【看完這篇,學會珍惜生活】
對於創作出《三體》的大劉,小編一直以來的印象,就是佩服他在科幻小說上,各種奇思妙想的設定——唯獨沒有想過,會被他的科幻小說灌雞湯(笑)
這部〈帶上她的眼睛〉就是這麼特別的作品。在短短不足萬字的篇幅中,除了慣有的科幻、解謎元素以外,還相當催淚。有種「萬萬沒想到,是科幻小說教會我珍惜生活」的感覺。
一起來看看這部有些感傷的故事吧。
-
帶上她的眼睛 / 劉慈欣
連續工作了兩個多月,我實在累了,便請求主任給我兩天假,出去短暫旅遊一下散散心。主任答應了,條件是我再帶一雙眼睛去,我也答應了,於是他帶我去拿眼睛。
眼睛放在控制中心走廊盡頭的一個小房間裡,現在還剩下十幾雙。
主任遞給我一雙眼睛,指指前面的大螢幕,把眼睛的主人介紹給我,是一個好像剛畢業的小姑娘,呆呆地看著我。在肥大的太空服中,她更顯得嬌小,一副可憐兮兮的樣子,顯然剛剛體會到太空不是她在大學圖書館中想像的浪漫天堂,某些方面可能比地獄還稍差些。
「麻煩您了,真不好意思。」她連連向我鞠躬,這是我聽到過的最輕柔的聲音,我想像著這聲音從外太空飄來,像一陣微風吹過軌道上那些龐大粗陋的鋼結構,使它們立刻變得像橡皮泥一樣軟。
「一點都不,我很高興有個伴兒的。你想去那兒?」我豪爽地說。
「什麼?您自己還沒決定去哪兒?」她看上去很高興。但我立刻感到兩個異樣的地方,其一,地面與外太空通訊都有延時,即使在月球,延時也有兩秒鐘,小行星帶延時更長,但她的回答幾乎感覺不到延時,這就是說,她現在在近地軌道,那裡回地面不用中轉,費用和時間都不需多少,沒必要托別人帶眼睛去度假。其二是她身上的太空服,作為航太個人裝備工程師,我覺得這種太空服很奇怪:在服裝上看不到防輻射系統,放在她旁邊的頭盔的面罩上也沒有強光防護系統;我還注意到,這套服裝的隔熱和冷卻系統異常發達。
「她在哪個空間站?」我扭頭問主任。
「先別問這個吧。」主任的臉色很陰沉。
「別問好嗎?」螢幕上的她也說,還是那副讓人心軟的小可憐樣兒。
「你不會是被關禁閉吧?」我開玩笑說,因為她所在的艙室十分窄小,顯然是一個航行體的駕駛艙,各種複雜的導航系統此起彼伏地閃爍著,但沒有窗子,也沒有觀察螢幕,只有一支在她頭頂打轉的失重的鉛筆說明她是在太空中。聽了我的話,她和主任似乎都愣了一下,我趕緊說:「好,我不問自己不該知道的事了,你還是決定我們去哪兒吧。」
這個決定對她很艱難,她的雙手在太空服的手套裡握在胸前,雙眼半閉著,似乎是在決定生存還是死亡,或者認為地球在我們這次短暫的旅行後就要爆炸了。我不由笑出聲來。
「哦,這對我來說不容易,您要是看過海倫·凱勒的《三天所見》的話,就能明白這多難了!」
「我們沒有三天,只有兩天。在時間上,這個時代的人都是窮光蛋。但比那個二十世紀盲人幸運的是,我和你的眼晴在三小時內可到達地球的任何一個地方。」
「那就去我們起航前去過的地方吧!」她告訴了我那個地方,於是我帶著她的眼睛去了。
草原
這是高山與平原,草原與森林的交接處,距我工作的航太中心有兩千多公里,乘電離層飛機用了15分鐘就到了這兒。面前的塔克拉瑪幹,經過幾代人的努力,已由沙漠變成了草原,又經過幾代強有力的人口控制,這兒再次變成了人跡罕至的地方。
現在大草原從我面前一直延伸到天邊,背後的天山覆蓋著暗綠色的森林,幾座山頂還有銀色的雪冠。我掏出她的眼晴戴上。
所謂眼睛就是一付傳感眼鏡,當你戴上它時,你所看到的一切圖像由超高頻資訊波發射出去,可以被遠方的另一個戴同樣傳感眼鏡的人接收到,於是他就能看到你所看到的一切,就像你帶著他的眼睛一樣。
現在,長年在月球和小行星帶工作的人已有上百萬,他們回地球度假的費用是驚人的,於是吝嗇的宇航局就設計了這玩藝兒,於是每個生活在外太空的宇航員在地球上都有了另一雙眼睛,由這裡真正能去度假的幸運兒帶上這雙眼睛,讓身處外太空的那個思鄉者分享他的快樂。這個小玩藝開始被當做笑柄,但後來由於用它「度假」的人能得到可觀的補助,竟流行開來。最尖端的技術被採用,這人造眼睛越做越精緻,現在,它竟能通過採集戴著它的人的腦電波,把他(她)的觸覺和味覺一同發射出去。多帶一雙眼睛去度假成了宇航系統地面工作人員從事的一項公益活動,由於度假中的隱私等原因,並不是每個人都樂意再帶雙眼睛,但我這次無所謂。
我對眼前的景色大發感歎,但從她的眼睛中,我聽到了一陣輕輕的抽泣聲。
「上次離開後,我常夢到這裡,現在回到夢裡來了!」她細細的聲音從她的眼睛中傳出來,「我現在就像從很深很深的水底沖出來呼吸到空氣,我太怕封閉了。
我從中真的聽到她在做深呼吸。
我說:「可你現在並不封閉,同你周圍的太空比起來,這草原太小了。」
她沉默了,似乎連呼吸都停止了。
「啊,當然,太空中的人還是封閉的,二十世紀的一個叫耶格爾的飛行員曾有一句話,是描述飛船中的宇航員的,說他們像……」
「罐頭中的肉。」
我們都笑了起來。她突然驚叫:「呀,花兒,有花啊!上次我來時沒有的!」是的,廣闊的草原上到處點綴著星星點點的小花。「能近些看看那朵花嗎?」我蹲下來看,「呀,真美耶!能聞聞她嗎?不,別拔下她!」我只好半趴到地上聞,一縷淡淡的清香,「啊,我也聞到了,真像一首隱隱傳來的小夜曲呢!」
我笑著搖搖頭,這是一個閃電變幻瘋狂追逐的時代,女孩子們都浮躁到了極點,像這樣的見花落淚的林妹妹真是太少了。
「我們給這朵小花起個名字好嗎?嗯……叫她夢夢吧。我們再看看那一朵好嗎?
