Malaysiaku, keluargaku
“Chong Wei! Pi depan naikkan bendera!” Selalu jgak I kena tegur cikgu disiplin, kantoi borak dgn member time perhimpunan sekolah. Sengaja I main naik bendera laju-laju sebelum tamat lagu Negaraku. Kawan-kawan gelak sambil nyanyi. Cikgu disiplin nak marah tapi tak boleh lagu Negaraku masih jalan. Kenangan nakal Chong Wei. Ha!
Dua puluh tahun kemudian, kami tengah warm-up di stadium Rio centro Pavilion, dalam persiapan menghadapi sukan Olimpik. Motivasi masa itu memang setinggi Gunung Kinabalu. Diminta training yang lagi insensif. Malang sungguh tak berbau, dalam satu pukulan lift, raket terpukul tangan kiri. Tergemam semua. I ingat mungkin fracture patah tangan kiri aku. Nasib baik selepas diperiksa doktor, tulang selamat tapi perlu dibalut ais untuk meredakan bengkak.
Petang tu, kami team Malaysia semua beransur ke Stadium Maracana. Perempuan pakai baju kebaya oren. Lelaki pakai songkok dan baju Melayu oren. Memang team paling ensem paling lawa malam tu. Pihak penganjur datang membawa bendera Malaysia. CDM Tan Sri Mohamed Al Amin Abd Majid mengajukan jari kepada saya. Budak nakal yg suka main bendera inilah pembawa bendera khas negara temasya itu.
Baru ingat nak main kibar bendera mcm wayang perang Samurai, terus jam. Amboi! Berat juga si Jalur Gemilang ni! Sakit sangat tangan kiri I nak angkat. Diperhatikan kesukaran saya oleh rakan sepasukan, ada yang suruh saya rehat, biar orang lain yang bawa bendera.
“Chong Wei, anak saya tengah tunggu depan tv, nak tengok you bawa kita masuk stadium”, kata pula Muhaimin pegawai rasmi pasukan. Tidak mungkin saya menghampakan jutaan rakyat Malaysia di rumah. Game memang penting, tanggung jawab terhadap Jalur Gemilang dan Negara lagilah penting. Saya pun minta Sue Bock dapatkan pita selofan dan balutkan tiang bendera dengan tangan I. Biar tambah sekongan dan supaya tidak terlepas bendera kita nanti.
Beberapa minit sebelum perarakan masuk ke dalam stadium, sempat juga saya berborak ngan kontijen Madagasgar yang beratur di depan kami.
“Cantik bendera kamu, tapi rumit. Tak seperti bendera kita, simple je”. Entah dari mana datangnya semangat, pandai pula saya jawab. “Brother, ini bukan sekadar bendera. Ia lambang perpaduan satu keluarga besar. Ia Negara saya. Ia satu tempat di mana keharmonian dan kebahagian dihargai and dikecapi. Ia keluarga saya, rumah syurga saya.”
Kemudian, mulalah perakaran team Malaysia ke dalam Stadium Maracana. Terbasah sikit jugak di mata. Bukanlah kerana sakit di tangan, tetapi kebanggaan menjulang bendera Malaysia, menjulang harapan jutaan rakyat Malaysia, menjulang nama negaraku, rumahku, Malaysiaku.
Selamat Hari Jadi ke-63, Malaysiaku. 🇲🇾
********** ********** ********** **********
My Malaysia, my Home
“Chong Wei! Stop being so naughty! Go raise the flag!” That’s the punishment I always got from my disciplinarian teacher during my early secondary school days, when we were caught laughing during the severely boring daily school assembly. While some of my cohorts were laughing sheepishly in their line, I would have to tie the flag correctly to the pole, and slowly raised it up during the anthem. Sometimes I admit, I used to raise it up even before the first half of the anthem ended, to see the crowd burst into laughter and to see the veins of the head of my angry headmistress!
Fast forward twenty years . On a sunny morning in Rio de Janiero. 5th August 2016. We went to the Riocentro Pavilion to have our venue familiarization. I was pretty hyped up. I knew I have to beat Lin Dan and Chen Long to win gold. I requested Hendrawan to increase the intensity that morning. Seu Bock was serving the shuttle to Hendrawan and another sparring partner for them to rain smashes at me. Defending one of the shots, I lost my grip and my racquet hit my left hand.
