จริงค่ะ... เข้าใจความคิดทั้ง 2 ฝ่าย อ่านความเห็นในคอมเม้นต์สนุกดี
.
..... แต่สำหรับแม่หมู คิดว่า ..... เหล้าจะทำให้คน“ติดสุข” ติด จนติดเหล้า. กินนิดหน่อยเพื่อผ่อนคลายนั้นโอเค ... แต่ถ้ามากเกินไป พอกินแล้วมีความสุข ก็จะ “ติดสุข”. เพิ่มปริมาณมากขึ้นเรื่อยๆ จากผ่อนคลาย กลายเป็นขาดสติ. เมื่อยั้งสติไม่ได้ เกิดเรื่องมากมาย เมื่อกินเหล้า. .. เหล้า. คือเครื่องดื่มมึนเมาที่ทำให้”ขาดสติ”. อยู่ในข้อห้ามศิล ข้อที่ 5 ตามคำสอนพระพุทธเจ้า... เมื่อผิดศิล ... กรรมก็จะตามมาเสมอ ... แทนที่จะหายจากทุกข์. กลับยิ่งทุกข์หนักกว่าเดิม และทำให้คนรอบตัวทุกข์ตามไปด้วย
.
เมื่อตื่นจากความเมา ( สร่างเมาเมื่อไหร่ จะเข้าสู่โลกแห่งความจริง อาจกลายเป็นคนซึมเศร้า หาทางออกในชีวิตไม่ได้สักที )
.
จริง ... ที่คนจนไม่ได้โง่...
แต่คนจนที่ไม่เสียเวลา “ติดสุข” แก้ปัญหา ด้วยการ”ดื่มเหล้า” เค้าจะมีโอกาศพัฒนา กลายเป็นคนมั่งมีได้ เพราะมีสติสัมปชัญญะ ครบถ้วน กว่า คนกินเหล้า เมา หลับ ...
It's true... I understand the thoughts of both sides. It's fun to read the comments in the comments.
.
..... but for mother moo, I think that..... alcohol will make people "happy" addicted to alcoholic. Eating a little bit to relax is ok... but if it's too much, it's enough to be happy, you will be "happy". increase the amount from relaxing to lack of consciousness. When I'm conscious, it doesn't happen when drinking alcohol... Alcohol. It is an intoxication drink that makes "lack of consciousness". in the prohibition of arts number 5 according to Buddha's teaching... when it is wrong... Karma will always follow... instead of suffering. Going back, the more suffering and making people around you suffer.
.
When I wake up from drunkenness (sober, when will i enter the real world? I may become depressed. I can't find a solution in my
.
True... that poor people are not stupid...
But poor people who don't waste time " happy " solve the problem by " drinking alcohol " will have a chance to develop to become rich because they are conscious. Cuddle girls are more complete than those who drink alcohol, drunk and sleep...Translated
เห็นช่วงนี้มีประเด็นเรื่องคนจนซื้อเหล้า ถึงขั้นมีบางเพจวาดการ์ตูนล้อเลียนเลยก็มี บางคนก็เอาไปเปรียบเทียบว่าคนจนชอบบ่นว่าจน อดอยากต้องไปต่อแถวรอรับข้าวฟรีตามจุดต่างๆในกรุงเทพฯ แต่พอห้างเปิดให้ขายเหล้า ก็แห่กันไปซื้อตุน แย่งกันซื้อในห้างสรรพสินค้า (จากกรณีคลิปเมื่อวานนี้)
