เอเลนกับบทละครแห่งการทำลายล้างอันสิ้นหวัง(2)
*เป็นความคิดเห็นและเข้าใจของผู้เขียนบทความหลังได้อ่านการ์ตูนตอนสุดท้ายเท่านั้น อาจไม่ตรงกับที่คนเขียนพยายามสื่อ
**การอ้างอิงเนื้อหาจะเป็นการอ้างอิงจากเนื้อหาในหนังสือการ์ตูนเป็นหลัก
***เนื้อหามีการเปิดเผยรายละเอียดสำคัญของเรื่อง
หลังจากผ่านความยากลำบากมามาก ต้องเผชิญกับอันตรายหลายครั้ง สุดท้ายหลังผ่านการต่อสู้และหักเหลี่ยมมากมายนำมาสู่ความตั้งใจในการใช้พิภพคำราม แน่นอนเอเลนเองก็ไม่ได้คิดว่าตัวเองทำถูก ผลการตัดสินใจโจมตีมาเลย์ตามแผนการของซีคทำให้ซาช่าเพื่อนร่วมรุ่นที่สนิทกับเขาจากไป รวมถึงผู้เสียชีวิตและรับเคราะห์อีกมากที่ต้องตาย ไม่มีทางที่เอเลนจะไม่เสียใจ แต่นี่คือคำตอบที่จะนำไปสู่การสูญเสียพวกพ้องและคนสำคัญของเขาน้อยที่สุด ไม่ต้องให้ฮิสทอเรียที่เคยช่วยชีวิตเขาเสียสละตัวเองและเลือดเนื้อเชื้อไข ปกป้องพวกพ้องที่เหลืออยู่ได้ชงัด พัดพาทุกความขัดแย้งและเกลียดชังให้หายไปจากโลก ฟังดูเป็นตัวเลือกที่ดีแต่เหตุใดเอเลนถึงไม่สะสางให้จบสิ้น กลับปล่อยให้เพื่อนมาปราบตัวเองในภายหลังทั้งที่เขาครองอำนาจเบ็ดเสร็จในมือ เหลือประชากรกว่า 20% ทิ้งไว้บนโลก ทั้งที่รู้ว่าทำแบบนี้อาจบ่มเพาะสร้างความเกลียดชังระหว่างเผ่าพันธุ์รอบใหม่
ในสายตาผู้เขียนมองว่าเพราะเอเลนรู้และเข้าใจมาตั้งแต่ต้น ว่าต่อให้พิภพคำรามของเขาสำเร็จกวาดล้างมนุษย์นอกเกาะไปหมดสิ้น นั่นก็ไม่ได้ช่วยหรือทำให้ความขัดแย้งหายไป เพราะสุดท้ายสิ่งที่จะไม่หายไปหลังแผนการของเขาคือพลังไททัน ความเป็นเชื้อสายของยูมีร์ยังคงอยู่ แนวคิดที่ว่าถ้ากำจัดผู้แตกต่างออกไปให้เหลือแค่ลูกหลานแห่งยูมีร์ เมื่อทุกคนสามารถกลายเป็นอสูรกายกินคนกันหมดจะยุติความเกลียดชังและปัญหาแต่แท้จริงไม่ใช่ ท่านที่ติดตามช่วงแรกของผ่าพิภพไททัน หรืออย่างในตอน 128 เองก็ใช่ พวกพ้องของเอเลนที่ร่วมสู้ด้วยกันมายาวนานต่างไม่เห็นด้วยและห้ำหั่นกับหน่วยสำรวจที่เหลือ ทั้งที่รู้ว่าอาจทำให้เกาะมีภัย อาจเป็นทั้งธรรมชาติและสันดานดิบของคนเราที่คิดเห็นไม่เหมือนกันและต้องจบลงที่การต่อสู้ หรือการมีอยู่ของไททันทั้งเก้าโดยเฉพาะไททันบรรพบุรุษเอง วันใดถ้าผู้ครอบครองพลังนี้เกิดรู้สึกผิด หรือถูกครอบงำด้วยจิตของราชาแห่งกำแพงรุ่นแรกเมื่อไหร่ มนุษยชาติก็ต้องกลับไปอยู่ในกำแพงดังเดิม อย่างนั้นจะเรียกว่าการหลุดพ้นและแก้ปัญหาได้อย่างไรในเมื่อต้นตอยังคงอยู่ ตัวปัญหาที่ทำให้ชาวเอลเดียต้องทุกข์ทรมานมาอย่างยาวนาน
