so it would be my 'last chance' to experience 'drug free labour' which, apart from the health benefits for baby and mother, might be *interesting* in a way that people who are curious about what getting a tattoo and skydiving and bungee jumping are like, might find these *interesting*...even knowing there will be pain and risk involved...
Since I have tried tattoos and skydiving (unfortunately not being able to squeeze in bungee-jumping while my life was purely my own to risk at no dependents' possible detriment) a similar curiousity about a no-epidural labour was on my mind...
In the absence of other signs of the onset of labour (like 'bloody show' or my waters breaking), I wanted to wait until the surges were coming every few minutes before we actually left the house for the hospital, not wanting to be one of those couples who rushed in too early and had interminable waits for the next stage in unfamiliar, clinical surroundings and/or were made to go home in an anti-climatic manner.
I was even calm enough through my surges to have the presence of mind to wash and blowdry my hair, knowing if I did deliver soon I would not be allowed this luxury for a while.
Around 9am I asked Kishore to prep for Lara and himself to be dressed and breakfasted so we could head to hospital soon, while I sent messages to family members on both sides informing them 'today might be the day.'
My mother, who had briefly served as a midwife before going back into general nursing and then becoming a nursing tutor, prophetically stated that if what I was experiencing was true labour, "the baby would be out by noon".
The pace in which my surges grew closer together was surprisingly quicker than I expected; and while I asked Lara to "Hurry up with breakfast" with only a tad more urgency than we normally tell her to do, little Missy being prone to dilly-dallying at meals, I probably freaked Kishore out when about 930am onwards, I had to instinctively get on my hands and knees a couple of times, eyes closed, trying to practice the Hypnobirthing breathing techniques I had revised to help along the process of my body birthing our child into the world.
I recall him saying a bit frantically as I knelt at our front door, doubled over as he waited for Lara to complete something or other, "Lara hurry up! Can't you see Mama is in so much pain and you are taking your own sweet time??!!"
SIDETRACK: Just the night before, Lara and I had watched a TV show in which a woman gave birth with the usual histrionics accompanying pop culture depictions of labour.
Lara watched the scene, transfixed.
I told her, simply and matter-of-factly, "That's what Mama has to do to get baby brother out Lara, and that's what I had to do for you also."
In most of interactions with my daughter, I have sought to equip her to face life's situations with calmness, truthful common sense, and ideally a minimum of drama.
Those who know the dramatic diva that Lara can be will know that this is a work-in-progress, but her response to me that night showed me some of my 'teachings' were sinking in:
She looked at me unfazed, "But Mama," she said. "You won't cry and scream like that lady, right? You will be BRAVE and stay calm, right?"
#nopressure.
So as we prepped to leave for the hospital I did indeed attempt to be that role model of calm for her, asking her only for her help in keeping very quiet,
"Because Mama needs to focus on bringing baby brother out and she needs quiet to concentrate...".
As we left the house at 10.11am, I texted Kishore's sister Geetha to please prep to pick up Lara from the hospital, and was grateful Kishore had the foresight to ask our gynae to prepare a letter for Geetha to show any police roadblocks between my in-laws' home in Subang Jaya and the hospital in Bangsar, this all happening under the Movement Control Order (MCO).
To Lara's credit, in the journey over to the hospital, she - probably sensing the gravity of the situation, sat very quietly in her seat at the back, and the silence was punctuated only by my occasional deep intakes of breath and some variation of my Ohmmm-like moans when the sensations were at their height.
By the time we got to Pantai Hospital at around 10.30am, my surges were strong enough I requested a wheelchair to assist me in getting to the labour ward, as I did not trust my own legs to support me... and Kishore would have to wait until Geetha had arrived to take Lara back to my in-laws' house before he himself could go up.
I slumped in the wheelchair and was wheeled up to the labour room with my eyes closed the whole time, trying to handle my surges.
I didn't even look up to see the attendant who pushed me... but did make the effort to thank him sincerely when he handed me over, with what seemed like a palpable sense of relief on his part, to the labour ward nurses.
The nurse attending me at Pantai was calm, steady and efficient. I answered some questions and changed into my labour gown while waiting for Kishore to come up, all the while managing the increasingly intense surges with my rusty Hypnobirthing breathing techniques.
By the time Kishore joined me at around 11am (I know these timings based on the timestamps of the 'WhatsApp live feed' of messages Kishore sent to his family), I was asking the nurse on duty, "How soon can I get an epidural??" thinking what crazy woman thought she could do this without drugs???!!!