他該叫什麼呢?嗯,叫小雨吧;再到那一朵那兒去,啊,謝謝,看她的淡藍色,她的名字應該是月光……」
我們就這樣一朵朵地看花,聞花,然後再給它起名字。她陶醉於其中,沒完沒了地進行下去,忘記了一切。我對這套小女孩的遊戲實在厭煩了,到我堅持停止時,我們已給上百朵花起了名字。
一抬頭,我發現已走出了好遠,便回去拿丟在後面的背包,當我拾起草地上的背包時,又聽到了她的驚叫:「天啊,你把小雪踩住了!」我扶起那朵白色的野花,覺得很可笑,就用兩隻手各捂住一朵小花,問她:「她們都叫什麼?什麼樣兒?」
「左邊那朵叫水晶,也是白色的,它的莖上有分開的三片葉兒;右邊那朵叫火苗,粉紅色,莖上有四片葉子,上面兩片是單的,下面兩片連在一起。」
她說得都對,我有些感動了。
「你看,我和她們都互相認識了,以後漫長的日子裡,我會好多次一遍遍地想她們每一個的樣兒,像背一本美麗的童話書。你那兒的世界真好!」
「我這兒的世界?要是你再這麼孩子氣地多愁善感下去,這也是你的世界了,那些挑剔的太空心理醫生會讓你永遠呆在地球上。」
我在草原上無目標地漫步,很快來到一條隱沒在草叢中的小溪旁。我邁過去繼續向前走,她叫住了我,說:「我真想把手伸到小河裡。」我蹲下來把手伸進溪水,一股清涼流遍全身,她的眼睛用超高頻資訊波把這感覺傳給遠在太空中的她,我又聽到了她的感歎。
「你那兒很熱吧?」我想起了她那窄小的控制艙和隔熱系統異常發達的太空服。
「熱,熱得像……地獄。呀,天啊,這是什麼?草原的風?!」這時我剛把手從水中拿出來,微風吹在濕手上涼絲絲的,「不,別動,這真是天國的風呀!」我把雙手舉在草原的微風中,直到手被吹幹。然後應她的要求,我又把手在溪水中打濕,再舉到風中把天國的感覺傳給她。我們就這樣又消磨了很長時間。
再次上路後,沉默地走了一段,她又輕輕地說:「你那兒的世界真好。」
我說:「我不知道,灰色的生活把我這方面的感覺都磨鈍了。」
「怎麼會呢?!這世界能給人多少感覺啊!誰要能說清這些感覺,就如同說清大雷雨有多少雨點一樣。看天邊那大團的白雲,銀白銀白的,我這時覺得它們好像是固態的,像發光玉石構成的高山。下面的草原,這時倒像是氣態的,好像所有的綠草都飛離了大地,成了一片綠色的雲海。看!當那片雲遮住太陽又飄開時,草原上光和影的變幻是多麼氣勢磅薄啊!看看這些,您真的感受不到什麼嗎?」
……
我帶著她的眼睛在草原上轉了一天,她渴望地看草原上的每一朵野花,每一棵小草,看草叢中躍動的每一縷陽光,渴望地聽草原上的每一種聲音。一條突然出現的小溪,小溪中的一條小魚,都會令她激動不已;一陣不期而至的微風,風中一縷綠草的清香都會讓她落淚……我感到,她對這個世界的情感已豐富到病態的程度。
日落前,我走到了草原中一間孤零零的白色小屋,那是為旅遊者準備的一間小旅店,似乎好久沒人光顧了,只有一個遲鈍的老式機器人照看著旅店裡的一切。我又累又餓,可晚飯只吃到一半,她又提議我們立刻去看日落。
「看著晚霞漸漸消失,夜幕慢慢降臨森林,就像在聽一首宇宙間最美的交響曲。」
她陶醉地說。我暗暗叫苦,但還是拖著沉重的雙腿去了。
草原的落日確實很美,但她對這種美傾瀉的情感使這一切有了一種異樣的色彩。
「你很珍視這些平凡的東西。」回去的路上我對她說,這時夜色已很重,星星已在夜空中出現。
「你為什麼不呢,這才像在生活。」她說。
「我,還有其他的大部分人,不可能做到這樣。在這個時代,得到太容易了。物質的東西自不必說,藍天綠水的優美環境、鄉村和孤島的寧靜等等都可以毫不費力地得到;甚至以前人們認為最難尋覓的愛情,在虛擬實境的網上至少也可以暫時體會到。
所以人們不再珍視什麼了,面對著一大堆伸手可得的水果,他們把拿起的每一個咬一口就扔掉。
「但也有人面前沒有這些水果。」她低聲說。
我感覺自己剌痛了她,但不知為什麼。回去的路上,我們都沒再說話。
這天夜裡的夢境中,我看到了她,穿著太空服在那間小控制艙中,眼裡含淚,向我伸出手來喊:「快帶我出去,我怕封閉!」我驚醒了,發現她真在喊我,我是戴著她的眼睛仰躺著睡的。
「請帶我出去好嗎?我們去看月亮,月亮該升起來了!」
我腦袋發沉,迷迷糊糊很不情願地起了床。到外面後發現月亮真的剛升起來,草原上的夜霧使它有些發紅。月光下的草原也在沉睡,有無數點螢火蟲的幽光在朦朦朧朧的草海上浮動,仿佛是草原的夢在顯形。
我伸了個懶腰,對著夜空說:「喂,你是不是從軌道上看到月光照到這裡?告訴我你的飛船的大概方位,說不定我還能看到呢,我肯定它是在近地軌道上。」
她沒有回答我的話,而是自己輕輕哼起了一首曲子,一小段旋律過後,她說:「這是德彪西的《月光》。」又接著哼下去,陶醉于其中,完全忘記了我的存在。《月光》的旋律同月光一起從太空降落到草原上。我想像著太空中的那個嬌弱的女孩,她的上方是銀色的月球,下面是藍色的地球,小小的她從中間飛過,把音樂溶入月光……
直到一個小時後我回去躺到床上,她還在哼著音樂,是不是德彪西的我就不知道了,那輕柔的樂聲一直在我的夢中飄蕩著。
不知過了多久,音樂變成了呼喚,她又叫醒了我,還要出去。
「你不是看過月亮了嗎?!」我生氣地說。
「可現在不一樣了,記得嗎,剛才西邊有雲的,現在那些雲可能飄過來了,現在月亮正在雲中時隱時現呢,想想草原上的光和影,多美啊,那是另一種音樂了,求你帶我的眼睛出去吧!」
我十分惱火,但還是出去了。雲真的飄過來了,月亮在雲中穿行,草原上大塊的光斑在緩緩浮動,如同大地深處浮現的遠古的記憶。