Team doctor came and luckily it was not broken. But it was pretty sore and I couldn’t lift my left hand. Doctor advised to wrap in ice bags the whole night and hopefully the sore will be gone the next day.
Evening came. The whole Malaysian Olympic went into the Maracana stadium, dressed sharply in our national costumes. We lined up behind the Madagascar team. Someone then brought in our Jalur Gemilang. Our CDM Tan Sri Mohamed Al Amin Abd Majid then pointed to my direction, for me being the flagbearer. I grabbed the pole. “Oh my God !” I let go a silent shout! Little did I knew it was that heavy! I felt so ashamed. My left hand really felt a sharp pain.
Some of my teammates saw my grimace. “Chong Wei, just rest! Let others hold the flag”, one teammate advised. I was fighting in my mind. My upcoming tournament is important, but so is my flag. My teammates all went silent. I could see into their eyes. They wanted me to carry the flag. Then one official Muhaimin came to me and woke me up “Chong Wei, my son is waiting to see you to carry the flag in.” I knew I couldn’t disappoint them. I asked Seu Bock to bring me an invisible tape and tied the pole to my hands, providing extra support during the march-in.
Holding the pole in front of the line waiting to march in, a Madagascar athlete from the group in front had a small chat with me. He asked “You have a nice flag there, Mr Lee. Ours is more simple. Why is the complexity?”
My pride burst out suddenly. “This is no normal flag, my friend. This a symbol of unity of a great family. This is my country. This is a place where smiles and happiness happen for the simplest reason. This is my family. This is my home.”
The rest is history. You might notice the watery eyes in the photo. No more due to the pain in the left hand. Only tears of pride. I carried the flag proudly in the march in. Carrying in the flag. Carrying in the hope of my Malaysia. Carrying in the smiles of my 31 million big family. Carrying in … my home.
Happy 63rd Birthday, Malaysia.
我的国,我的家
四年前里约奥运,是第四次出战奥运会的我第一次成为马来西亚代表团旗手,当时候的我左手是受伤的,不过,当手握辉煌条纹那一刹那却忘了痛,取而代之的是无限的骄傲与使命感。
对我来说,辉煌条纹是马来西亚三千万人一条心的象征,而那一刻我手中握着的是全马三千万人的期盼与希望,双手撑起的是我的国我的家,此生有幸担任大马奥运旗手,是国家给我的荣耀,是我一生中最光荣的时刻。
马来西亚独立63年了,今年大家都不容易,希望疫情尽快过去,我相信只要全民团结一致,明天一定会更好,祝马来西亚国庆日快乐。🇲🇾
同時也有1部Youtube影片,追蹤數超過1,570的網紅Trong Hiep Nguyen,也在其Youtube影片中提到,BODYJAM 84 MASTERCLASS - LESMILLS Q1 2018 METRO WORKSHOP Ho Chi Minh City, VietNam (UFC Gym) Sunday, 04 March 2018 Hip Hop & Jamsterdam Presenters: A...
march fracture 在 หนังโปรดของข้าพเจ้า Facebook 的最佳貼文
นาน ๆ ครั้งที่หนังสตูดิโอใหญ่จะเปลี่ยนแปลงนักแสดงนำกะทันหันในนาทีสุดท้าย เมื่อกองถ่าย The Lovely Bones หนังของปีเตอร์ แจ็คสัน เตรียมพร้อมจะเริ่มถ่ายในปี 2007 พวกเขาต้องตัดสินใจเปลี่ยนนักแสดงนำจากไรอัน กอสลิ่ง แล้วดึง มาร์ค วอห์ลเบิร์ก มาแทนที่ก่อนเปิดกล้องเพียงหนึ่งวันเท่านั้น
.
