ตอนที่21
หลังจากไม่ได้ไปเรียนที่อังกฤษแล้ว
เป็นเดือน ๆ ที่ผมเคว้งคว้าง ยังไม่รู้จะทำอะไรกับชีวิต
สุดท้าย แม่ผมก็ให้ พี่เกรซ (พี่สาวของผม) หาที่เรียนที่อเมริกาให้
เป็น program ที่สอนคนทั่วไปที่อยากเรียนอาชีพที่เฉพาะเจาะจง
Catalogue เล่มใหญ่จากโรงเรียนที่อเมริกาถูกส่งมาให้ผมเลือก และมีหัวข้อหนึ่งที่ใหญ่มากๆ ชื่อว่า
Entertainment Business Studies
และย่อยลงไปอีกคือ Music Business
ต่อด้วย Electronics Music and Song Writing!!
บ้าไปแล้ว!!!
นี่มันทุกอย่างที่ผมอยากเรียนรู้มาตลอดเลยนี่หน่า!!
ผมนั่งอ่าน Catalogue เจาะลงไปทีละหัวข้ออย่างละเอียด และซ้ำแล้วซ้ำอีก หัวใจผมเต้นน่าจะเกิน 180 bpm เนื่องจากความตื่นเต้นที่ได้เห็นที่ ๆ เราอยากไปเรียนมากที่สุดตั้งแต่เกิดมา!!
วิชามากมายที่ดูน่าสนใจไปหมด
เฮ้ย! มีของแบบนี้ให้เรียนกันแบบเป็นล่ำเป็นสันเลยเหรอ
ผมลองนับวิชาที่ผมอยากเรียนทั้งหมด ต้องใช้เวลาถึง 5 ปีในการเรียน
แม้จะต้องจากบ้านไปนานขนาดนั้น ทั้งๆ ที่ไม่เคยห่างพ่อแม่นานๆ เลยสักครั้ง
ผมตัดสินใจแบบมุ่งมั่นทันทีว่า ผมจะไปเรียนที่นี่แหละ และจะขอเรียนให้หมดทุกวิชาที่เขามีให้เรียนด้วย!!!
ไม่ต้องบอกก็คงจะทราบว่า แม่ของผมดีใจแค่ไหน ที่ โนบิตะ ผสม มาโคโตะ และ ตัวห่วย อีกล้านตัวการ์ตูนที่ผสมอยู่ในลูกชายคนกลางของเธอ พูดออกมาเองว่า
อยากจะเรียนแล้ว!
ภายในเวลาไม่นาน ผมก็พบว่าตัวเองเริ่มเรียนอยู่ที่ UCLA Extension ด้าน Music Business ซึ่งผมลงเรียนหมด 3 โปรแกรมเลย ทั้ง Music Business, Songwriting และ Electronics Music.
ต้องบอกว่า ไม่มีวันไหนเลย ที่ผมไม่อยากไปเรียน
และแน่นอนผมอยากเรียนมันทุกวิชา แม้เป็นวิชากฎหมายของธุรกิจดนตรี ผมยังจบมาด้วยเกรด A
ทั้ง 3 หลักสูตร 5 ปี ผมมี A- ตัวเดียว ที่เหลือคือ A ล้วนๆ ทั้งหมดนี้ ไม่ได้มาจากการตั้งใจเรียนเลย มันมาจากการที่ผมรักมันสุดหัวใจ อยากรู้อยากเห็น อยากเข้าใจไปหมด ผมไม่เคยท่องหนังสือ แต่อ่านมันจนเข้าใจ
ผมเพิ่งเข้าใจคำพูดที่พ่อเคยบอกอย่างแท้จริงเป็นครั้งแรก
หัวใจเราอยู่ที่ไหน ทรัพย์สมบัติเราก็อยู่ที่นั่น