「你像是來自十八世紀的多愁善感的詩人,完全不適合這個時代,更不適合當宇航員。」我對著夜空說,然後摘下她的眼睛,掛到旁邊一棵紅柳的枝上,「你自己看月亮吧,我真的得睡覺去了,明天還要趕回航太中心,繼續我那毫無詩意的生活呢。」
她的眼睛中傳出了她細細的聲音,我聽不清說什麼,逕自回去了。
我醒來時天已大亮,陰雲已佈滿了天空,草原籠罩在濛濛的小雨中。她的眼睛仍掛在紅柳枝上,鏡片上蒙上了一層水霧。我小心地擦乾鏡片,戴上它。原以為她看了一夜月亮,現在還在睡覺,卻從眼睛中聽到了她低低的抽泣聲,我的心一下子軟下來。
「真對不起,我昨天晚上實在太累了。」
「不,不是因為你,嗚嗚,天從三點半就陰了,五點多又下起雨……
「你一夜都沒睡?!」
「……嗚嗚,下起雨,我,我看不到日出了,我好想看草原的日出,嗚嗚,好想看的,嗚……
我的心像是被什麼東西溶化了,腦海中出現她眼淚汪汪,小鼻子一抽一抽的樣兒,眼睛竟有些濕潤。不得不承認,在過去的一天一夜裡,她教會了我某種東西,一種說不清的東西,像月夜中草原上的光影一樣朦朧,由於它,以後我眼中的世界與以前會有些不同的。
「草原上總還會有日出的,以後我一定會再帶你的眼睛來,或者,帶你本人來看,好嗎?」
她不哭了,突然,她低聲說:
「聽……」
我沒聽見什麼,但緊張起來。
「這是今天的第一聲鳥叫,雨中也有鳥呢!」她激動地說,那口氣如同聽到世紀鐘聲一樣莊嚴。
落日六號
又回到了灰色的生活和忙碌的工作中,以上的經歷很快就淡忘了。很長時間後,當我想起洗那次旅行時穿的衣服時,在褲腳上發現了兩三顆草籽。同時,在我的意識深處,也有一顆小小的種子留了下來。在我孤獨寂寞的精神沙漠中,那顆種子已長出了令人難以察覺的綠芽。雖然是無意識的,當一天的勞累結束後,我已能感覺到晚風吹到臉上時那淡淡的詩意,鳥兒的鳴叫已能引起我的注意,我甚至黃昏時站在天橋上,看著夜幕降臨城市……世界在我的眼中仍是灰色的,但星星點點的嫩綠在其中出現,並在增多。當這種變化發展到讓我覺察出來時,我又想起了她。
也是無意識地,在閒暇時甚至睡夢中,她身處的環境常在我的腦海中出現,那封閉窄小的控制艙,奇怪的隔熱太空服……後來這些東西在我的意識中都隱去了,只有一樣東西凸現出來,這就是那在她頭頂上打轉的失重的鉛筆,不知為什麼,一閉上眼睛,這支鉛筆總在我的眼前飄浮。終於有一天,上班時我走進航太中心高大的門廳,一幅見過無數次的巨大壁畫把我吸引住了,壁畫上是從太空中拍攝的蔚藍色的地球。那支飄浮的鉛筆又在我的眼前出現了,同壁畫疊印在一起,我又聽到了她的聲音:
「我怕封閉……」一道閃電在我的腦海裡出現。
除了太空,還有一個地方會失重!!
我發瘋似的跑上樓,猛砸主任辦公室的門,他不在,我心有靈犀地知道他在哪兒,就飛跑到存放眼睛的那個小房間,他果然在裡面,看著大螢幕。她在大螢幕上,還在那個封閉的控制艙中,穿著那件「太空服」,畫面凝固著,是以前錄下來的。「是為了她來的吧。」主任說,眼睛還看著螢幕。
「她到底在哪兒?!」我大聲問。
「你可能已經猜到了,她是『落日六號』的領航員。」
一切都明白了,我無力地跌坐在地毯上。
「落日工程」原計劃發射十艘飛船,它們是「落日一號」到「落日十號」,但計畫由於「落日六號」的失事而中斷了。「落日工程」是一次標準的探險航行,它的航行程式同航太中心的其它航行幾乎一樣。
唯一不同的是,「落日」飛船不是飛向太空,而是潛入地球深處。
第一次太空飛行一個半世紀後,人類開始了向相反方向的探險,「落日」系列地航飛船就是這種探險的首次嘗試。
四年前,我在電視中看到過「落日一號」發射時的情景。那時正是深夜,吐魯番盆地的中央出現了一個如太陽般耀眼的火球,火球的光芒使新疆夜空中的雲層變成了絢麗的朝霞。當火球暗下來時,「落日一號」已潛入地層。大地被燒紅了一大片,這片圓形的發著紅光的區域中央,是一個岩漿的湖泊,白熱化的岩漿沸騰著,激起一根根雪亮的浪柱……那一夜,遠至烏魯木齊,都能感到飛船穿過地層時傳到大地上的微微振動。
「落日工程」的前五艘飛船都成功地完成了地層航行,安全返回地面。其中「落日五號」創造了迄今為止人類在地層中航行深度的紀錄:海平面下3100公里。「落日六號」不打算突破這個紀錄。因為據地球物理學家的結論,在地層3400-3500公里深處,存在著地幔和地核的交界面,學術上把它叫做「古騰堡不連續面」,一旦通過這個交界面,便進入地球的液態鐵鎳核心,那裡物質密度驟然增大,「落日六號」的設計強度是不允許在如此大的密度中航行的。
「落日六號」的航行開始很順利,飛船只用了兩個小時便穿過了地表和地幔的交界面——莫霍不連續面,並在大陸板塊漂移的滑動面上停留了五個小時,然後開始了在地幔中三千多公里的漫長航行。宇宙航行是寂寞的,但宇航員們能看到無限的太空和壯麗的星群;而地航飛船上的地航員們,只能憑感覺觸摸飛船周圍不斷向上移去的高密度物質。從飛船上的全息後視電視中能看到這樣的情景:熾熱的岩漿剌目地閃亮著,翻滾著,隨著飛船的下潛,在船尾飛快地合攏起來,瞬間充滿了飛船通過的空間。有一名地航員回憶:他們一閉上眼睛,就看到了飛快合攏並壓下來的岩漿,這個幻像使航行者意識到壓在他們上方那巨量的並不斷增厚的物質,一種地面上的人難以理解的壓抑感折磨著地航飛船中的每一個人,他們都受到這種封閉恐懼症的襲擊。
「落日六號」出色地完成著航行中的各項研究工作。飛船的速度大約是每小時15公里,飛船需要航行20小時才能到達預定深度。但在飛船航行15小時40分鐘時,警報出現了。從地層雷達的探測中得知,航行區的物質密度由每立方釐米6.3克猛增到9.5克,物質成分由矽酸鹽類突然變為以鐵鎳為主的金屬,物質狀態也由固態變為液態。儘管「落日六號」當時只到達了2500公里的深度,目前所有的跡像卻冷酷地表明,他們闖入了地核!後來得知,這是地幔中一條通向地核的裂隙,地核中的高壓液態鐵鎳充滿了這條裂隙,使得在「落日六號」的航線上,古騰堡不連續面向上延伸了近1000公里!飛船立刻緊急轉向,企圖沖出這條裂隙,不幸就在這時發生了:由中子材料製造的船體頂住了突然增加到每平方釐米1600噸的巨大壓力,但是,飛船分為前部燒熔發動機、中部主艙和後部推進發動機三大部分,當飛船在遠大於設計密度和設計壓力的液態鐵鎳中轉向時,燒熔發動機與主艙結合部斷裂,從「落日六號」用中微子通訊發回的畫面中我們看到,已與船體分離的燒熔發動機在一瞬間被發著暗紅光的液態鐵鎳吞沒了。地層飛船的燒熔發動機用超高溫射流為飛船切開航行方向的物質,沒有它,只剩下一台推進發動機的「落日六號」在地層中是寸步難行的。地核的密度很驚人,但構成飛船的中子材料密度更大,液態鐵鎳對飛船產生的浮力小於它的自重,於是,「落日六號」便向地心沉下去。
人類登月後,用了一個半世紀才有能力航行到土星。在地層探險方面,人類也要用同樣的時間才有能力從地幔航行到地核。現在的地航飛船誤入地核,就如同二十世紀中期的登月飛船偏離月球迷失於外太空,獲救的希望是絲毫不存在的。
好在「落日六號」主艙的船體是可靠的,船上的中微子通訊系統仍和地面控制中心保持著完好的聯繫。以後的一年中,「落日六號」航行組堅持工作,把從地核中得到的大量寶貴資料發送到地面。他們被裹在幾千公里厚的物質中,這裡別說空氣和生命,連空間都沒有,周圍是溫度高達五千度,壓力可以把碳在一秒鐘內變成金鋼石的液態鐵鎳!它們密密地擠在「落日六號」的周圍,密得只有中微子才能穿過,「落日六號」是處於一個巨大的煉鋼爐中!在這樣的世界裡,《神曲》中的《地獄篇》像是在描寫天堂了;在這樣的世界裡,生命算什麼?僅僅能用脆弱來描寫它嗎?
沉重的心理壓力像毒蛇一樣撕裂著「落日六號」地航員們的神經。一天,船上的地質工程師從睡夢中突然躍起,竟打開了他所在的密封艙的絕熱門!雖然這只是四道絕熱門中的第一道,但瞬間湧入的熱浪立刻把他燒成了一段木炭。指令長在一個密封艙飛快地關上了絕熱門,避免了「落日六號」的徹底毀滅。他自己被嚴重燒傷,在寫完最後一頁航行日誌後死去了。
從那以後,在這個星球的最深處,在「落日六號」上,只剩下她一個人了。
現在,「落日六號」內部已完全處於失重狀態,飛船已下沉到6800公里深處,那裡是地球的最深處,她是第一個到達地心的人。
她在地心的世界是那個活動範圍不到10平方米的悶熱的控制艙。飛船上有一個中微子傳感眼鏡,這個裝置使她同地面世界多少保持著一些感性的聯繫。但這種如同生命線的聯繫不能長時間延續下去,飛船裡中微子通訊設備的能量很快就要耗盡,現有的能量已不能維持傳感眼鏡的超高速資料傳輸,這種聯繫在三個月前就中斷了,具體時間是在我從草原返回航太中心的飛機上,當時我已把她的眼晴摘下來放到旅行包中。
那個沒有日出的細雨濛濛的草原早晨,竟是她最後看到的地面世界。
後來「落日六號」同地面只能保持著語音和資料通訊,而這個聯繫也在一天深夜中斷了,她被永遠孤獨地封閉於地心中。
「落日六號」的中子材料外殼足以抵抗地心的巨大壓力,而飛船上的生命循環系統還可以運行五十至八十年,她將在這不到10平方米的地心世界裡度過自己的餘生。
我不敢想像她同地面世界最後告別的情形,但主任讓我聽的錄音出乎我的意料。
這時來自地心的中微子波束已很弱,她的聲音時斷時續,但這聲音很平靜。
「……你們發來的最後一份補充建議已經收到,今後,我會按照整個研究計畫努力工作的。將來,可能是幾代人以後吧,也許會有地心飛船找到『落日六號』並同它對接,有人會再次進入這裡,但願那時我留下的資料會有用。請你們放心,我會在這裡安排好自己生活的。我現在已適應這裡,不再覺得狹窄和封閉了,整個世界都圍著我呀,我閉上眼睛就能看見上面的大草原,還可以清楚地看見每一朵我起了名字的小花呢。再見。」
透明地球
在以後的歲月中,我到過很多地方,每到一個處,我都喜歡躺在那裡的大地上。
我曾經躺在海南島的海灘上、阿拉斯加的冰雪上、俄羅斯的白樺林中、撒哈拉燙人的沙漠上……每到那個時刻,地球在我腦海中就變得透明了,在我下面六千多公里深處,在這巨大的水晶球中心,我看到了停汨在那裡的「落日六號」地航飛船,感受到了從幾千公里深的地球中心傳出的她的心跳。我想像著金色的陽光和銀色的月光透射到這個星球的中心,我聽到了那裡傳出的她吟唱的《月光》,還聽到她那輕柔的話音:
「……多美啊,這又是另一種音樂了……」
有一個想法安慰著我:不管走到天涯海角,我離她都不會再遠了。
同時也有2部Youtube影片,追蹤數超過195萬的網紅EHPMusicChannel,也在其Youtube影片中提到,❖訂閱頻道收聽更多好聽的歌:https://www.youtube.com/c/EHPMusicChannelII ❖Facebook臉書專頁:https://www.facebook.com/EHPMC/ ❖IG:ehpmusicchannel ❖微信公眾號:ehpmusicchannel ---...
