Happy 3rd birthday to Mumaru 🎉
ตอนที่ 2
Based on true story 📝
6 เดือน 6 ปี 2560 เลข 6 เลข 6 ติดกันสามตัวแบบนี้หรือนี่จะเป็นเลขซาตานตามความเชื่อในพระคัมภีร์ หรือนี่จะเป็นการมาถึงของแมวซาตานอ้วนกลม 🐱
📍 เดี๋ยว เดี๋ยว เดี๋ยว อย่าเพิ่งคิดเองเออเองกันไปก่อนสิครับ เหลือที่ให้ความน่ารักของผมบ้าง ใช่ครับวันนี้เป็นวันที่ผมกับพี่น้องลืมตามาดูโลก สามปีมันอาจจะนานจนทำให้ความทรงจำของผมเลอะเลือนไปบ้าง ผมมีพี่น้องกี่ตัวแต่ละตัวสีอะไรบ้าง อย่ามาถามคำถามยากๆแบบนี้กับผมเลยครับ ผมจำไม่ได้หรอกรู้แต่ว่าผมตัวสีขาวมีสีครีมแต้มบนหน้าสองข้าง ที่หาง และลำตัว มีจมูกแบนๆที่คนชอบล้อผมว่าแมวไม่มีดั้ง จริงๆแล้วดั้งผมมีนะครับแต่แก้มผมเยอะจนมันมาบังดั้งแหนบของผมต่างหาก
📍ในสายตาผมตอนนั้นผมมองว่าผมหล่อดูดีที่สุดในบรรดาพี่น้องด้วยกัน พี่ๆอาจคิดว่าผมหลงตัวเอง คิดไปเอง อันนี้ไม่จริงเลย เพราะผมนี่แหละที่ยืนเป็นเต็งหนึ่งที่จะถูกส่งไปเดินสายประกวด แล้วแบบนี้จะไม่ให้ผมคิดว่าผมหล่อที่สุดได้ยังไง จริงไหมครับ ในโลกของคน เวลาเราพูดถึงเวทีประกวดนางงามเรามักนึกถึงความสวยงามแบบหุ่นดีผอมเพรียว หรือถ้าเป็นผู้ชายก็คงเป็นผู้ชายที่มีกล้ามเป็นมัดๆ แต่ในโลกของวงการนางงามแมว ใช่ครับแมวที่อ้วนกลมแบบผมก็มีสิทธิเข้าประกวดเหมือนกันนะ เพราะแมวแต่ละสายพันธุ์ก็จะมีบุคลิกและสภาพร่างกายที่เรียกว่าสวมงามแตกต่างกันออกไป นี่แหละที่เขาเรียกว่าความสวยงามที่หลากหลาย ยิ่งในยุคนี้แล้วด้วยนะ ทุกคนสวยดูดีกันทุกคน อยู่ที่เรามองเห็นความสวยงามของเรารึเปล่าต่างหาก เห็นไหมหล่ะนอกจากรูปร่างหน้าตา เรื่องตอบคำถามนางงามผมก็พอได้อยู่ หรือพี่ๆว่าไม่จริง
📍อะ ข้ามเรื่องหน้าตาไปก่อนแล้วย้อนกลับมาเรื่องว่าผมมาจากไหนกันดีกว่า ผมมาจากฟาร์มแมวแห่งหนึ่งในจังหวัดสุราษฎร์ธานี ใช่ฮับผมเป็นแมวใต้แต่แหลงใต้ไม่เป็นหรอก เพราะผมใช้เวลาอยู่สุราษฎร์แค่สามเดือนผมก็หอบเอาร่างกลมๆจมูกแหนบๆมาเป็นเด็กเมืองแล้วครับ
📍ผมยังจำวันที่พี่น้องผมหายไปจากชีวิตทีละตัวได้อยู่เลย เรื่องนี้อาจเป็นหนึ่งในเรื่องที่น่าเศร้าที่สุดในชีวิตของแมวจากฟาร์มอย่างพวกเราก็เป็นได้ เพราะเมื่อถึงวัยที่พวกเราแข็งแรงพร้อมสมบูรณ์ ก็จะมีคนเดินทางมารับพวกเราไปทีละตัวสองตัว จากที่ก่อนหน้านี้ผมอยู่ท่ามกลางเพื่อนแมวมากมายหลายสิบตัว วัยเด็กนี่แหละเป็นวันที่พวกเราซนที่สุด สนุกกับการเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ เมื่อไม่นานมานี้ป๊าผมได้เปิดวีดีโอที่เจ้าของฟาร์มได้ถ่ายผมกับพี่น้องผมไว้ตอนพวกเรายังเป็นเด็ก ตอนนั้นตัวเราเล็กจิ๊ดเดียวเอง พวกเราสนุกกับการมองไม้ตกแมวมากๆ เรามักจะหันไปมองมันส่ายหัวไปมาดุ๊กดิ๊กแค่นั้นก็เป็นความสนุกสุดๆแล้วหล่ะ ในวีดีโอนั้นผมเป็นหนึ่งในตัวที่ดูจะไฮเปอร์ที่สุด ตัวอื่นแค่หันซ้ายหันขวาแต่ผมนี่แถบจะวิ่งไล่ไม้ตกแมวเลยทีเดียว ไม่ใช่แค่หน้าที่เคลื่อนไหว แต่ผมยังเอาตัวอ้วนกลมของผมไปแทรกพี่ๆน้องๆเพื่อที่จะตะปบไม้ตกแมวให้ได้ การได้กลับไปดูภาพเก่าๆก็ทำให้ผมอดยิ้มไม่ได้ ว่าแล้วก็คิดถึงเพื่อนๆจัง ไม่รู้ว่าป่านนี้แต่ละคนจะอยู่ส่วนไหนบนโลกอ้วนกลมใบนี้ เอาเป็นว่ากว่าจะถึงวันที่เราจะพบกันอีกครั้งบนดาวแมว ผมอยากบอกพี่น้องของผมว่า คิดถึงเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือคิดถึงมาก อยู่ตรงนี้ผมสบายดีและหวังว่าทุกคนจะมีครอบครัวที่น่ารักเหมือนกันกับผมนะครับ
📍ผมอยู่ที่สุราษฎร์จนถึงปลายเดือนสิงหาคม ก่อนหน้านั้นประมาณหนึ่งเดือน เจ้าของฟาร์มเดินมาบอกกับผมว่า ผมไม่ต้องเดินสายประกวดแล้วนะ เพราะมีคนสนใจรับผมไปเลี้ยงแล้ว ว้าาาาเสียดายจัง ลึกๆผมก็อยากลองก้มย่อรับมง สวมสายสะพายอยู่เหมือนกันนะ แต่ว่าไงก็ว่าตามกันครับ แมวตัวอ้วนๆแบบผมจะตัดสินใจอะไรเองได้หล่ะ ไหนใครบอกว่ามนุษย์เป็นทาสของแมวอย่างพวกเรา ถ้าเป็นทาสเราจริงทำไมไม่ให้เราเลือกเส้นทางชีวิตของพวกเราเอง เท่าที่ผมเห็นมีแต่บงการชีวิตพวกเราทั้งนั้น
📍เจ้าของฟาร์มสอนผมมาอย่างดีตั้งแต่ผมเกิดว่าการเป็นแมวที่จะทำให้คนรักต้องทำยังไง สอนเรื่องการกิน การเดิน การนอน ผมรู้ว่าผมต้องเข้าห้องน้ำที่ไหน ผมรู้ว่าผมต้องประพฤติตัวอย่างไร อ้อนคนด้วยวิธีไหนที่จะทำให้มนุษย์เปลี่ยนมาเป็นทาสผม ผมใช้เวลาเกือบสามเดือนตั้งใจฝึกอย่างเต็มที่เพราะผมอยากให้เจ้านายใหม่ของผมหลงรักผมจนหัวปรักหัวปรำ
📍ในที่สุดวันที่ผมต้องเดินทางไกลคนเดียวก็มาถึง เกิดมาก็ไม่เคยคิดว่าจะต้องบินเดี่ยวตั้งแต่อายุยังน้อย ใช่ครับผมถูกอาบน้ำแต่งตัวสะหอมฉุย เพื่อสร้างความประทับใจตั้งแต่แรกพบ ผมถูกจับใส่กรงสีแดงครีมที่คุ้นเคย ผมซ้อมอยู่ในนี้มาหลายครั้งแล้ว แต่ก็ไม่มีครั้งไหนที่ผมจะตื่นเต้นเท่าครั้งนี้เลยจริงๆ ผมมีเพื่อนคู่ใจเป็นลูกปิงปองสีส้มที่เดินทางมาด้วยกัน ไม่รู้สินะว่าทำไมก้อนกลมๆกลิ้งไปมาได้ก้อนนี้ถึงทำให้ผมอุ่นใจ แต่ยังไงก็ตามก็ต้องขอบคุณที่ไม่ทำให้การเดินทางครั้งนี้น่าเบื่อจนเกินไป กรงของผมถูกเคลื่อนย้ายจากฟาร์มหลังใหญ่ของพวกเราไปยัง Surat Thani International Airport ใช่ครับฟังดูหรูหราหมาเห่ามากๆใครจะไปคิดว่าผมจะได้ขึ้นเครื่องบินตั้งแต่เล็กแต่น้อย เป็นครั้งแรกที่รอมาเนิ่นนาน ผมตื่นเต้นมากครับ เพราะบนเครื่องบินกรงผมถูกยัดวางปนไปกับของมากมาย มีกล่องหน้าตาประหลาด ทั้งใหญ่และเล็กมากมายเต็มไปหมด แล้วก็ถึงเวลาที่เครื่องออก ใจผมก็มีอยู่แค่นี้ แต่ต้องทะยานสู่น่านฟ้าอันกว้างใหญ่เพียงลำพัง ผมแอบตกใจกับเสียงเครื่องยนต์อยู่เหมือนกันเพราะไม่คิดว่ามันจะดังขนาดนี้ ไหนจะความกดอากาศเปลี่ยนที่ทำให้หูเล็กๆของผมอื้อไปชั่วขณะ ผมพยายามเบี่ยงความสนใจไปที่เพื่อนคนเดียวของผมในขณะนั้น นั่นก็คือลูกปิงปองสีส้มที่กลิ้งไปกล้ิงมาในกรง ผมไล่ตะปบไปมาแก้เบื่อ ไม่ถึงชั่วโมงเครื่องก็ลงจอดที่สนามบินดอนเมือง VIP แบบผมไม่ต้องเดินลงจากเครื่องเอง เพราะมีคนมาหิ้วผมลงไปแบบสวยๆ อากาศเมืองกรุงช่างแตกต่างจากสุราษฎร์อะไรขนาดนี้ ผมได้กลิ่นควันรถผมได้ยินเสียงรถราวิ่งขวักไขว่มากมาย ไม่มีแล้วสินะเสียงคลื่นสัดสาดที่มาพร้อมกับกลิ่นหอมของไอทะเล ผมเป็นแมวกรุงอย่างเต็มตัว ต่อไปนี้ห้ามเรียกผมว่า ไข่นุ้ย แล้วนะครับ เพราะชื่อใหม่ของผมคือ มูมารุ
📍ใช่ครับ ผมตื่นเต้นมากที่จะได้เจอครอบครัวใหม่ของผม ผมอยากรู้ว่าพวกเขาเป็นคนยังไง จะรักผมเหมือนเจ้าของเดิมผมหรือเปล่า แล้วผมจะกลายเป็นลูกรักของพวกเขาได้ไหม นั่นไง ผมเห็นผู้ชายสองคนยืนรอผมอยู่ตรงโน้น โอ้ยพี่พนักงานครับช่วย รีบเดินหน่อยได้ไหมครับ ผมตื่นเต้นไม่ไหวแล้ว และเลิกเหวี่ยงกรงผมแรงๆด้วย ผมเวียนหัวมากครับ ผมคิดในใจ แต่ไม่กล้าร้องออกไป เพราะพี่ที่ฟาร์มสอนผมไว้ว่า การร้องเสียงดังอาจทำให้มนุษย์รำคาญ และผมยังไม่อยากให้ใครรำคาญผมในตอนนี้ เพราะผมอยากเป็นแมวที่จะส่งมอบความสุขและรอยยิ้มให้กับทุกคน
📍ทันใดที่ผมเดินทางมาถึงมือของสองคนที่ยืนรอผมอยู่ สิ่งแรกที่ผมเห็นคือรอยยิ้มที่เปื้อนอยู่บนใบหน้า และเสียงสอง ที่มนุษย์ใช้เรียกกันเวลาเห็นสัตว์น่ารักแล้วพวกเขาเอ็นดู นี่สินะที่เขาเรียกกันว่า รักแรกพบ โดนผมตกกันไปเต็มๆเลย