อันนี้ขอแสดงความคิดเห็นว่าค่อนข้าง Misleading นิดหนึ่งนะครับ มันเป็นเรื่องจริงที่ว่ามีคนไปต่อแถวตีกินเนียนรอรับข้าวฟรีตามจุดต่างๆในกรุงเทพ หรือจากสำนักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงมนุษย์จังหวัดตามเขตศาลากลาง แล้วพอห้างเปิดก็เอาเงินเยียวยา 5,000 บาทไปซื้อเหล้ากันจริง อาจมีบ้าง
แต่ต้องไม่นำมาปนกับเรื่องคนจนที่จนกันจริงๆแบบไม่มีจะกิน ไม่มีเงินกินข้าว ไม่มีเงินซื้อข้าวกิน เพราะไม่มีงานทำ ออกไปทำงาน ไปขายของไม่ได้นะครับ พวกนี้เขารอรับเงิน 5,000 บาทสำหรับการเยียวยาจริง และผมมั่นใจว่าเขาคงไม่ไปต่อคิวแย่งกันซื้อเหล้า ซื้อเบียร์เป็นลังๆตามห้างสรรพสินค้าหรอก
ถ้าพิจารณาเอาทีละจุด สังเกตคนที่ไปรุมทึ้งกองลังเบียร์ ส่วนใหญ่เขาซื้อไปเก็บเตรียมขาย เตรียมโก่งราคา ทำกำไรกันมากกว่าครับ ตรงนี้ใครที่อยู่ตามต่างจังหวัดคงทราบดีว่าช่วงที่มีการห้ามขายเหล้า เบียร์ก่อนหน้านี้ ทำให้ราคาของเหล้าเบียร์ ที่ร้านโชห่วยเอามาแอบขายนั้นพุ่งไปหลายบาท
คนที่มาซื้อกันในคลิปที่แพร่ออกมาเมื่อวานนั้น มีความเป็นไปได้น้อยมากที่จะเป็นพวกคนจนที่ต่อคิว ต่อแถวรอรับข้าวฟรี หรือกลุ่มที่ไปประท้วงหน้ากระทรวงการคลังเลย ผมจะบอกอะไรให้อย่างหนึ่งนะครับ เวลาคนจนต่างจังหวัดเขาซื้อหาเหล้ามากระดกกินกัน
เขาไม่ได้ซื้อทีละเป็นขวด หรือซื้อเป็นแพ็ค เป็นลังเอาไปเก็บ ไปตุนเอาไว้ที่บ้าน พวกที่ซื้อเป็นลัง เป็นแพ็คนั้นพวกมีตังค์ มีเงินพอประมาณอยู่แล้ว เป็นชนชั้นกลางที่มีเงินเก็บ ส่วนคนจนเวลาเขาซื้อนะ ถ้าไม่ได้มีปาร์ตี้หรือตั้งวงเหล้าเป็นหมู่คณะเขาไม่ซื้อเป็นขวดๆกันหรอก
เขาซื้อกันเป็นเป๊ก เป็นกลม เป็นแบนกันทีละน้อย บางทีก็ซื้อใส่ถุงหิ้วกลับบ้าน ทีละเล็กละน้อย ไม่ได้ซื้อทีละเยอะๆ เพราะอะไรรู้ไหมครับ? เพราะเขาหาเช้ากินค่ำ เงินเก็บ เงินในกระเป๋าไม่ค่อยมีจะถือกัน แต่ก็ยังอยากกินเหล้ากัน ก็จะซื้อทีละน้อยๆ พอเป็นกระษัยให้หายอยาก บางทีดีไม่ดีซื้อแบบแปะ แบบเซ็นไว้กับร้านโชห่วย
ติดหนี้เป็นเดือนๆไม่มาจ่ายก็มี นี่คือวิถีชีวิตคนจน คนหาเช้ากินค่ำ คนทำงานก่อสร้าง และคนที่เป็นลูกจ้างรายวันตามต่างจังหวัดครับ เขาไม่มีเงินไปเดินห้าม เดินเข็นรถเข็นหอบเบียร์ หอบเหล้าเป็นลังๆซื้อตุนไว้ที่บ้านกันหรอก พวกนั้นมันซื้อไปขายต่อครับ
ประเด็นนี้จึงไม่ควรโทษคนจน พวกแร้งรุมทึ้งเมื่อวานผมดูยังไงก็ไม่น่าใช่คนจนอะครับ นะเห็นใจคนจนกันหน่อย แค่นี้เขาก็แย่กันแล้ว อย่าไปดูถูกหรือไปเหยียดหยามอะไรพวกเขาเลย สงสารเขา แค่นี้ก็ฆ่าตัวตายประชดชีวิตกันไปหลายคนแล้วเฉลี่ยวันละ 1-2 คน
ส่วนอีกประเด็นหนึ่งที่มีข้อครหาและเป็นประเด็นกันว่าจนแล้วเอาเงินไปซื้อเหล้ากินกันทำไม?