The nurse checked my cervix dilation, I saw her bloodied glove indicating my mucous plug had dislodged, and she told me, "Well you are already at 7cm (which, for the uninitiated, is 70% of the way to the 10cm dilation needed for birthing), you are really doing well, if you made it this far without any drugs, if can you try and manage without it... I suspect within 2 hours or less you will deliver your baby and since it will take about that time for the anaesthesiologist to be called, epidural to be administered and kick in... it might all be for nothing... but of course the decision is completely up to you... "
So there I was, super torn, should I risk the sensations becoming worse... or risk the epidural becoming a waste?? And of course I was trying to decide this as my labour surges were coming at me stronger and stronger...
I was in such a dilemma...because as a 'recovering approval junkie' there was also a silly element of approval-seeking involved, ("The nurse thinks I can do this without drugs... maybe I CAN do this without drugs... Yay me!") mixed with that element of curiosity I mentioned earlier ("What if I actually CAN do this without drugs... plenty of other women have done it all over the world since time immemorial.. no big deal, how bad can it be...??") so then I thought I would use the financial aspect to be the 'tiebreaker' in my decision making...
I asked the nurse how much an epidural would cost and when she replied "Around MYR1.5k", I still remember Kishore's incredulous face as I asked the question, i.e."Seriously babe, you are gonna think about money right now? If you need the epidural TAKE IT, don't worry about the money!!!"... and while we are not rich by any stretch of the imagination, thankfully RM1.5k is not a quantum that made me swing towards a decision to "better save the money"...
So in the end, I guess my curiosity won out, and I turned down the epidural "just to see what it would be like and if I had it in me" (in addition of course to avoiding the side effects of any drugs introduced into my and the baby's body).
My labour occuring in the time of coronavirus, it was protocol for me to have a COVID19 test done, so the medical staff could apply the necessary precautions. I had heard from a friend Sharon Ruba that the test procedure was uncomfortable, so when the nurse came with the test kit as I was starting another surge, I asked, "Please can I just finish this surge before I do the test?" as I really didn't think I could multitask tackling multiple uncomfortable sensations in one go.
The COVID19 test involved what felt like a looong, skinny cotton bud being inserted into one nostril... I definitely felt more than a tickle as it went in and up, being told to take deep breaths by the nurse. Then she asked me to "Try to swallow" and I felt it go into my nasal cavities where I didn't think anything could go any further, but was proven wrong when she asked me to swallow again and the swab was probed even deeper. Then she warned me there would be some slight discomfort as she prepared to collect a sample... but at that point all I could think about was:
(i) I really don't have much of a choice
(ii) please let this be over before my next surge kicks in
(iii) if all the people breaking the MCO rules knew what it feels like to do this test maybe they won't put themselves at risk of the need to perform one...
In full disclosure as I was transferred into the actual delivery room at some point after 11am, another nurse offered me 'laughing gas' to ostensibly take some of the edge off... I took the self-operated breathing nozzle passed to me but don't recall it making any difference to my sensations..so didn't use it much as it seemed pretty pointless.
I recall some measure of relief when I heard my gynae Dr. Paul entering the room, greeting Kishore and me, and telling us it was going well and it wouldn't be long now and he would see us again shortly.
From my previous labour with Lara I knew the midwives pretty much take you 90% of the way through the labour and when the Dr is called in you are really at the home stretch, so was very relieved to hear his voice though knowing he would leave and come back later meant it wasn't quite over yet.
I do remember realising when I had crossed the Thinning and Opening Phase of labour to the Birthing Phase, by the change in sensations... it is still amazing to me that as the Hypnobirthing book mentioned, having this knowledge I was instinctively able to switch breathing techniques for the next stage of labour .
Was my opting against epidural the right choice for me?
Overall? Yes.
Don't get me wrong.
I *almost* regretted the decision several times during active labour... especially when I felt my body being taken over by an overwhelming compulsion to push that did not seem conscious and was accompanied by involuntary gutteral moans where I literally just thought to myself, "I surrender, God do with me what you will..." (super dramatic I know but VERY real at the time...).
I think I experienced 3-4 such natural explusive reflexes (?), rhythmically pushing the baby down the birth path, one of which was accompanied by what felt like a swoosh of water coming out of a hose with a diameter the size of a golf ball... this was when I realised my water had finally broken...