📍พอขึ้นไปบนรถ ป๊าคนหนึ่งรีบเปิดกรงนำผมออกมา ใช่ครับปฎิบัติการทำให้คนหลงรักได้เริ่มขึ้นแล้ว ผมเริ่มทำเสียง purrrrr เริ่มคลอเคลียป๊าไปมาแถมบริการนวดสุดพิเศษเป็นการต้อนรับ เรื่องอ้อนไว้ใจผมได้เลย เพราะเป็นงานที่ผมถนัดมากๆ ป๊าสองคนคงแปลกใจที่มาถึงผมก็อ้อนเลย ผมร้องเหมียวๆสนใจทุกสิ่งรอบตัวไปหมด อยากเดินสำรวจรอบรถเหมือนแมวทั่วไป แต่ป๊าไม่ยอมให้ผมได้ไปไหนเลย พูดแต่วันมันไม่ปลอดภัย ให้อยู่นิ่งๆเดี๋ยวถึงบ้านค่อยไปสำรวจในที่ที่ปลอดภัยนะลูก เอ๊ะ ผมกลายเป็นลูกไปแล้ว นี่ผมได้เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวใหม่ได้เร็วขนาดนี้เลยหรอครับ ใช่ครับผมดีใจมาก เพราะคงไม่มีสิ่งไหนสำคัญไปกว่าการได้เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวที่จะทำให้เรามั่นใจได้ว่าเขาจะรักและดูแลและจะไม่ทอดทิ้งพวกเรา ผมได้ยินมาเยอะมากเรื่องหมาแมวถูกทิ้ง เพราะตอนเด็กๆสัตว์แบบพวกเราทุกตัวมันน่ารัก ทำอะไรก็น่าเอ็นดูไปหมด แต่พอพวกเราเริ่มโต ฮอร์โมนเริ่มเปลี่ยน เข้าสู่วัยฉกรรจ์ เจ้าของบางคนก็เห็นความไม่น่ารักในตัวของพวกเรา บ้างก็พาเราไปปล่อย บ้างก็ยกเราไปให้คนอื่น หรือรุมทำร้ายเราบ้าง ใช่ครับผมกลัวการถูกทิ้งที่สุด แต่ผมเชื่อว่าการที่เขาสองคนเรียกผมว่าลูก มันทำให้ผมอุ่นใจกับการเริ่มต้นชีวิตใหม่ในเมืองหลวงที่แสนวุ่นวายนี้ได้มากทีเดียว
📍สิ่งแรกเมื่อผมเข้าไปถึงบ้านหลังใหม่นั่นก็คือการสำรวจ ห้องสีขาวมีของมากมายเต็มไปหมด ใช่ครับผมชอบบ้านที่มีของรกๆ เพราะผมคือแมวนักสำรวจ เอ๊ะ แต่นั่นตัวอะไรกระโดดดุ๊กๆไปมา ชักไม่ค่อยหน้าไว้ใจแล้วสิ อย่างนี้ก็แปลว่าครอบครัวนี้นอกจากมนุษย์สองคนแล้ว ยังมีส่ิงแปลกปลอมที่มีชีวิตอยู่อีกสินะ ผมย่องไปตามซอกมุมต่างๆเพื่อหาที่หลบภัยตามสัญชาติญาณนักล่าความรักแบบพวกเรา เจ้าดุ๊กๆกระโดดมาหาผม สัตว์อะไรนะไม่มีแม้แต่เสียง ดุ๊กๆตัวไม่ใหญ่มากครับและดูใจดีเอามากๆเลย ดุ๊กๆมีหูที่ยาวย้อยลงมาปิดแก้มกลมๆ มีหางกลมตรงก้นใหญ่ๆ ยิ่งมองผมยิ่งขำ เพราะผมไม่เคยเห็นสัตว์ชนิดนี้มาก่อนเลยในชีวิต หลังจากดุ๊กๆกระโดดไปมาทักทายรอบตัวผม ป๊าก็เริ่มทำการแนะนำผมให้รู้จักกับพี่ชายคนรองของผม พี่ชายคนรองของผมมีชื่อว่า พี่มิกุ 🐰เป็นกระต่ายสีส้มพันธุ์ Holland Lop ผมเริ่มชักจะถูกใจพี่มิกุแล้วสิครับ เพราะพี่มิกุใจดี แถมอ้วนกลมน่านอนซุกพุงเป็นที่สุด
