จะได้ดู ปลายปี หรือ ต้นปี รอลุ้นกันค่ะ
- ธีมหลักของนิยายเรื่องนี้คือ “ความแน่นอนคือความไม่แน่นอน”
- ขณะที่อ่านนิยายเรื่องนี้ กลิ่นดินกลิ่นทุ่งนา โชยมาอย่าง “คละคลุ้ง”
- มิ่งขวัญ คือตัวละครที่ชั้นรักและสงสารที่สุด
- ตัวละครเด่นๆในเรื่องที่เหลือคือ ไพฑูรย์ ยุพิณ ไพรวัลย์ นางสำเภา แก้วใจ
- พอกลับมาอ่านใหม่อีกรอบ ไพฑูรย์ ไพรวัลย์ แก้วใจ เป็นอีกสามตัวละครที่ชั้น รัก สงสาร เห็นใจ และ เอ็นดู
- นิยายเรื่องนี้ ไม่มี “ตัวอิจฉา” หรือ “ตัวร้าย” ผู้แต่งให้ “บุญทำกรรมแต่ง” มาเป็นตัวลิขิตชีวิตหรืออุปสรรคชีวิตของแต่ละตัวละครแทน
- ภาคต่อของ “ทุ่งเสน่หา” คือ “วาสนารัก” อันจะเป็นภาคจบบริบูรณ์
- ทุ่งเสน่หา คือนิยายเรื่องแรกและเรื่องเดียว ที่ชั้นหยิบมาอ่านเป็นรอบที่สอง
- ถ้าคิดว่า ชิงชัง สุดแค้นแสนรัก กรงกรรม ดีงามแล้ว “ทุ่งเสน่หา” เป็นขั้นกว่า หรือขั้นสูงสุดของ “นิยายจุฬามณี” #รีวิวนิยายทุ่งเสน่หา
