วันนี้ อาทิตย์ที่2 ของเดือนพ.ค. คือ วันแม่ที่ญี่ปุ่น
มายก็เลยถือโอกาสนำดอกไม้ไปอวยพรวันแม่ให้"โอก้าซัง" お母さんหรือ แม่คนญี่ปุ่นของมาย พร้อมๆกับอเล็กซ์😊💓
หลายๆคนอาจงง เอ๊ะ! มายเซนเซย์เป็นลูกครึ่งญี่ปุ่นเหรอ?
ไม่ใช่นะคะ พ่อแม่จริงๆเป็นคนไทยค่ะ
แต่โอก้าซังคือแม่บุญธรรมในญี่ปุ่น
เป็นคนที่มายรักและนับถือเสมือนแม่แท้ๆ เพราะว่าโอก้าซังรักและดีกับมายมากๆ
เป็นเพราะโอก้าซังนี่แหล่ะ ทำให้มายประทับใจในญี่ปุ่นและตัดสินใจเบนเข็มมาเรียนญี่ปุ่นแทนที่จะไปเรียนต่อที่อเมริกา
วันนี้ มายกับโอก้าซังก็มานั่งคุยสนทนาระลึกความหลังกัน คุยไปคุยมา ซึ้ง ร้องไห้กันทั้งคู่
อเล็กซ์งง ทำตัวไม่ถูกได้แต่ยื่นทิชชู่ให้ทั้งคู่555
ย้อนไปเมื่อ10ปีก่อน
เป็นครั้งแรกที่มายได้มีโอกาสมาญี่ปุ่น3อาทิตย์ ในฐานะนักเรียนแลกเปลี่ยนจากสมาคมLions Club
ตอนนั้น ขอบอกก่อนนะคะ ว่า การเรียนภาษาญี่ปุ่นนี่ไม่มีอยู่ในหัวมายเลย!!
เพราะว่า ตอนนั้นเรียนภาษาอื่นหลายภาษามาก ไม่ว่าจะเป็น ภาษาอังกฤษ สเปน(เรียนเพราะเคยไปแลกเปลี่ยนที่ประเทศปานามา1ปี) และ จีน
คือ จะให้เรียนอีกภาษาอ่ะ ไม่ไหวแล้ว!!!
คิดว่า พอก่อน
ก่อนมาญี่ปุ่น ทางLions Club ก็ส่งข้อมูลhost Family มาให้มายดูค่ะ
なんと！โฮสต์ (ครอบครัวโอก้าซัง) เป็นเจ้าของธุรกิจจัดงานศพ หรือ 葬儀屋さん
มาก็เป็นคนขี้กลัวผีอยู่ด้วย
คิดในใจ มันมีบริษัทแบบนี้ด้วยเหรอเนี่ย! เพิ่งรู้ (คือ โลกยังแคบ) เพราะที่มีเมืองไทย ส่วนใหญ่พอตายแล้วไปวัด ไม่มีเป็นบริษัทรับจัดแบบนี้(เท่าที่ทราบ ถ้าข้อมูลผิด ขออภัยด้วยค่ะ)
แถม ในใบข้อมูล ก็เขียนไว้ว่า
"Host สามารถพูดภาษาอังกฤษได้นิดหน่อย"
มายก็เลยคิด
"เออ พูดอังกฤษได้นิดนึงก็ยังดี อย่างนี้เราไม่ต้องเตรียมเรียนภาษาญี่ปุ่นไป หรือ เตรียมดิกไปก็ได้"
ปรากฎค่ะ
พอไปถึง ตอนเจอโฮส
แม่เจ้า‼️😱พูดได้นิดเดียวจริงๆ
พูดได้แค่ว่า Hello, Thank you, Fat, sorry
นับเลข ยังได้แค่ one two three four five...(นับได้ถึง5) สิบยังนับไม่ถึงเลย!!
