เพื่อนคนดังของผม Ep.4
ความทุกข์ของผู้อื่นคือความสุขของนรเทพ 1
.
.
ห้องซาวด์แล็ป
สิ่งที่นิสิตต้องเรียนเหมือนกันหมดคือวิชาพื้นฐาน
หนึ่งในนั้นคืออริตลอดการของนิสิตเอกดนตรี "ภาษาอังกฤษ"
ตอนปี 1 นิสิตที่เรียนภาษาอังกฤษ จะได้ใช้ห้องซาวด์แล็ป
ห้องนี้อยู่ที่ตึกคณะมนุษย์ ตึกที่มีร้านถ่ายเอกสาร
วันนี้ มศว เปลี่ยนไปเยอะมาก แต่ร้านถ่ายเอกสารร้านนั้นยังอยู่
ลักษณะห้องแล็ปคล้ายกับรูป สิ่งต่างคือ ที่ มศว เป็นสีดำ
นับเป็นห้องที่ทันสมัย ไฮเทค เลิศลํ้า สุดอลังการ
อธิบายแบบนี้ เดาว่าคงมีคนหัวเราะหนัก
เดาต่อว่าคนหัวเราะไม่น่าจะอายุเกิน 30
ให้ข้อมูลว่า 27 ปีที่แล้วค่าโทรศัพท์จาก กทมถึงหล่มสัก
นาทีละ 15 บาท เวลาโทรสติต้องดีเยี่ยม
เพราะต้องคุยและหยอดเหรียญไปพร้อมกัน
ปีถัดมาองค์การโทรศัพท์ถึงจะเปิดบริการ Phonecard
วิชา Computer ยังใช้แผ่น 5.25 นิ้ว เซฟข้อมูล
"ซี โคล่อน ดี ไอ อาร์" ถ้าคุณกำลังยิ้มแสดงว่าคุณเข้าใจมัน
และสิ่งที่มาด้วยกันกับความไฮเทคคือ "ราคา"
.
.
บรรยากาศในชั้นเรียนเต็มไปด้วยความสนุกสนาน
นิสิตเอก"เพชรในตม" นั้งแถวหน้าสุด ตั้งใจเรียนเป็นที่สุด
("เพชรในตม" คือโครงการให้ทุน จบแล้วกลับไปเป็นครู
ข้อแม้คือห้ามเกรดตํ่ากว่าที่กำหนด ทำให้พวกเขาตั้งใจเรียน)
ส่วนแถวหลังเป็นนิสิตเอกดนตรี เรียนกันอย่างมีความสุขสุดๆ
ทุกครั้งที่อาจารย์หันหน้าหากระดาษดำ
เม็ดมะขามที่พกมาจากโรงอาหารเมื่อตอนกลางวัน ปลิวว่อน
บรรยากาศคุกรุ่น คงดุเดือดไม่แพ้ฮ่องกงตอนนี้
แต่อาจารย์ก็ไม่เคยดุ เพราะทุกครั้งที่ถาม เอกดนตรีตอบได้หมด
ตอบได้เพราะเพื่อนคนหนึ่ง พกเพื่อนจากเอแบคมาเรียนด้วย
เขาเก่งภาษาอังกฤษระดับเป็นติวเตอร์ได้ 5555555
.
.
วันถัดมาพวกเราก็มาเรียนตามปกติ
แต่วันนั้นมีสถานการณ์ไม่ปกติ เป็นเรื่องเป็นราวใหญ่โต
เพื่อนคนหนึ่งชื่อ "สุ" บ้านอยู่อยุธยา
ตอนอยู่ปี 1 สุเดินทางไปกลับ อยุธยา-มศว ทุกวัน
ออกจากอยุธยาตีสี่ ถึง มศว 6-7 โมงเช้า
ออกจาก มศว สองทุ่ม ถึงอยุธยาราวเที่ยงคืน
สถานการณ์คือสุด่านรเทพ แต่นรเทพไม่โกรธกลับชอบใจ
ยิ่งด่าหนัก นรเทพยิ่งชอบใจ หัวเราะหนัก
สุ.."ถ้าเขาจับได้นี่กูโดนข้อหาโจรกรรมเลยนะไอ้นอ
มึงเล่นห่ารัยของมึงวะ มึงไปกับกูเลย ไปเป็นพยานให้กู"
นรเทพ..."กูก็อยากให้มึงเอาไปลองฟังซาวด์ที่อยุธยา
เผื่อจะดีกว่าที่กรุงเทพ 55555555555"
เมื่อวานหลังเรียนเสร็จ นรเทพเอาหูฟังของห้องซาวด์แล็ป
ยัดใส่ย่ามสุ สุมารู้ว่าตัวเองเป็นขโมยตอนกลับถึงอยุธยา
5555555555555555555555555555555555555555
.
.
สุดท้ายเขาสองคนก็เอาหูฟังไปคืน แล้วก็ขอโทษอาจารย์
ส่วนผมก็ไม่ได้เห็นดีเห็นงามกับสิ่งที่นรเทพทำ
แต่ทำไมก็ไม่รู้ ผมมีความสุขมากที่เห็นพวกมันด่ากันเรื่องนี้
ทุกวันนี้พอคุยถึงเรื่องนี้ สุยังด่านรเทพอยู่
ซึ่งผมก็ยังมีความสุขที่ได้ฟัง ทั้งๆที่มันด่ากันมาสี่พันรอบแล้ว
ปล.อยากรู้ว่า ความรู้สึกของหัวขโมยเป็นอย่างไร
ถ้าคุณเจอ ดร.สุรศักดิ์ จำนงค์สาร
อาจารย์เอกดนตรีไทย มศว ประสานมิตร ก็ถามท่านได้ 55555