📍ภารกิจมัดใจคนทั้งบ้างได้เริ่มขึ้นแล้ว ผมเริ่มปฏิบัติการมัดใจพี่มิกุโดยการเดินเข้าไปใกล้ๆแล้วใช้ลิ้นสากๆของผมเลียหน้าเลียหัวให้พี่มิกุ พี่มิกุดูจะชอบผมเข้าเหมือนกันเพราะพี่มิกุหยุดยืนนิ่งให้ผมเลียตัวให้จนเสร็จ แต่เอ๊ะ ทำไมผมได้กลิ่นแปลกๆ เหมือนจะเป็นกลิ่นของคู่ปรับตลอดการผู้ซึ่งชอบเห่าเสียงดัง ผมจำกลิ่นนี้ได้แม่นเลยหล่ะครับ เพราะที่ฟาร์มเก่าของผมก็มีเจ้าหมาตัวเล็กๆหนึ่งตัวที่ชอบส่ายหาง และเห่าเสียงดังเวลามีคนเดินผ่านไปผ่านมา นั่นไงมาแล้ว ฝันร้ายของผมหน้ากลมขนพองหางฟู ผมก็คิดว่าสิ่งมีชีวิตในบ้านนี้จะหมดแล้วสะอีก นี่บ้านหรือสวนสัตว์กันแน่ จะเลี้ยงสัตว์กี่ชนิดกันนะ ผมนึกว่าผมจะไม่มีคู่แข่งและยืนหนึ่งในหัวใจของคนทั้งบ้านสะอีก Game on ได้...แล้วเราจะได้เห็นดีกันเจ้าหมาน้อย
🐶 บ๊อกๆ ส่งเสียงดัง สบัดหางไปมาแบบดีใจสุดขีดเมื่อเห็นหน้าผม และพร้อมที่จะพุ่งเข้ามาทักทายผมได้ทุกเวลา ไม่... อย่าเข้ามานะ ผมกลัวแล้วววว ผมขู่ฟ่อพองหางกลับให้รู้ว่าถ้าเข้ามา ขนบนหน้าของพี่บ๊อกได้ร่วงติดเล็บผมมาแน่นอน ยังไม่ทันที่ผมจะได้โจมตีกลับ ป๊าก็จับพวกเราแยกออกจากกัน แล้วเริ่มจากการให้ผมดมก้นบ๊อกๆ ห่ะ อะไรนะ ดมก้นเหม็นๆของเจ้าหมาน้อยเนี่ยนะ เสียเกียรติแมวอย่างพวกเราหมด แต่ทำยังไงได้หล่ะครับ ผมถูกจับแล้วยื่นเข้าไปหาก้นของเจ้าบ๊อกโดยที่ผมไม่ได้เต็มใจเลยสักนิด ผมได้แต่เบี่ยงหน้ากลั้นหายใจ แค่นั้นไม่พอ แล้วนี่อะไรจับเจ้าบ๊อกให้มาดมก้นผมต่อ โอ้ย...ไปกันใหญ่แล้วมนุษย์ เจ้าบ๊อกทำจมูกฝึดฝัดเหมือนอยากจะเลียก้นผมให้ได้ มนุษย์พูดกันว่า การที่ให้พวกเราดมกลิ่นกันนั้นเป็นการให้เราศึกษากันจากระยะไกล ก่อนที่เราจะเริ่มปฏิสัมพันธ์กันแบบใกล้ชิด เพื่อให้รู้ว่าเราต่างคนต่างมาดี ไม่มีพิษมีภัย
📍การมาถึงของเจ้าบ๊อกทำให้ผมรู้ว่า นี่สินะคู่แข่งคนสำคัญของผม ผมได้กลิ่นความรักที่ป๊ามอบให้กับเจ้าบ๊อก สงสัยจะเป็นลูกรักตัวโปรดแน่ๆ ป๊าแนะนำให้ผมรู้จักว่าชื่อของเจ้าบ๊อก คือ พี่มูจิ เป็นสุนัขพันธุ์ Pomeranian สีครีม ที่มีหน้าตาอยากรู้อยากเห็นตลอดเวลา และยังบอกอีกว่าหน้าที่ของผมคือการเป็นคู่หู. พี่น้อง เพื่อนซี้กับพี่มูจิ แค่ฟังผมก็ขนลุกแล้วครับ เกิดมาผมก็ไม่รู้มาก่อนว่าแมวต้องเป็นเพื่อนที่ดีกับหมา ที่ผมเห็นมีแต่จะกัดกันตีกันทุกครั้งที่เจอ แต่เมื่อมาถึงจุดนี้แล้ว ผมจะนั่งเครื่องกลับไปหาครอบครัวแมวก็คงไม่ทันเสียแล้ว ในเมื่อไม่มีอะไรจะเสีย ผมคงต้องเดินหน้าต่อไป ผมบอกแล้วไงครับ เลข 6 สามตัวในวันเกิดผม ไม่ใช่เลขซาตาน ผมจะต้องพิสูจน์ให้ได้ว่าผมนี่แหละแมวน้อยที่จะมามัดใจทุกคน
To be continued...
6/6/2020
#mumaru