讓晚風吹呀吹 在 Facebook 的最佳解答
疫情籠罩的夏夜,有種沙漠動物為躲避烈日酷暑,待太陽西下瞬間才從地洞土穴冒出的感覺。
白天也不是沒活動,只是降低到生存必須。出洞也得小心翼翼快去快回,以防一個沒留神,被鷹叼去遭蛇攻擊或曬成肉乾,得不償失。
這時月光像是朋友,隱約打亮夜幕裡另一個世界。迥異於白日,什麼都看得清,卻盡是看見恐懼和煩心,夜色讓所有事物變得朦朧,也帶來某種奇特的安全感。大口呼吸的微涼晚風中,少了些危險氣息,多了幾分久違渴望的自由況味。
是這樣的關係,夜晚原本靜謐甚至帶點寂寥的大安森林公園和河濱自行車道,最近連週間都湧現更多忍不住鑽出洞穴的夜行者。
在原本常見的夜跑快走者之外, 散步時多半各走各的中年夫妻,遛著應該不是「借來」的好動米格魯、總在微笑的柴犬的年輕伴侶,踩著滑板溜來溜去的青少年和一旁坐著吹風的爸媽,感覺是晚餐飯後或就寢睡前遛躂透氣的家庭活動。
一位乾脆躺在公園長凳上,以舒服姿勢把腳跨掛在椅背晃呀晃,戴著耳機聽音樂的帥妹,和公園另一端類似姿勢但反倒秀氣點的大學模樣打電動男孩,自在逍遙的模樣像要今晚在這裡混上一段長時間;至於竹林暗影底下那條長椅,整齊擺放不知包著什麼物件的紅白塑膠袋和一把雨傘,隱約是張被悄做記號或微弱宣告該椅有主的「床」,等待某人在更深的夜裡到來。
悶不住的,是對無框架限縮的自由的想望,斷不掉的,在戶外星空下悄悄有節制展開的,還包括對人際溫度的念想。
沿著環湖小路繞上一圈,站在木棧欄杆前,聽聽湖心傳來熱鬧呱噪的鳥叫,看看樹梢滿是白點的鷺鷥身影,猜想牠們到底是睡了還是醒著,已成為我每次結束夜間漫遊的小小儀式。昨晚,環湖才半圈,除了迎面而來一對搖搖擺擺的可愛呆萌鵝,陸續一對、兩對、三對戴著口罩的不同年齡層戀人各踞情調角落,或十指緊扣相偎依或窸窸窣窣笑聲傳,增添疫情之夜幾許溫柔浪漫。
正猶豫要不要繼續走下去,會不會煞人風景,突然哈哈豪邁笑聲從身邊樹叢傳來,猛然才發現兩個老外型男坐在後方木棧平台上,各佔一方舉杯邀月。看著扯著口罩喝啤酒、再戴回口罩聊天的他們,如此不嫌麻煩地重溫可能不過一兩個月前熟悉酒吧裡慣常的下班後聯誼,只能說再次證明疫情中人們對如常的渴望。
我知道,越來越熱鬧的夜,難免讓人有些擔憂。
擔憂人們在疫情中努力維持身心平衡的同時,會不會不小心讓防疫破了洞。
但至少在我眼見,即使相隔1.8m、2.8m、3.8m之遙的公園裡,馭風而行、倏忽而過的河濱大道上,大家依然非常守份的把口罩戴緊,誇張點的,有人還戴著護目鏡、臉罩散步遛狗餵貓。
真正要擔憂甚至讓人氣憤的,還是政府防疫不力、疫苗不足衍生的種種吧!
當絕大多數市井小民把個體能做的事好好做好,然後勒緊褲帶、咬牙苦撐,相信也期待他的政府把該做的事也好好做好時,卻發現好不容易攢下的防疫成果,被中央或地方一個自滿輕忽就給敗光光。而解封降級在望又突然延遲,進兩步退一步總難達標的苦果,終究還是由最是勤奮過日的攤舖店家微小企業自營商,最是邊緣弱勢的族群,辛苦承擔。
這時候,看到環南市場會長、攤商為政客作秀大聲飆罵,花蓮人怕打不到疫苗拼跑百米打殘劑而氣急敗壞,這些人這些事怎能不讓人感同身受?至於此時還有人有閒出面護航,大打權力保衛戰,就更叫人不齒且義憤難平了!
#用科學和慈悲心防疫
#晝伏夜出的防疫夜行人生
讓晚風吹呀吹 在 銀色快手(Silverquick) Facebook 的最佳貼文
收到這樣的來信,一個陰雨綿綿的下午,寄件人是野田康(假名),曾經來台灣留學三年,中文底子很好,目前在關西地區工作,從事電器門市的銷售工作。他從網路上讀到我寫的恐怖故事,事情就是這樣開始的。
不知哪來一股衝動,忽然決定寫信給我,對他而言,我是個陌生的外國人,想寫這麼一封信,肯定需要鼓起極大的勇氣吧。換作是我,未必會有膽量敢作出決定,讀信的時候,打從心底油然升起敬佩之意,野田康先生想說些什麼呢?讓我們繼續看下去,說不定你身邊的朋友也有聽說類似的故事,我個人特別喜歡蒐集這類的,尤其在夜晚讀來會產生一陣寒意的作品。
敬啟者,我在網上讀到您寫的故事,覺得十分精采,喚起一段埋藏了十多年塵封的回憶,我知道您是一位恐怖小說作家,或許我的故事可以引發您的寫作靈感,恕我冒昩來信打擾,希望您不要介意才好,我要說的故事,是我在地方上念工業大學的時候,親眼所見的經歷,或許沒什麼恐怖的飄點,不過這段回憶給了我一種很熟悉的感覺,我無法形容那是什麼,或許一邊寫信給您,可以稍微梳理一下心中的想法。
我原本念的是電機工程系,大二的時候選擇轉系,讀的是人因工程學,因為貪玩的緣故,成績並不好,對未來感到茫然,我覺得自己不是做研究的料子,所以也沒有打算念研究所,主要是畢業那年,參加了一場就業市場的面談,進入第一間公司上班,剛好又被公司派遣到台灣,想說順便學習中文,於是一邊工作一邊在台灣念書,現在的老婆,就是當時在台灣結識的女友,她是日文系畢業,在補習班教日語,我們是在讀書會上認識的,我還記得一起讀的那本小說是川上弘美的作品《老師的提包》。
不小心把話題扯遠了,我要說的是,大二那年,我在學校外面租房子住,是租金便宜的單人套房,沒有獨立的衛浴設備,必須和同層的室友共用一間衛浴,洗衣服也是共用走廊盡頭的那台洗衣機,洗完脫水後,衣服要自己晾,跟學校的宿舍差別在於這裡沒有門禁,想要多晚回來都可以,只要不吵到室友,基本上大家都互相尊重,只要記得把垃圾放置在固定的回收集中場,此外,沒有什麼要特別留意的事項,大家也會很有默契的把騎回來的自行車停妥在專用的駐輪場,日子就像普通大學生一樣,上課、讀書、考試、打工,日復一日。
對我而言,在打工結束的夜晚,回到租屋處之前,社區附近的一處Y字路口有一間營業至深夜的拉麵店,只要能夠在那裡吃上一碗清爽的現煮鹽味拉麵,那就是我日常生活裡的小確幸。我不能夠明確的告訴你拉麵店的名字,不過在當地這是一間幾乎無人不知無人不曉的名店,除了拉麵好吃,遠近馳名之外,還有一個聲名遠播的原因,這就是我想寫信給您的理由。