นั่นทำให้ตัวเลือกในการจบปัญหาของเอเลนแตกต่าง หรือบางทีเขาอาจเคยลองกวาดล้างทุกอย่างให้ราบพนาสูญไปแล้ว แต่นั่นไม่ใช่วิธีแก้ปัญหาเลยออกมาเป็นทางนี้ สืบสานเจตนารมณ์แรกสุดในวัยเยาว์กับปณิธานที่จะกำจัดไททันทุกตัวให้หมดไป แผนล้างโลกที่ทำไว้ล้มเลิกไม่ได้ด้วยนั่นคือการการันตีความปลอดภัยของเกาะ แต่เขาเลือกจะปล่อยให้มีคนมาหยุดยั้งนั่นคือหน่วยสำรวจและกลุ่มนักรบ รับเอาตัวแปรที่สำคัญต่อยูมีร์อย่างมิคาสะเข้ามา ปล่อยให้พวกพ้องของเขาเป็นคนดับลมหายใจหลังจากดำเนินการกวาดล้างไปเกือบหมด เหลือกลุ่มคนอยู่เพียงน้อยนิดแต่ทำให้เอเลนบรรลุเกือบทุกจุดประสงค์ ตั้งแต่ปกป้องเกาะให้ปลอดภัย สังหารต้นกำเนิดแห่งไททันทำให้จากนี้จะไม่มีพลังไททันให้คนทั้งโลกชิงชังอีกต่อไป และสำคัญที่สุดคือหลุดพ้นจากการเป็นทาสของพลังที่พรากทุกสิ่งทุกอย่างไปจากพวกเขาตลอดมา ทำให้ชีวิตของผู้ครอบครองพลังไม่ต้องจบลงใน 13 ปี และไม่ต้องถูกบงการชีวิตทั้งจากยูมีร์ ราชวงศ์ หรือไททันบรรพบุรุษใดๆ ได้ใช้ชีวิตยืนยาวอย่างเป็นอิสระ ไม่มีสิ่งใดบงการและผูกมัด และที่สำคัญคือตัวเอเลนเองก็จะหลุดพ้นลูปที่เขาต้องวนเวียน หาทางแก้ไขปัญหาจากพลังไททันจู่โจมที่ครอบครอง มีอิสระและได้หยุดพักจากวังวนแห่งความตายเหล่านี้เสียที
แน่ล่ะการมาถึงจุดนี้มีราคาที่ต้องจ่ายและสำหรับเอเลนคืออนาคตนับจากนี้ กับคนอื่นพวกเขาล้วนมีโอกาสและหนทางในการใช้ชีวิต ได้อยู่อย่างมีความสุขด้วยอายุขัยที่กลับมายืนยาวจากพลังไททันที่หายไป คนที่ถูกบังคับเปลี่ยนเป็นไททันไร้สติกลับมาเป็นคน กลุ่มเพื่อนที่กำจัดเขาแม้จะกลายเป็นคนทรยศของเกาะไป แต่ก็กลายเป็นวีรบุรุษของคนภายนอกและทูตสัมพันธไมตรีที่คอยสานต่อสิ่งที่เอเลนเหลือไว้ มิคาสะได้หยุดพักและใช้ชีวิตอย่างสงบหลังต้องต่อสู้ไล่ตามปณิธานของเอเลนมายาวนาน ถูกปลดปล่อยจากโซ่ตรวนที่ชื่อว่าความรัก