จะว่าไปเขาก็ไม่ได้โกหก คือ
พูดได้นิดหน่อยของคนไทย กับ พูดได้นิดหน่อยของคนญี่ปุ่นนี่มันช่างแตกต่างกันจริงๆ😭(เราผิดเองที่overestimate เขา)
จำได้วันที่เขามารับเราหลังจากวันปฐมนิเทศ
โฮสคนอื่นเขาก็ขับรถปกติมารับ
แม่เรานี่มีคนขับรถขับwagon(อารมณ์รถขนศพแบบฝรั่ง)มารับเลย😅
เรานี่ แอบนึกตลอด ข้างหลังตรูนี่จะมีศพห้อยท้ายอยู่มั้ยเนี่ย (คือ เป็นคนกลัวผีมาก)
เขาพากลับบ้าน
เราสองคนสื่อกันไม่รู้เรื่องจริงๆ
เพราะตอนนั้น มายไม่เคยเรียนภาษาญี่ปุ่นเลย
อย่างที่บอก ไม่เคยคิดจะเรียนภาษานี้เลย คั้งแต่เกิดมา
แต่อย่างไรก็ตาม
ถึงแม้เราจะพูดกันไม่รู้เรื่อง แต่เราก็สื่อกันได้
สนิทกันมาก เดินจูงมือกันไปช้อปปิ้ง อนเซน ฯลฯ ด้วยกันตลอด
ถึงแม้โอก้าซังจะรู้ว่ามายฟังเขาไม่ออก
แต่เขาก็ยังคงพูดภาษาญี่ปุ่นใส่เรื่อยๆ555
จำได้ วันกลับเขามาส่งที่สนามบิน
ร้องไห้กอดกันหนักมาก
ไม่รู้ทำไม มันผูกพันอย่างประหลาด
โอก้าซังพูดอะไรไม่รู้ฟังไม่รู้เรื่อง
จำได้ว่าเขากอดเราและร้องไห้
คิดว่าคงบอกว่า พอถึงแล้วให้โทรหา
พอมายถึงไทย มายรีบโทรหาเขาเลย
แต่ปรากฏว่า เกิดปัญหาที่คาดไม่ถึง
คือ
พอโทรไปแล้ว..... เงียบ
ไม่รู้จะสื่อสารยังไง
(เพราะตอนนั้นยังพูดภาษาญี่ปุ่นไม่ได้)
แถมจะสื่อสารโดยการทำไม้ทำมือ ก็ไม่ได้
เพราะคุยโทรศัพท์กัน โอก้าซังไม่เห็นอยู่แล้ว😭
สรุปแล้ว ก็วางโทรศัพท์ไปทั้งๆที่ไม่รู้ว่าเขาจะเข้าใจเรารึเปล่า
และนั้น คือ สาเหตุที่ทำให้มายเปลี่ยนแผนการ์ณชีวิต มาเรียนภาษาญี่ปุ่นค่ะ
เพราะมายอยากคุยกับโอก้าซังรู้เรื่อง อยากกลับมาบอกความรู้สึกขอบคุณกับท่านอีกครั้ง
วันนี้มายทำได้แล้ว‼️🚩
มายสามารถบอกสิ่งที่มายคิดกับท่านได้
ทั้งหมดนี้ ต้องขอบคุณคุณพ่อคุณแม่ที่เมืองไทยมายด้วย ที่สน้บสนุนและมอบโอกาสมายให้ทำตามฝัน
ไม่อย่างนั้น คงไม่มีมายเซนเซย์ในวันนี้
จริงๆเรื่องมีอีกเยอะ กลัวจะเบื่อกันก่อน
ขอบคุณทุกๆคนที่ติดตาม และอ่านจนจบ
เอาเป็นว่า ไว้จะมาเล่าใหม่ สุขสันต์วันแม่ญี่ปุ่นนะคร้าาา💓
#มายเซนเซย์
เขา ภาษาอังกฤษ 在 คำว่า "ขาเข้า" และ "ขาออก" ในภาษาอังกฤษ : สาระน่ารู้จาก Chris Jobs 的推薦與評價
หลายคนที่ใช้บริการสนามบินอยู่บ่อย ๆ อาจจะมองข้ามคำศัพท์ที่สำคัญไป เช่น "Terminal" ที่แปลว่าอาคารผู้โดยสาร, "Departures" ที่แปลว่าขาออก ... ... <看更多>