The nurses kept instructing me to do different things, to keep breathing, to move to my side, then to move to the middle, to raise my feet... and when I didn't comply, Kishore (who was with me throughout both my labours) tried to help them by repeating the instructions prefaced with "Sayang..." but I basically ignored all the intructions because I felt I had no capacity to direct any part of my body to do anything and someone else would have to physically manoeuvre that body part themselves.
When I heard Dr. Paul's voice again and the flurry of commotion surrounding his presence, I knew the time was close... and when I heard the nurse say to Kishore, "Sir, these are your gloves, for when you cut the baby's cord", it was music to my ears...
I'm very, VERY grateful Kiaen slid out after maybe the 4th of those involuntary pushes... the wave of RELIEF when he came out so quickly... it still boggles my mind that my mother was essentially right and as his birth time was 12.02pm, it was *only* about 1.5 hours between our arrival at the hospital and his arrival into the world.
Kiaen was placed on my chest for skin to skin bonding and remained there for a considerable time.
For our short stay in the hospital he would be with us in my maternity ward number C327... another trivially serendipitous sign for me because he was born on the 3rd (May) and our wedding anniversary is 27th (July).
I was discharged the following day 4th May at about 5.30pm, after I got an all clear on COVID19 and a paediatric surgeon did a small procedure on Kiaen to address a tongue-tie that would affect his breastfeeding latch... making the entire duration of our stay about 31 hours.
I have taken the time and effort to record all this down so that whenever life's challenges threaten to get me down I can remind myself, "Ignore the 97% failure probability, focus on the 3% success probability".
Also that the human condition is miraculous and it is such a privilege to experience it.
To our son Kiaen Aaryan, thank you for coming into our lives and choosing us as your parents.
Even though Papa and I are both zombies trying to settle into a night time feeding routine with you, I look forward to spending not only all future Mother's Days, but every day, with you and your Akka...
And last but not least, to my husband Kishore...without whom none of this would be possible - we did it sayang, I love you ❤️
Photo credit: Stayhome session with Samantha Yong Photography (http://samanthayong.com/)
service delivery manager 在 Scholarship for Vietnamese students Facebook 的精選貼文
[LONG SHARE] CÁCH SỬA CV ĐỂ APPLY HIỆU QUẢ HƠN
Đầu năm tình hình của mọi người thế nào rồi hen? Chị đang đọc bài viết của bạn Adele Doan về cách sửa CV apply hiệu quả nên muốn sharing với mọi người luôn ha. Bài viết chia sẻ rất hữu ích về các tips viết theo từng đề mục trong CV như General Information, Objectives/ Summary, Education, Work experience, Skills... Chị cũng đồng tình với quan điểm mỗi một case khác nhau sẽ có cách sửa cv của mình để phù hợp với tiêu chí từng case.
Đầu năm mới sharing với mọi người bài viết hữu ích này, cả nhà textnote lại các tips này và enjoy bài viết hen <3
Happy new year cả nhà
-----x-X-x-----
Cuối năm bận rộn, nhân việc một bạn có gửi mình CV để nhờ sửa và góp ý hộ. Nên mình viết lại cách mình hay sửa CV để các bạn lưu ý và hoàn thiện hơn CV của mình nha.
Case study:
Ứng viên: Có 2 năm kinh nghiệm vị trí Customer Service, đã làm qua một số công việc admin, muốn apply các vị trí tương tự trong mảng giáo dục. CV Đính kèm: http://bit.ly/cv_mau
Vị trí ứng tuyển: Test day delivery Officer tại British Council (BC), phụ trách các công việc admin, operation trong mảng tổ chức các ngày thi IELTS của BC. JD Đính kèm: http://bit.ly/JDMau
Mình sẽ góp ý theo trình tự các phần của CV nha
1. General Information:
Cách ghi email và số điện thoại như vậy là ổn rồi. Phần địa chỉ có thể ghi đơn giản là Ha Noi, Vietnam là được.
2. Objectives/Summary:
Lựa chọn viết objectives hay summary tùy theo tình huống tuyển dụng và mục đích của từng người.