แต่เอเลนไม่ได้โชคดีแบบนั้น ถึงจะหลุดพ้นจากชะตากรรมวนเวียนแก้ไขความขัดแย้งเหล่านี้ได้สำเร็จ แต่นั่นก็ทำให้คนที่คาดหวังว่าจะได้มีชีวิตอยู่ร่วมกับพวกพ้องที่ร่วมฟันฝ่า ออกผจญภัยใช้ชีวิตตามประสาต้องหมดหวัง ถึงสงครามและการต่อสู้ที่ผ่านมาทำให้เกิดผู้เสียสละและรับเคราะห์จะถูกยกโทษ แต่การฆ่าล้างประชากรมนุษย์นอกเกาะไป 8 ใน 10 ส่วนไม่ใช่สิ่งจะสามารถได้รับการให้อภัยจากใครแม้แต่ตัวเอง นั่นคือเสียงรำพึงแห่งความเสียดายครั้งสุดท้ายที่เขาทิ้งไว้กับอาร์มินในยามเข้ามาพูดคุยเพื่อบอกลา และอาจเป็นทางเดียวที่ช่วยบรรเทาความรู้สึกผิดไปได้บ้าง
หลายคนคงสงสัยเมื่อมาถึงขั้นนี้เหตุใดเอเลนถึงจงใจเหลือมนุษยชาติส่วนน้อยไว้ ถึงความเสียหายจะมากเกินบูรณะหรือฟื้นคืนได้ในเร็ววัน มีเวลามากพอให้เกาะพาราดีฟื้นฟูและพัฒนาวิทยาการเป็นประเทศที่เข้มแข็งมากพอ แต่แบบนี้คือการทิ้งหน่อแห่งความเกลียดชังที่อาจปะทุในสักวัน ทั้งฝั่งนอกเกาะที่สูญเสียไปมากมายกับการถูกล้างบางจนเคียดแค้น กับฝั่งในเกาะที่ต้องเร่งพัฒนาตัวเองจนอาจกลับไปบ้าอำนาจเหมือนเอลเดียยุคเก่า เห็นชัดจากการรวมตัวของเยเกอร์ลิสหัวรุนแรงที่เปลี่ยนทั้งเกาะเป็นรัฐทหาร แม้แต่เอเลนเองก็คาดการณ์ไว้ว่าความขัดแย้งอาจไม่ได้จบลงจนกว่าจะมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งหายไป แต่นั่นกระมังเหตุผลที่เขาเหลือพวกพ้องของตัวเอง ทั้งอดีตหน่วยสำรวจและกลุ่มนักรบไว้ ให้คอยเจรจาพูดคุยเพื่อสร้างสันติภาพ เป็นความหมายและสิ่งที่เอเลนอยากส่งต่อให้อาร์มิน วีรบุรุษจอมปลอมของบทละครที่เขาเป็นคนแต่ง ถึงแค่เล็กน้อยแต่นั่นอาจเป็นประกายแสงแห่งความหวังสำหรับสันติภาพ การสร้างตัวกลางผู้จะเป็นที่เข้าใจและจะเป็นที่ยอมรับของสองฝ่าย จับทั้งคู่ลงมาอยู่บนเจรจาเดียวกัน และเพราะคาดการณ์เรื่องแบบนี้ไว้หรือเปล่าไม่ทราบ ทางอ.ฮิซายามะถึงได้เตรียมตัวละครฮิสทอเรียไว้ เพื่อบอกกับทุกคนว่าถึงความขัดแย้งจะไม่มีทางหายไป แต่ถ้าได้มีโอกาสมานั่งคุยก็ไม่แน่ว่าสิ่งเป็นไปไม่ได้นั้นจะเป็นจริง
