3 ปี ในอนุบาล
12 ปี ในโรงเรียน
4 ปี ในมหาวิทยาลัย
.
เรียนมาเกือบ 20 ปี เพื่อทำงานรับเงินเดือน 15,000 บาท
.
นี่คือ สิ่งที่ผมได้ยินเด็กจบใหม่ “บ่น” กันมากที่สุด ทั้งในวงสนทนา หรือ บนโซเชียลมีเดีย
.
ทุกครั้งที่ผมได้ยิน เด็กจบใหม่บ่นแบบนี้ ผมมักจะถามกลับไปว่า “แล้วไงต่อ ?”
.
แล้วไงต่อ ? บ่นไปแล้วได้เงินเดือนเพิ่มขึ้นไหม
ต่อให้เรียนเพิ่มเป็น 30 ปี มันก็ได้เท่านี้
หรือต่อให้เปลี่ยนรัฐบาล ค่าจ้างก็ปรับขึ้นแค่ไม่กี่สิบบาทหรอก
.
ดังนั้น หยุดบ่น แล้ว ตั้งสติ !!
.
แล้วลองคิดตามนะครับ
.
ถ้าวันนี้คุณเดินไปซื้อของในตลาด เพื่อซื้อของสักอย่างหนึ่ง สมมติว่าเป็น เครื่องดูดฝุ่น
.
แล้วปรากฎว่า ทั้งตลาดมีคนขายเครื่องดูดฝุ่นเหมือนกันหมดเลย ทั้งรูปแบบ คุณสมบัติ ความสามารถ อายุการใช้งาน
.
คำถาม คือ คุณจะเลือกซื้อเครื่องดูดฝุ่นจากเจ้าไหน
.
คำตอบ คือ เจ้าที่ราคาถูกที่สุด จริงไหม ?
.
แล้วถ้าสมมติว่ามีอยู่เจ้าหนึ่ง ที่ขายเครื่องดูดฝุ่นพลังสูง เป็นหุ่นยนต์ สามารถดูดฝุ่นได้เอง แถมยังกวาดขยะได้ด้วย แต่ราคาแพงกว่าเจ้าอื่นๆ คุณคิดว่า จะมีคนยอมจ่ายเงินซื้อไหม
.
คำตอบ คือ มีเยอะแยะเลยจริงไหม ?
.
.
การจ้างงานก็เช่นกันครับ
.
ในแต่ละปี เรามีนักศึกษาจบใหม่มากกว่า 500,000 คน
.
ซึ่งแต่ละคนก็เรียนมาเหมือนกัน วุฒิเดียวกัน ทำทุกอย่างได้เหมือนกัน
.
คำถาม คือ แล้วมันมีเหตุผลอะไร ที่บริษัท หรือ นายจ้าง ต้องจ่ายแพงกว่า เพื่อจ้างคุณล่ะ ถ้าทุกอย่างเหมือนกัน เขาก็ต้องเลือกที่จะประหยัดเงินของตัวเองถูกไหม
.
ที่สำคัญ คุณต้องไม่ลืมว่า บริษัทเองเขาต้องแข่งขันกับบริษัทอื่นๆ ถ้าเขาจ้างคนที่ใครๆ ก็หาได้ บริษัทอื่นๆ ก็มี ทำอะไรได้เหมือนๆ กัน แล้วบริษัทจะไปแข่งขันกับใครได้
.
ดังนั้น สิ่งที่ต้องคิด จึงไม่ใช่การมานั่งชี้นิ้วโทษคนอื่น ว่าทำไมฉันเรียนมาเกือบ 20 ปี ลงทุนมาหลายแสน แต่กลับให้เงินเดือนแค่ 15,000 บาท
.
แต่ต้องหันกลับมาถามตัวเองว่า เราสามารถสร้างคุณค่ามากพอที่เขาจะให้มากกว่า 15,000 แล้วหรือยัง ?
.
ตัวผมเองก็เป็นเด็กจบใหม่ ที่เรียนจบมาประมาณ 2 ปี ไม่ได้เรียนจบมหาวิทยาลัยชั้นนำ สาขาที่จบมาก็เป็นสาขาที่ใครๆ ก็บอกว่า หางานยาก เงินเดือนน้อย เพราะไม่มีความโดดเด่นอย่าง สาขานิเทศศาสตร์
.