Objectives: Những ứng viên đã có nhiều kinh nghiệm, đang muốn phát triển đi lên hoặc muốn thay đổi sang ngành hoặc hướng phát triển mới thì nên ghi objectives để nhà tuyển dụng biết rõ định hướng mong muốn của ứng viên. Ví dụ: Ứng viên đã có 3 năm kinh nghiệm vị trí Sales Supervisor, hiện tại chỉ muốn tìm cơ hội để phát triển lên vị trí quản lý cao hơn - Sales Manager, và tiếp tục phát triển trong ngành hàng hiện tại. Khi Recruiter đọc CV sẽ hiểu được những vị trí tương đương level supervisor hoặc chuyển sang phát triển cho ngành sản phẩm mới sẽ không phù hợp với ứng viên này.
Summary: Thường được dùng trong trường hợp kinh nghiệm của ứng viên có nhiều mảng khác nhau, cần tổng kết lại để nhà tuyển dụng dễ có một cái nhìn tổng quan, hoặc kinh nghiệm của ứng viên chưa đáp ứng hoàn toàn với JD đưa ra nên cần phần summary để làm nổi bật những điểm mạnh, sự phù hợp của ứng viên so với vị trí ứng tuyển.
Trong trường hợp của CV này rơi vào trường hợp thứ 2: Kinh nghiệm làm việc chưa phù hợp hoàn toàn với JD. Vậy nên cần viết summary thay vì objectives:.
Viết summary như thế nào là chuẩn?
Summary cần làm nổi bật được 2 ý: những điểm phù hợp (kinh nghiệm, kỹ năng) của bạn phù hợp với yêu cầu mà JD đã mô tả và mong muốn/định hướng phát triển của bạn tại công ty.
Phần viết summary trong CV mẫu vì dùng từ rất chung chung nên chưa làm nổi bật lên ưu điểm và nếu bạn xem lại mục requirement của JD thì những điểm được liệt kê chưa phù hợp hoàn toàn với yêu cầu của JD
📝 Sửa lại: cần nêu được những ý sau: Có kinh nghiệm làm trong ngành Education, khả năng tổ chức sắp xếp nhiều công việc, khả năng giao tiếp và tư duy dịch vụ khách hàng, kinh nghiệm làm việc tại các môi trường áp lực, tốc độ cao và phải làm việc với nhiều bộ phận (cross-functional), định hướng tương lai phù hợp với vị trí đang ứng tuyển và mong muốn được làm việc ở BC.
3. Education
Tất cả thông tin có liên quan tới mốc thời gian thì cần để thời gian lên trước. Phần education này cũng vậy.
📝Sửa lại: Nên viết theo format như sau:
2013 - 2017: University of Commerce
Bachelor of Banking and Finance
4. Work experience
Mình có một số lưu ý sau cho mục Work Experience:
Mốc thời gian để lên đầu tiên sau đó tới Vị trí làm việc rồi mới tới Tên công ty. Tư duy của Recruiter khi đọc CV là thường đi theo mốc thời gian. Bạn ứng viên tốt nghiệp năm nào, sau đó bắt đầu từ vị trí gì, đi lên tới vị trí gì. Nên đặt Vị trí công việc trước tên công ty để recruiter dễ hình dung được lộ trình sự nghiệp của bạn.📝Sửa lại: Có thể viết theo format sau: Oct. 19 - Dec. 19: Administration Assistant at RMIT Vietnam
Tên công ty không cần ghi quá dài, ghi Zim English School là được không cần ghi cả tên công ty mẹ, hay có thể ghi đơn giản là RMIT Vietnam không cần ghi tên Khoa mình làm việc
Mô tả vị trí công việc: Phần này là quan trọng nhất. Cần phải viết mạch lạc, rõ ràng, đi vào cụ thể và nổi bật những kinh nghiệm phù hợp với vị trí ứng tuyển, giúp Recruiter hiểu được chính xác phạm vi công việc của bạn là gì.
Nên bắt đầu bằng một câu mô tả chung về nhiệm vụ của vị trí trước khi liệt kê các đầu việc.. Trong trường hợp của bạn này sẽ là: Phụ trách các công việc hành chính, tham gia và hỗ trợ tổ chứng event cho khoa.
Trong khi liệt kê các đầu việc nên để keyword về nhóm công việc đó nên đầu để highlight sau đó sẽ diễn giải, liệt kê chi tiết hơn. Mọi người có thể lấy phần mô tả công việc trong JD để làm ví dụ. Họ liệt kê rất rõ các nhóm công việc: Test admin and support, Customer management, Finance and Reporting.
VD Sau khi nói chuyện cụ thể mình mới biết Câu đầu tiên ý bạn là quản lý các dụng cụ và học liệu của khoa
📝 Sửa lại: Merchandise management and stock control:....