อันนี้ผมพยายามนั่งคิดลองพิจารณาหาเหตุผลมาทำความเข้าใจคนเหล่านั้นดู ว่าทำไมจนแล้วยังต้องซื้อเหล้า จริงๆถ้าพูดในมิติหนึ่งแบบ Common sense หรือเหตุผลตรงๆเลยก็คือ คนพวกนี้ไม่รู้จักออมเงิน ไม่รู้จักควบคุมความอยาก ความกระหายของตนเอง ไม่รู้จักหักห้ามใจ และปล่อยปละละเลยให้ตัวเองเสพติดกับของมึนเมา
แต่ในความเป็นจริงถ้าเราใส่มิติทางสังคมวัฒนธรรม และมิติทางเศรษฐกิจกับความเหลื่อมล้ำเข้าไป เราอาจจะเห็นกันได้ว่า มันไม่ใช่แค่นั้น มันไม่ใช่ว่าเขาโง่ หรือ จน หรือ เสพติดของมึนเมา เอาแต่กินเหล้าสำมะเลเทเมาตั้งวงเหล้าเมากันแต่หัววันหลังเลิกงานทุกวันเสมอไป
แต่เพราะเขามีทางเลือกชีวิตที่น้อยกว่าคนชนชั้นกลางแบบพวกเราทั่วๆไป เขาไม่ได้มีเงินเดือน 15,000 บาทหลังเรียนจบ ไม่ได้ใช้เทคโนโลยีเก่งจนสามารถทำการค้าขายออนไลน์ได้ ไม่มีเงินเก็บ พ่อแม่ไม่ได้รับราชการ ไม่ได้มีเงินมรดก ไม่มีบ้าน ไม่มีรถเป็นของตัวเองแล้วส่งต่อให้ลูก
แบบชนชั้นกลาง หรือคนเมือง คนที่ทำงานตามออฟฟิศสมัยนี้ ที่พ่อแม่ก็เริ่มมีทุนไว้ให้บ้างบางส่วนแล้ว ในทางกลับกันหลายคนที่เป็นคนจนเขาไม่มีแม้กระทั่งโอกาสจะได้เรียนหนังสือ เรียนจบ ม.3 เขาก็ออกไปทำงาน ไปหัดใช้แรงงาน หลายคนไม่ได้กลับเข้าสู่ระบบโรงเรียน
หนังสือไม่ได้เรียน ไม่มีทักษะความรู้มหาวิทยาลัย เงินเดือนก็น้อย โอกาสที่จะทำมาหากิน ค้าขายให้ประสบความสำเร็จเป็นคนรวย เลื่อนชนชั้นมันก็ยิ่งน้อยลง ที่บอกว่าเรียนไม่จบก็เป็นเศรษฐีได้มันมีน้อยนะครับ ในโลกความเป็นจริง และคนจน คนหาเช้ากินค่ำเขาไม่ค่อยมีทางเลือกในการหาความสุขใส่ตัวแบบพวกเรา
เขาไม่มีเงินไปกินบุฟเฟต์หมูกระทะหรือปิ้งย่างมื้อละ 499 หรือ 599 อาหารเหลายิ่งไม่ต้องพูดถึง อาหารโต๊ะจีน ร้าน Fine-dining อะไรเย็นวันศุกร์ไม่มีทาง เขาไม่มีโอกาสหาความสุขง่ายๆแบบพวกเรา อย่างพวกเราทำงานมาเหนื่อยๆวันศุกร์ก็ไปสุขุมวิท ไปทองหล่อ ไปนั่งจิบค็อกเทลอยู่บนชั้น 55 ของโรงแรมทุกสุดสัปดาห์
หรือบางทีเบื่อๆก็ไปกิน Omakase ชุดละ 5,000 บาท อะไรแบบนี้กัน บางคนเบื่อๆไปช็อปปิ้งตาม Central Embassy ก็ได้ความสุข แก้เครียดไปได้หลายเปราะแล้ว แต่สำหรับคนหาเช้ากินค่ำ พวกเขาไม่มีต้นทุน ไม่มีเงินมากพอจะไปหากิจกรรมอะไรที่ผ่อนคลายทำได้แบบพวกเราไงครับ