每個人都有過去,這間拉麵店也不例外,初代店主在接下這個店舖經營之前,曾經在地方上混過黑道,殺人放火恐嚇勒索討債詐欺無惡不作,幸好殺人未遂沒有判重刑,才有機會成為更生人,在長達十多年的入獄期間,因表現良好,獲得了假釋的機會,因緣際會之下向老師傅習得煮拉麵的技術,有了糊口養家的能力,後來頂下這個位於Y字路口的店舖,就掛了燈籠充作招牌一直營業至今,現在他已經退休了,換成二代目在經營,是初代老闆的長子,繼承老爸的手藝毫不遜色,煮出來的拉麵湯頭鮮美,麵有勁道,叉燒更是味香四溢,總在黃昏時刻才開門營業,進去吃過一次立刻成主顧。
我還記得初代老闆還未交棒之前,穿著短袖的黑色襯衫在冒著熱氣的鍋子前面專心一致煮著拉麵的模樣,露出他壯碩的臂膀,上頭是華麗的刺青圖案,畫的是一幅青鬼的臉孔,相當有震懾力,不愧是混過黑道,氣場就是不一樣,他常跟客人說,在刀口上舔血的日子並不好過,人啊還是苦幹實幹的工作心裡比較踏實,在江湖上走跳什麼人沒見過,他是那種遇到鬼也不會感到害怕的人,他知道人鬼殊途,鬼說不定還會怕人,像他身上沾染過血水的,或許連鬼也不敢靠近吧,更別說是普通的惡人,有膽來幹架的,他也沒有在怕,地方上的小混混,看到他的臉孔也會敬他三分,他只專注在拉麵的技藝,江湖是非只有在酒酣耳熱的時候,成為聊天助興的話題。
唯獨一件事,讓我感到奇怪,那是在夏日的夜晚,我和大學社團的同學一起去吃拉麵,我們是當晚最後一組客人了,大家一邊吃著熱騰騰的拉麵,一邊聊著下學期的迎新活動要在哪裡舉辦,眼看著時間已經快打烊了,正在做關店準備的老闆和他兒子在廚房後邊忙碌,這時候門上的風鈴突然響了一下,有一位年輕的女孩掀開暖簾走進拉麵店,毫不考慮的走到角落的桌子坐了下來,這麼晚了,一個人來吃拉麵啊,我和一幫同學都以無比好奇的眼神看著她,她似乎也不以為意,坐下來就安靜的待著,在空中做出搓手的動作,好像身體很冷的樣子,她穿著素色的洋裝,脖子上圍著一條長長的紅色圍巾,相當惹眼,除了風鈴的聲響,她的動作近乎無聲,這時候老闆從廚房探出頭朝外場看了一眼,隨即反應快速的跟兒子說,她來了喔!
說話的方式像是見到熟悉的常客或是老朋友一樣隨性,明明客人還沒有點餐呀,好像老闆已經知道客人想吃什麼口味的拉麵,而年輕女孩這邊則是什麼事也沒有發生似的,安靜地坐在原地,頭微微低著,有什麼心事的感覺,我們之中沒有人開口跟女孩搭訕,大家很有默契的觀察了一會兒又繼續吃麵談笑,我們這桌和女孩那桌的空氣彷彿是兩個不同的世界,女孩那桌的空氣是凝結的,像冬天低溫的氣候才有的空氣,而我們這桌熱絡的就像是剛參加完學園祭,期待著去郊外飆車的夏日晚風颯爽的空氣,我聽見老闆熟練的動作正在為今晚最後一位客人煮麵,戴著紅色圍巾的女孩坐在角落的那桌,頭髮長長的遮住了她的半邊臉,意外的是個美人呢,不覺有點心動,應該是荷爾蒙的作用,那樣的美貌想讓人不注意到她也難。
「喂,你們不覺得脖子上戴著圍巾很熱嗎?又不是冬天。」
「對啊,她為什麼不把圍巾拿下來呢,待會吃麵的時候也不會沾到湯汁,這樣吃拉麵有點麻煩吧。」
大家你一句我一句的討論了起來,就是沒有敢走到女孩的身邊提醒她,我們假裝仍在吃麵,其實麵已經吃完了,再過半小時就要回到租屋處,把握著最後的時間,盡情地亂聊天,忽然間我發覺有一道視線掃向我這邊,抬頭一看,是那個女孩。
她正在看著我,好像我身邊的人都不存在似的看著我,用一種說不上來的眼神,像是哀怨,又像是想要訴說些什麼,我還不知道該如何反應,有道微風吹入我心中,我卻說不出話來,我愣了一下,才點頭向她示意,我覺得應該跟對方打聲招呼,這時候,老闆的兒子端來了熱騰騰的拉麵,送到了女孩那桌,並說了一句:這是本店特製的招牌拉麵,請慢用。
(故事待續)
文 / 銀色快手 喜歡蒐集怪談的人
20200927 AM 08:26 桃園 說故事的房間
示意圖 橫尾忠則的畫作 Y字路 並非故事實際地點
Tadanori Yokoo, A Dark Night's Flashing: N City-V, 2000
讓晚風吹呀吹 在 EHPMusicChannel Youtube 的精選貼文
❖訂閱頻道收聽更多好聽的歌:https://www.youtube.com/c/EHPMusicChannelII
❖Facebook臉書專頁:https://www.facebook.com/EHPMC/
❖IG:ehpmusicchannel
❖微信公眾號:ehpmusicchannel
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
♫ 一鍵收聽你想聽的歌 ♫
❖ 抖音/TikTok專區 ♪:https://www.youtube.com/playlist?list=PLtAw-mgfCzRwduBTjBHknz5U4_ZM4n6qm
❖ 華語歌曲專區 ♪:https://www.youtube.com/playlist?list=PLtAw-mgfCzRz5t_T2v2iuW1pqnj89kY4F
❖ 廣東歌/粵語歌專區 ♪:https://www.youtube.com/playlist?list=PLtAw-mgfCzRxBtfYS-CM3UXto2VbUL8hA
❖ RAP/說唱專區 ♪:https://www.youtube.com/playlist?list=PLtAw-mgfCzRyD5qKNqumkTXqtPiYj3mlr
❖ 古風歌曲專區 ♪:https://www.youtube.com/playlist?list=PLtAw-mgfCzRy9uWRObrUifsgJBdpBEq-y