Sau đó đi vào chi tiết
Khi liệt kê nên dùng các động từ hành động cụ thể, Những từ như support, assist mang nghĩa rất chung chung, recruiter sẽ không hiểu được bạn hỗ trợ công việc gì, mức độ hỗ trợ như thế nào. Cần sửa lại bắt đầu bằng các động từ như: take care of, be responsible for, handle, manage…
Đưa những kinh nghiệm liên quan lên trên đầu và làm nổi bật chúng. Sau khi trao đổi mình mới biết khi ở ZIM vị trí của bạn là Customer Service (Chăm sóc học viên) nhưng do thiếu người nên thi thoảng vạn vẫn hỗ trợ các công việc về admin như (sắp xếp lịch học, thanh toán, mua dụng cụ và làm việc với BC để tổ chức đăng ký thi cho học viên.
Những kinh nghiệm này rất phù hợp với yêu cầu trong JD cần nhấn mạnh thay vì một câu chung chung như “Correspond to external partners (British Council): all procedures related to the IELTS test”.
📝 Sửa lại: Chia thành hai nhóm công việc Admin support (30%), Customer Service (70%) và nhấn mạnh, chi tiết hơn những công việc về admin đã phụ trách.
Không cần liệt kê những job không liên quan hoặc parttime job: Đối với những bạn đã có kinh nghiệm đi làm nhất định thì không cần liệt kê tất cả các job bạn đã làm từ hồi sinh viên.
📝 Sửa lại: Bỏ phần kinh nghiệm tại BKAV và Langmaster, chuyển phần kinh nghiệm tại Tony English Club vào mục Others Activities
Nếu được nên thêm mục Achievement/Contribution vào sau khi mô tả công việc để làm nổi bật CV.
5. Other activities
Các hoạt động đều có mốc thời gian vậy nên cần bổ sung vào để Recruiter dễ theo dõi hơn
📝Sửa lại: Liệt kê các hoạt động theo mốc thời gian từ gần nhất tới xa nhất
6. Skills
Phần này thay vì liệt kê những kỹ năng cơ bản, chung chung thì cần tập trung vào những kỹ năng thế mạnh của mình mà phù hợp với yêu cầu công việc.
📝Sửa lại: Đổi General Skills thành Skill, bổ sung chứng chỉ/điểm số tiếng anh nếu có, phần kỹ năng liên quan tới máy tính nếu từng sử dụng các phần mềm quản lý, kế toán thì nên liệt kê thêm.
7. References
📝Chỉ cần ghi ngắn gọn theo cấu trúc sau:
Mr. Nguyen Van A
Operation Manager - ZIM School of English and Test Preparation
Email: abc@zim.vn
Với số điện thoại của người tham khảo theo mình thì trừ trường hợp trong JD yêu cầu thì không cần thiết cần cho vào CV và sẽ cung cấp sau. Lí do bởi vì đây là thông tin cá nhân, bạn sẽ không biết được CV của bạn sẽ được gửi đi tới những đâu, được những ai xem (nếu up CV lên những trang tuyển dụng) và lỡ có rải CV thì cũng không sợ số điện thoại của sếp bị lộ làm phiền tới sếp. Ngoài ra nếu nhà tuyển dụng yêu cầu số điện thoại để check reference thì bạn cũng biết được process của mình đang tới bước nào rồi và khả năng đậu là khá cao.
Góp ý thêm một chút về hình thức, nên đổi template khác và rút ngắn thành một trang thôi để recruiter dễ dàng nắm hết được nội dung trong một vì recruiter cũng lười chuyển trang đọc những CV dài lắm.
Đây là cách mình sửa CV cho các bạn. Hi vọng các bạn đọc song cũng tự biết cách sửa lại CV của mình để chuyên nghiệp và apply hiệu quả hơn.
Chúc các bạn thành công!
Source: Adele Doan Blog
<3 Like page, tag và share cho bạn bè cả nhà nhé <3
#HannahEd #duhoc #hocbong #sanhocbong #scholarshipforVietnamesestudents
service delivery manager 在 林子安 AnViolin Youtube 的最佳解答
■ 更多林子安:
INSTAGRAM:https://www.instagram.com/an__official/
FACEBOOK:https://www.facebook.com/Anviolin/
WEIBO:http://weibo.com/u/6511795600
Spotify:https://spoti.fi/2XmfcLw
各式工作演出邀約請私訊IG或臉書專頁
For business, please send private message to my Instagram or Facebook fan page.