ฟังดูตลกที่กว่าจะเกิดสันติภาพและการพูดคุยอย่างวันนี้ได้ต้องเกิดความสูญเสียไปมากมาย ทั้งจากน้ำมือโลกภายนอกและชาวเกาะพาราดี โดยเฉพาะจากเอเลนที่เกินจะนับไหว แต่นั่นคือทางเดียวที่จะผ่อนผันความขัดแย้ง สร้างความเข้าอกเข้าใจ เรียนรู้และเปิดใจรับคนแปลกหน้าหรือความแตกต่างที่มีและอยู่ร่วมกัน สิ่งนี้ถูกแสดงให้เห็นแล้วในตอน 137 ในช่วงเวลาที่ทุกคนพากันสิ้นหวัง ด้วยเอเลนกับพลังไททันต้นกำเนิดทรงพลังเกินหยุดยั้ง อาร์มินที่หลุดเข้าไปในเส้นทางของยูมีร์และมีโอกาสคุยกับซีกที่ถูกขังไว้ในนั้น เกลี้ยกล่อมให้เขาเริ่มเห็นคุณค่าของชีวิตจนยอมให้ลีไวสังหารเพื่อหยุดแผนการของเอเลน พร้อมกับปลุกเหล่าผู้สืบทอดพลังไททันในอดีตให้ออกมาช่วยเหลือ เหล่าคนที่เคยเป็นศัตรูและจับอาวุธเข้าหา บางรายอาจโกรธเกลียดจนไม่อาจร่วมโลก พวกเขารวมใจไททันในอดีตมาช่วยเหลือ เป็นตอนนี้เองที่พวกเขามีโอกาสได้พูดคุยปรับความเข้าใจ จนสามารถสร้างปาฏิหาริย์อย่างการหยุดเอเลนได้สำเร็จ เป็นสันติที่ได้มาจากการมีศัตรูร่วมอันยิ่งใหญ่ ความสูญเสียของสองฝ่ายที่มากเกิน และการได้มาเผชิญและหันหน้ามาพูดคุยอย่างจริงจังของแต่ละคนจนกลับมาร่วมมือกันได้เหมือนที่เกิดในตอน 127 เองก็เช่นกัน แม้นี่จะเป็นสันติภาพที่แลกมากับความรุนแรงและการทำลายล้างสุดกู่ก็ตาม
ชวนให้นึกถึงสำนวนภาษาละตินเก่าแก่ที่กล่าวว่า “Si vis pacem ,Para bellum” มีความหมายว่า “หากต้องการสันติ จงเตรียมพร้อมสำหรับสงคราม” เพราะนี่อาจเป็นวิถีทางและความผิดพลาดที่ไม่รู้จบของมนุษย์ก็จริง แต่ก็เป็นทางเดียวที่จะสลายและยุติความเกลียดชังให้สองคู่ขัดแย้งหันหน้าเข้ามา เปิดโอกาสให้สร้างการพูดคุยและเป็นก้าวแรกแห่งสันติก็เป็นได้แต่ทั้งหมดที่ว่าจะเกิดขึ้นไม่ได้เลยหากไม่ได้บทละครล้างโลกของเอเลน ผู้ยอมเป็นจอมวายร้ายเพื่อจบสิ้นชะตากรรมทั้งหมดทิ้ง
หรือบางทีคำพูดประจำตัวอย่าง “สู้ หากไม่สู้จะไม่มีทางชนะ” จะเป็นคำที่แสดงตัวตนของเขาได้ดีที่สุดแล้วกระมัง
#peoplepersona
#เขย่งก้าวกระโดด
para bellum 在 Para Bellum Wargames Ltd - Home | Facebook 的推薦與評價
Para Bellum Wargames Ltd. 12587 likes · 1041 talking about this. Conquest is a new tabletop game of fantasy of mass and skirmish battles that takes... ... <看更多>