❖ 翻唱/改編/Remix/EDM 歌曲專區 ♪:https://www.youtube.com/playlist?list=PLtAw-mgfCzRz9-257u_Eknjf0sjW6HDjH
❖ 更多分類歌單:https://www.youtube.com/channel/UC345x_D7DgK5313D3ftM_EQ/playlists?view=50&sort=dd&shelf_id=17
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
❖歌詞在下面❖
演唱:穆哲熙
作詞:穆哲熙
作曲:穆哲熙
製作人:穆哲熙
監制:朱鵬輝
編曲:LilXi
錄音:七億呀
混音:LilXi
統籌:陳博文/順順
企劃:陳博文/順順
宣發:徐思靈/涂涵聃
出品人:謝奇笛
OP:鳳鳴華嘉文化
出品:網易颶風工作室
月亮你能照進南邊和北邊
照見她 可否替我撫摸她的臉
星星求你千萬不要眨眼
望著她 替我點亮愛她的瞬間
昨夜的晚風輕輕吹過你的脣邊
帶著我的思念搖曳在海浪之間
童話裡的詩篇在夢境裡道別
你是我最後想要握緊的流年
清晨的陽光肆意揮灑在你身邊
我只能在夢裡輕撫著你的臉
現實總是差強人意的讓人難眠
想你卻看不見回憶在夢裡蔓延
月亮你能照進南邊和北邊
照見她 可否替我撫摸她的臉
星星求你千萬不要眨眼
望著她 替我點亮愛她的瞬間
昨夜的晚風輕輕吹過你的脣邊
帶著我的思念搖曳在海浪之間
童話裡的詩篇在夢境裡道別
你是我最後想要握緊的流年
清晨的陽光肆意揮灑在你身邊
我只能在夢裡輕撫著你的臉
現實總是差強人意的讓人難眠
想你卻看不見回憶在夢裡蔓延
有些話在嘴邊卻害羞的不敢開口
那晚的相遇也是給你的美麗邂逅
聽說隔壁酒館新上了一種美酒
那種味道像極了你給過的溫柔
我想把落日捧起當最美的頭飾
再把星星編織成你最喜歡的樣子
披在你的身上做最美麗的嫁衣
見你一面是我最期盼又悸動的故事
月亮你能照進南邊和北邊
照見她 可否替我撫摸她的臉
星星求你千萬不要眨眼
望著她 替我點亮愛她的瞬間
晚風你能吹過我們指尖
吹到她 可否替我把她的手牽
晨光求你千萬不要偷懶
提醒她 我還在另一端想念
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
❖歌曲上架平台
➸ 網易云音樂 | http://music.163.com/song?id=1830470587&userid=1450149887
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
❖ 合作郵箱:ehpmusicchannelhk@gmail.com
❖ 微信:EHPMusicChannel(id:xy-z1315)
(歡迎查詢合作/投稿音樂/攝影作品等等)
❖Original Photo by Altınay Dinç
❖歌曲版權為歌手本人及其音樂公司所有,本頻道只作推廣及宣傳之用,若喜歡他們的音樂請到以上平台鏈接購買歌曲支持。
❖Like, Comment, Share & Subscribe❖
❖喜歡的請分享及訂閱本頻道❖
讓晚風吹呀吹 在 賢賢的奇異世界 Youtube 的精選貼文
廣東話:你的廣東話有幾犀利 Part 2
URL: https://youtu.be/KYhCb0skyIM
推薦影片:https://www.youtube.com/watch?v=jxA4xQbDcyE
推薦影片:https://www.youtube.com/watch?v=g0RROzAUXrA
推薦影片:https://www.youtube.com/watch?v=S0sj9tUr_RY
0:0:12 開始,介紹來賓
測試下你的廣東話有幾犀利 ,相隔了四個月,我們終於推出第二集:測試一下你的廣東話有幾犀利!今天就邀請到一位嘉賓來的我們的節目來做這個測試,她就是。。。。。。。JoJo!!
Jojo:hello 大家好,我是Jojo,我本身是福建人,但也會少少的廣東話,
如果大家覺得Jojo的廣東話講得好,麻煩在留言打個分數給她,最高為十分。
我們的測試下你的廣東話有幾犀利分為三Part,
Part 1:講對白
Part 2: 唱歌
Part 3: 急口令
我們開始測試廣東話啦~~
0:0:52 Level 1: 講對白
0:0:57 唐伯虎點秋香,石榴姐
唐伯虎:(中了一拳) 唉呀!打我的是誰?
石榴姐:是我風華絕代萬人驚豔的石榴姐。
唐伯虎:是妳?我跟妳無冤無仇......
石榴姐:我打!(又一拳)
唐伯虎:為什麼?
石榴姐:為什麼?因為你該打!
你偷畫暗戀我的事情,現在人家都知道了,我哪還有臉見人呀?
我死了算了!
唐伯虎:這我沒意見。
石榴姐:你當然說好啦,你想跟我一起死,做一對同命鴛鴦。
我呸!我還沒答應接受你的愛呢!
唐伯虎:石榴姐妳誤會了,我對妳就像對我老娘一樣尊重。
石榴姐:老娘?你居然愛上自己的娘?
天哪!這麼大逆不道喪盡天良的事情......實在是太刺激了!
0:1:29 哩咕嚦咕新年財,好彩我兩個仔有一個生性
媽媽說:好彩我兩個仔有一個生性,好彩你比心機讀書出人頭地,阿媽先有大屋住,我好擔心你哥哥,他不務正業,整天顧住打牌,不知現在是渣兜還是訓天橋底。
媽媽說:好,好......你出去招呼朋友吧。
媽媽說:好彩我兩個仔有一個生性,好彩你比心機讀書出人頭地,阿媽先有大屋住,我好擔心你哥哥,他不務正業,整天顧住打牌,不知現在是渣兜還是訓天橋底。
細佬:阿媽,我想死啊~
0:2:03 九品芝麻官,賤人,賤人,賤人
方唐镜:大……
包龙星:大咩大?
方唐镜:我叫大人啫。
包龙星:人咩人?
方唐镜:大人叫得唔啱呀?
包龙星:叫又得,睥唔得。
方唐镜:我睥咩睥?