ชีวิตเขาก็มีแต่ทำงานๆ หลายคนทำงานกันเกินวันละ 8-9 ชั่วโมงตกเย็นมืดมาต้องทำ OT รับงานมาทำเพิ่มอีก ทางเลือกเขามีไม่มากครับ เวลาจะทำกิจกรรมหาความสุข ตังค์จะซื้อเกมผ่านระบบ Steam ยังคิดแล้วคิดอีกเลยมั้ง จะให้เขาไปเล่นเกมคลายเครียดก็ไม่มี Smartphone ดีๆใช้อีก
ดังนั้นเหล้า เบียร์ แอลกอฮอล์อะไรพวกนี้มันก็เลยกลายเป็นทางเลือกที่เข้าถึงได้ง่าย และสะดวก บริโภคง่ายสำหรับพวกเขา เลิกงานมาก็กินหล้า ไม่ใช่ว่าเขาอยากกินนะครับ แต่เขาก็มีความเครียด มีความทุกข์ยากในแบบของเขา แต่คือเขาไม่มีทางเลือกไงครับ ก็มีทางเลือกไม่กี่อย่าง เหล้าก็เป็นความสุขเล็กๆ
ให้เวลาหลังเลิกงานของเขา ได้สามารถหลบหนีออกจากความระทม ความเลวร้ายในชีวิตและสภาพแวดล้อมที่เขาเจอมาในแต่ละวันได้ การเมา ก็เหมือนเขาได้เข้าไปอยู่ในอีกโลกหนึ่ง ได้หลบ ได้หลุดออกไปจากอะไรที่จำเจ หรือเลวร้าย ความเครียดที่รุมเร้าชั่วครู่ชั่วยาม
แน่นอนมันไม่ใช่วิธีที่ถูกต้อง และลำบากหมอ ลำบากคนสาธารณสุขต้องมาดูแลอีก ก็จริงครับ ผมไม่เถียงเรื่องนี้ แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่าความเหลื่อมล้ำ และความยากจน ความทุกข์ของคนหาเช้ากินค่ำมันเป็นปัจจัย เป็นตัวแปรที่เข้ามามีอิทธิพลต่อพฤติกรรมทำนองนี้ไม่น้อย
ที่เขียนนี้ผมไม่ได้เข้าข้างหรือต้องการบอกว่าคุณต้องเห็นใจคนจน หรือบอกว่าคนจนสามารถกินเหล้าได้ไม่ผิด อะไรทำนองนั้น แต่ผมเขียนเพราะอยากชวนกันมาลองขบคิดถึงเหตุผลในหลายๆแง่มุมต่อประเด็นปัญหาสังคมที่เกิดขึ้น มองจากหลายๆกรอบ หลายๆมุม จะได้เห็นภาพที่กว้างขึ้น
เพราะเรื่องพวกนี้นั้นมันไม่ได้มีแค่แง่มุมหรือมิติใดมิติหนึ่งเพียงชุดเดียว มันมีอีกหลายแง่มุมมากที่คนแก้ปัญหาต้องทำเพื่อทำความเข้าใจ เพื่อที่จะได้สามารถสรรหา และออกแบบนโยบายดีๆมาช่วยเหลือพวกเขาได้ จะทำความเข้าใจกับอะไรพวกนี้ บางทีเราต้องใส่แง่มุม มิติของความเป็นมนุษย์ เรื่อง sympathy อะไรพวกนี้ลงไปด้วยน่ะ
(พูดง่ายๆคือในเชิงนโยบายแล้วมันซับซ้อนมากกว่าการจะมาบอกว่า "คนจนโง่")
the sense ร้าน เหล้า 在 One Old Day | Bangkok - Facebook 的推薦與評價
One Old Day บาร์หรูหนึ่งเดียว ที่ The Sense ปิ่นเกล้า มาพร้อมดนตรีสดยุค 2000 variety ทั้งค่ำคืน! สัมผัส Concept ที่จะทำให้เพื่อนได้คิดถึงวันเก่า ๆ ... <看更多>