ผมเริ่มต้นทำงานประจำโดยรับเงินเดือนขั้นต่ำเพียง 15,000 บาท เช่นกัน ที่สำคัญคือ จบมาในยุคโควิดนี่แหละ
.
ช่วงที่ผมทำงานประจำ ผมสังเกตเห็นว่า ไม่เคยเลยสักครั้ง ที่บริษัทจะหยุดประกาศรับสมัครพนักงานใหม่ บริษัทนั้นขาดคนอยู่ตลอด แถมในหลายตำแหน่ง เงินเดือนก็สูงกว่า 15,000 บาท ด้วยซ้ำ ในแต่ละวันมีคนเดินเข้ามาสัมภาษณ์งานมากมาย แต่ก็ไม่ตรงตามสเปคที่บริษัทต้องการ
.
นี่แสดงให้เห็นแล้วว่า งานที่เงินเดือนสูงนั้นยังมีที่ว่างมากมาย แต่ไม่สามารถหาคนที่เหมาะสมกับมันได้ต่างหาก
.
นี่คือความจริงที่ต้องยอมรับ
.
ต่อให้คุณ “บ่น” ให้ตาย หรือ เรียนนานสัก 30 ปี มันก็ไม่ช่วยให้คุณได้รับเงินเดือนมากขึ้นหรอก
.
เพราะไม่มีใครสนใจหรอกว่าคุณเรียนมานานแค่ไหน จ่ายค่าเทอมมามากเท่าไหร่ เขาสนใจแค่ว่าคุณทำผลงาน และ สร้างมูลค่า ได้มากขนาดไหนต่างหาก
.
เพราะฉะนั้น เปลี่ยนจากนั่ง “บ่น” แล้วไปหยิบ “หนังสือ” อ่าน เปลี่ยนจาก “โทษ” ชาวบ้าน แล้วไป “ฝึกฝน” ทักษะใหม่ๆ ที่ตอบโจทย์ตลาดดีกว่า
.
ทุกวันนี้มีหนังสือดีๆ มีสื่อการเรียนรู้ที่เปิดกว้างมากมาย ให้คุณได้เรียนรู้ และ ฝึกฝน
.
อย่าคิดว่าการเรียนรู้มันจบแค่ในห้องเรียน เพราะถ้าคุณเรียนมาเหมือนกับใครๆ มันก็ไม่มีอะไรที่แตกต่าง แต่คุณต้องรู้จักหาความรู้อื่นๆ ที่ไม่ได้มีสอนกันแค่ในมหาวิทยาลัยด้วย
.
ถ้าคุณสามารถทำตัวเองให้แตกต่างกว่าเด็กจบใหม่คนอื่นๆ และสร้างมูลค่าได้มากกว่าใคร ต่อให้คุณเรียกค่าตัว “แพง” แค่ไหน ก็มีแต่คนแย่งตัว
.
ก่อนจะโทษว่าไม่มีใครให้โอกาส ลองถามตัวเองดูว่า คุณมีความสามารถมากพอที่จะได้รับโอกาสนั้นแล้วหรือยัง
.
หากคุณทำตัวเองให้มีความสามารถมากพอ สุดท้ายแล้ว เมื่อโอกาสมาถึง คุณก็จะไปกับโอกาสนั้นได้อยู่ดี
.
แต่ถ้าความสามารถของคุณยังไม่พอ ต่อให้มีตำแหน่งงานเงินเดือนสูง หรือ มีโอกาสอยู่ตรงหน้า คุณก็คว้ามันมาไม่ได้
.
นี่คือ ความจริง ครับ ต่อให้คุณจะโทษฟ้าโทษดิน เรียกร้องความยุติธรรมจากใคร คุณก็หนีความจริงตรงนี้ไม่ได้
.
ก่อนจะออกไปเปลี่ยนโลก ให้เริ่มจากการเปลี่ยนโลกของตัวเองก่อน นั่นคือ “ทัศนคติ”