包龙星:你睥,我都睥。
方唐镜:你唔睥我点知我睥你呀?
包龙星:我大人睥你贱人得,你贱人睥我大人唔得。
方唐镜:哼!我堂堂一个举人,你叫我贱人?我要告上朝廷。
包龙星:贱人!贱人!贱人!
0:2:19 Level 2,唱歌
0:2:23 紅日,李克勤
紅日(李克勤)
作詞:李克勤
作曲:立川俊之
編曲:譚鍚禧
*命運就算顛沛流離
命運就算曲折離奇
命運就算恐嚇著你做人沒趣味
別流淚 心酸 更不應捨棄
我願能 一生永遠陪伴你*
REPEAT*
#一生之中兜兜轉轉 那會看清楚
徬徨時我也試過獨坐一角像是沒協助
在某年 那幼小的我
跌倒過幾多幾多落淚在雨夜滂沱
一生之中彎彎曲曲我也要走過
從何時有你有你伴我給我熱烈地拍和
像紅日之火 燃點真的我
結伴行 千山也定能踏過#
@讓晚風 輕輕吹過
伴送著清幽花香像是在祝福你我
讓晚星 輕輕閃過
閃出你每個希冀如浪花 快要沾濕我
0:4:27 急口令
1. 宜家學緊瑜伽嘅姨媽而家去宜家傢俬買而家啱用嘅宜家傢俬
2. 逛街市去買魚腸,撞到阿姨丈,放低啲魚腸問候阿姨丈,執翻啲魚腸,講聲拜拜啦姨丈
3. 掘柑掘桔掘金桔,掘雞掘骨掘龜骨,掘完雞骨掘金桔,掘完龜骨掘雞骨
4. 三文一隻雞,兩文一隻龜,你話係雞貴過龜,定係龜貴過雞,我話係雞貴過龜,唔係龜貴過雞,原來係龜貴過雞。
0:5:05 結尾
0:5:23 NG 片段
广东话:你的广东话有几犀利 Part 2
URL: https://youtu.be/KYhCb0skyIM
推荐影片:https://www.youtube.com/watch?v=jxA4xQbDcyE
推荐影片:https://www.youtube.com/watch?v=g0RROzAUXrA
推荐影片:https://www.youtube.com/watch?v=S0sj9tUr_RY
00:12 开始,介绍来宾
测试下你的广东话有几犀利 ,相隔了四个月,我们终于推出第二集:测试一下你的广东话有几犀利!今天就邀请到一位嘉宾来的我们的节目来做这个测试,她就是。。。。。。。JoJo!!
Jojo:hello 大家好,我是Jojo,我本身是福建人,但也会少少的广东话,
如果大家觉得Jojo的广东话讲得好,麻烦在留言打个分数给她,最高为十分。
我们的测试下你的广东话有几犀利分为三Part,
Part 1:讲对白
Part 2: 唱歌
Part 3: 急口令
我们开始测试广东话啦~~
00:52 Level 1: 讲对白
00:57 唐伯虎点秋香,石榴姐
唐伯虎:(中了一拳) 唉呀!打我的是谁?
石榴姐:是我风华绝代万人惊豔的石榴姐。
唐伯虎:是妳?我跟妳无冤无仇......
石榴姐:我打!(又一拳)
唐伯虎:为什麽?
石榴姐:为什麽?因为你该打!
你偷画暗恋我的事情,现在人家都知道了,我哪还有脸见人呀?
我死了算了!
唐伯虎:这我没意见。
石榴姐:你当然说好啦,你想跟我一起死,做一对同命鸳鸯。
我呸!我还没答应接受你的爱呢!
唐伯虎:石榴姐妳误会了,我对妳就像对我老娘一样尊重。
石榴姐:老娘?你居然爱上自己的娘?
天哪!这麽大逆不道丧尽天良的事情......实在是太刺激了!
01:29 哩咕呖咕新年财,好彩我两个仔有一个生性
妈妈说:好彩我两个仔有一个生性,好彩你比心机读书出人头地,阿妈先有大屋住,我好担心你哥哥,他不务正业,整天顾住打牌,不知现在是渣兜还是训天桥底。
妈妈说:好,好......你出去招呼朋友吧。
妈妈说:好彩我两个仔有一个生性,好彩你比心机读书出人头地,阿妈先有大屋住,我好担心你哥哥,他不务正业,整天顾住打牌,不知现在是渣兜还是训天桥底。
细佬:阿妈,我想死啊~
02:03 九品芝麻官,贱人,贱人,贱人
方唐镜:大……
包龙星:大咩大?
方唐镜:我叫大人啫。
包龙星:人咩人?
方唐镜:大人叫得唔啱呀?
包龙星:叫又得,睥唔得。
方唐镜:我睥咩睥?
包龙星:你睥,我都睥。
方唐镜:你唔睥我点知我睥你呀?
包龙星:我大人睥你贱人得,你贱人睥我大人唔得。
方唐镜:哼!我堂堂一个举人,你叫我贱人?我要告上朝廷。
包龙星:贱人!贱人!贱人!
02:19 Level 2,唱歌
02:23 红日,李克勤
红日(李克勤)
作词:李克勤
作曲:立川俊之
编曲:谭鍚禧
*命运就算颠沛流离
命运就算曲折离奇
命运就算恐吓着你做人没趣味
别流泪 心酸 更不应捨弃
我愿能 一生永远陪伴你*
REPEAT*
#一生之中兜兜转转 那会看清楚
徬徨时我也试过独坐一角像是没协助
在某年 那幼小的我
跌倒过几多几多落泪在雨夜滂沱
一生之中弯弯曲曲我也要走过
从何时有你有你伴我给我热烈地拍和
像红日之火 燃点真的我
结伴行 千山也定能踏过#
@让晚风 轻轻吹过
伴送着清幽花香像是在祝福你我
让晚星 轻轻闪过
闪出你每个希冀如浪花 快要沾湿我
04:27 急口令
1. 宜家学紧瑜伽嘅姨妈而家去宜家傢俬买而家啱用嘅宜家傢俬
2. 逛街市去买鱼肠,撞到阿姨丈,放低啲鱼肠问候阿姨丈,执翻啲鱼肠,讲声拜拜啦姨丈
3. 掘柑掘桔掘金桔,掘鸡掘骨掘龟骨,掘完鸡骨掘金桔,掘完龟骨掘鸡骨
4. 三文一隻鸡,两文一隻龟,你话係鸡贵过龟,定係龟贵过鸡,我话係鸡贵过龟,唔係龟贵过鸡,原来係龟贵过鸡。
05:05 结尾
05:22 NG 片段