■ 更多【Cover by AnViolin】:https://bit.ly/2vWVtF5
🎶樂譜連結 Sheet Music🎶
https://gumroad.com/anviolin
(台灣請用蝦皮)https://shopee.tw/anviolin
--
串起回憶的宮崎駿動畫組曲 | Violin cover by Lin Tzu An of picks of Miyazaki's Animation Medley
有次留言問大家最喜歡哪一首宮崎駿動畫音樂,答案多到要有AnViolin 8.25倍分身才可能cover完,
所以這週乾脆來個組曲!
宮崎駿動畫配樂的魅力就在於小孩聽得懂而大人也有體會的感染力,在配樂與動畫場景產生奇妙的化學反應,這些曲子也都變成回憶中陪著大家走過人生各階段的背景音樂!
宮崎駿的動畫音樂總可以在悲傷旋律中流露出甜蜜希望,在輕快音樂中表達童真和充滿希望的感覺。
人生就像旋轉木馬,一圈又一圈經歷向上的喜悅和失落的低潮。
尋找到的該留下的光明,會一直在一起,值得記住的不會真的忘記,只是想不起來而已。
而跌倒之後若是一切歸零開始,心境反而更加充實,因為最明亮最溫暖的力量就來自我們心底。
每個人哭著來到世界,登入這場遊戲後,過程中會面臨許多現實社會人情世故的殘酷,一場必須用笑來掩飾哭,在哭與笑之間掙扎的遊戲,使得長大似乎是一件很痛苦的事。但從這些暴風雨走出來之後的你,就已經不再是當時走進去的你了,所以希望大家可以用成就更好的自己來看待這些令人感到厭世想登出的考驗,也祝福大家在突破之後都可以活成自己最愛的樣子。
歡迎大家在沒有下雨的週末到信義區香堤大道,聽cover歌曲的live版!詳細演出相關資訊,我都會更新在我的Instagram 限時動態!
--
I asked which is your favorite Miyazaki’s animation theme songs few weeks ago and I was surprised that everyone got their own different answers and they are so many that I guess I need 8.25 more twins of AnViolin to cover them all.
So to be fair, I did the medley for today's cover!
What makes Miyazaki’s animation theme songs charming is because of the wonderful chemical reactions between the music and the animations and thus make people of all ages love them.
It's like they are the background music of our childhoods.
Enjoy the conversation between yourself and the memories from the medley =]
Should you have any request regarding cover songs, just comment below and let me know.
Also please share the video and subscribe to my channel https://bit.ly/2EsTGMQ.
Don't forget to click the 🔔 bell to be notified when my videos come out!
Visit me at Taipei Shin Kong Mitsukoshi Xinyi Plaza to enjoy more my live cover songs. Check it out details on my Instagram stories!
--
編曲Arrange:林子安 Lin Tzu An
混音Remix:林子安 Lin Tzu An
小提琴 Violin: 林子安 Lin Tzu An
鋼琴 Piano:Neon Lu
攝影師剪接師 Photographer & Film editor: Santon.W
文字編輯 Social media editor/manager: Lily Wu
--
🎻Sponsor AnViolin🎻
如果你喜歡我的影片的話,歡迎贊助我,讓我有更多資源去提升畫面與音樂。
贊助連結:
(台灣請用歐付寶)歐付寶:https://p.opay.tw/77sBF
(Via Paypal)Sponsorship:https://www.paypal.me/Anviolin
--
【Cover by AnViolin】每週上傳新的小提琴cover影片,
喜歡的話請訂閱我的頻道 https://bit.ly/2EsTGMQ
也記得開啟🔔訂閱通知,按讚留言分享給你家人朋友看!
還想看子安cover什麼歌?留言跟我說 !
--
#宮崎駿動畫組曲
#MiyazakiAnimationMedley
#AnViolin
#CoverSong
#ViolinCover
#CoverByAn
#林子安
#林子安小提琴
service delivery manager 在 在wePlace 於Cape Town 擔任Service Delivery Manager 的推薦與評價
A specialist ICT Solution provider is looking for a Service Delivery Manager to be responsible for the overall management, including financial aspects as... ... <看更多>
service delivery manager 在 What does an IT Service Delivery Manager do - YouTube 的推薦與評價
... <看更多>