ผมได้พบกับคนๆ หนึ่งซึ่งไม่ได้เจอกันนาน
เราคุยกันสนุกสนาน
พอจู่ ๆ บทสนทนาก็หยุดชะงัก...
เราต่างมองหน้ากัน สบตากัน
แล้วความทรงจำมากมายก็ย้อนกลับมา...
ผม : ดีใจนะที่เห็นเธอมีความสุข
เขา : ดีใจที่เห็นเธอมีความสุขเช่นกัน
ผม : ถ้าวันนั้นเราไม่เลิกกัน ต่างฝ่ายคงไม่สุขแบบนี้
เขา : เราคงทะเลาะกัน งอนกัน ประชดกันทุกวัน (หัวเราะ)
ผม : เราคงเป็นต้นเหตุของความทุกข์ให้กันและกันทุกวัน (หัวเราะ...)
เงียบ...
เขา : ความรักมันไม่ได้จบที่คำว่าแฟนเสมอไปนี่เนอะ
ผม : และการไม่ได้เป็นแฟนกันก็ไม่ได้แปลว่าความรักจบลง
เงียบ...
เขา : เรายังเจอกันได้อยู่ไหม?
ผม : ได้ซิ เพื่อนกัน ทำไมจะเจอกันไม่ได้
เขา : ขอบใจ เราไปก่อนนะ
ผม : อืม เจอกัน โชคดี
และเราก็กอดกัน...
กอดแรกในรอบหลายปี...
วันนี้ความรักของเราอาจเปลี่ยนไป
แต่บางสิ่งในใจยังเหมือนเดิม
:)
Search