ระหว่างเรียน ผมก็ไปทำงานเป็น Gofer (Go for it) ตามห้องอัดต่าง ๆ ที่อนุญาติให้นักเรียนเข้าไปฝึกงานได้ ผมเช็ดสายเครื่องดนตรี ม้วนเก็บ อุปกรณ์ดนตรี วิ่งซื้ออาหาร ซื้อกาแฟให้กับนักดนตรีระดับโลก ที่ผมเคยได้แต่เห็นชื่อของพวกเขาบนหน้าปกแผ่นเสียงหรือเทป จนสนิทกันกับพวกเขา และกล้าเอ่ยปากขอว่า ถ้าวันนึงผมมีโอกาสทำเพลง พวกเขาจะมาช่วยเล่นให้ผมในราคาเด็กนักเรียนได้ไหม? (อ่านเพิ่มเติมเรื่องนี้ได้ที่ เรื่องเล่า ตอนที่ 6)
รถยนต์ที่พ่อซื้อให้ใช้ขับไปเรียน ถูกแปรฐาตุมาเป็น อุปกรณ์ต่างๆสำหรับห้องอัดขนาดย่อมที่บ้าน ผมชวนเพื่อนร่วมชั้นหลายคนที่ไม่มีเครื่องเหล่านี้ ให้มาใช้บริการฟรีที่ผม เพื่อผมจะได้ฝึกฝีมือไปในตัว
ผมเริ่มเอาเงินที่พ่อแม่ส่งมาให้ใช้กินอยู่ ไปเข้าห้องอัด เพื่อทดลองอัดเพลงที่แต่งขึ้นมาใหม่ทุก ๆ สัปดาห์
Magazine ต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับ ห้องอัดเสียง, เครื่องดนตรี และ การแต่งเพลง ไม่เคยพลาดจากการสมัครเป็นสมาชิกของผม
มันช่างเป็นโลกที่เต็มไปด้วยของที่ผมชอบมากมาย อย่างชนิดที่ว่า ต่อให้อ่านหนังสือทั้งหมดตลอดเวลาโดยไม่นอนเลยห้าปี ก็เรียนรู้มันเข้าไปไม่หมด
อีกสิ่งที่ถือว่าเป็นสุดยอดอัครสถานของผมคือ
TOWER RECORDS,
Warehouse,
Rhino Records
ผมเข้าร้านพวกนี้ตั้งแต่ 11:00 ตรงจนถึง 18:00 แล้วค่อยไปเรียนช่วงภาคค่ำ
ผมใช้เวลาทั้งวันในการฟังเพลง
เพลงแล้วเพลงเล่าจากทุกชั้นวางแผ่น โดยทางร้านอนุญาตให้ทุกคนทำแบบนี้ได้ด้วย!!!
นี่มันเป็นอะไรที่ยิ่งกว่ากินกระทิงแดงสองขวดพร้อมกัน 5 ที สำหรับผมอีก!!!
เงินของผมส่วนใหญ่หมดไปกับการซื้อ CD เก่า เพื่อมาดูดเอา loop ช่วงสั้น ๆ เผื่อเอาไว้ใช้ในการทำเพลงในอนาคต
ถ้าการมาที่นี่ คือการมาเรียนหนังสือ ผมอยากบอกว่า
ถ้ารู้ว่าเรียนหนังสือแล้วมันสนุกขนาดนี้ ผมตั้งใจเรียนมาตั้งแต่เด็ก ๆ แล้ว ไม่ต้องให้พ่อแม่ผิดหวังกับผมมาตลอดหรอก
ตอนหน้าผมจะมาเล่าเรื่อง อาจารย์ของผม และเพื่อนตายอีกคนในชีวิต
David Vasquez
ขนาดผ่านมานานแล้ว
พอเล่าเรื่องเรียนที่นั่น ผมยังโครตตื่นเต้นเองเลย
ด้วยรักและตื่นเต้น
ขอพระเจ้าอวยพร
บอย โกสิยพงษ์
60 bpm music 在 Are 4/8 in 60bpm and 4/4 in 120bpm the same? - Music Stack ... 的推薦與評價
4/8 at 60 bpm and 4/4 at 120 bpm are two different things. Each measure of music is related to a pattern of stresses. ... <看更多>