ไรอัน กอสลิ่ง ถูกวางตัวให้รับบทเป็นพ่อที่หมกมุ่นกับการหาตัวฆาตกรที่ฆ่าลูกสาววัย 14 ปีของตัวเอง ซึ่งปัญหาอย่างแรกคือตัวละครจะต้องมีอายุประมาณ 30 ปลาย ๆ แต่กอสลิ่งเวลานั้นอายุเพียง 26 ปี และผลงานช่วงเวลานั้นของเขาเช่น The Notebook, Half Nelson, Stay, Fracture, และ Lars and the Real Girl ก็เป็นวัยหนุ่มทั้งนั้น ไม่ใกล้เคียงจะได้ลุคพ่อคนวัย 30 เสียเลย ดังนั้นจึงเริ่มมีการพูดคุยระหว่างนักแสดงกับโปรดิวเซอร์ว่าจะแปลงโฉมอย่างไรให้คนดูเชื่อว่าไรอัน กอสลิ่ง คือพ่อคนในวัย 30 ปลาย ๆ
.
ฟราน วาลช์ ภรรยาของปีเตอร์ แจ็คสัน ที่ทำหน้าที่เขียนบทและโปรดิวซ์หนังได้เริ่มคุยกับไรอัน กอสลิ่ง ในสเต็ปแรกนั้นกอสลิ่งแสดงความกังวลชัดเจนว่าเขาไม่ใช่ตัวเลือกที่เหมาะสมสำหรับบทดังกล่าว โดยคิดว่าตัวเองเด็กเกินไปสำหรับตัวละครที่เป็นพ่อคน แต่วาลซ์ยังเชื่อว่าเขาเหมาะกับบท และวางแผนจะปรับลุคให้ดูอายุมากขึ้นด้วยการทำให้ผมบางลง มีการพูดคุยกันประมาณ 2-3 ครั้งเท่านั้น ซึ่งในช่วงเตรียมเปิดกล้องนั้นบรรดาโปรดิวเซอร์ค่อนข้างยุ่งกับการเตรียมงานจนอาจจะไม่มีเวลาพูดคุยกับนักแสดงเป็นรายบุคคลให้ชัดเจน
.
จึงเป็นที่มาของการตัดสินใจปรับลุคด้วยตัวเองของไรอัน กอสลิ่ง เขาคิดว่าถ้าตัวเองน้ำหนักขึ้นสักประมาณเกือบ 30 กิโลกรัม และไว้หนวดเครายาวเฟิ้ม น่าจะช่วยให้ตัวเองดูน่าเชื่อถือสำหรับบท เขาเริ่มเพิ่มน้ำหนักตัวเองด้วยการกินไอศกรีม Haagen-Daz แบบละลายแล้วทั้งกระปุกทุกครั้งที่กระหายน้ำ ซึ่งยิ่งกินไอศกรีมก็ยิ่งกระหายน้ำขึ้นไปอีก ส่งผลให้น้ำหนักเพิ่มอย่างรวดเร็ว เมื่อน้ำหนักขึ้นประมาณ 27 กิโลกรัมสำเร็จ เขาก็เชื่อว่าตัวเองช่างเหมาะกับบทอย่างแน่นอน
.
แต่ยังไม่ทันเปิดกล้อง ปีเตอร์ แจ็คสัน เห็นสภาพเขาแล้วไม่เห็นด้วยอย่างแรงจึงตัดสินใจถอดออกจากบท ก่อนจะดึงตัว มาร์ค วอห์ลเบิร์ก ในวัย 36 ปี มาร่วมงานแทนก่อนเปิดกล้องเพียงวันเดียวเท่านั้น เรียกว่าฉุกละหุกสุด ๆ
.
ทำให้ไรอัน กอสลิ่ง กลายเป็นคนอ้วนว่างงานในทันที จากเหตุการณ์นี้จึงเป็นไปได้ว่าอาจจะเป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้เขาไม่มีงานแสดงนานถึง 3 ปี กว่าจะกลับมาคือได้โอกาสเล่นหนังทุนต่ำเรื่อง Blue Valentine (ทุนสร้างเพียง 1 ล้านเหรียญสหรัฐฯ) และหลังจากนั้นก็อาจจะเรียกว่าขาขึ้นสำหรับกอสลิ่ง เพราะในปี 2011 หนังทั้ง 3 เรื่องของเขาคือ Drive, Crazy Stupid Love., และ The Ides of March ได้รับเสียงวิจารณ์ค่อนข้างดี แล้วหนังก็ทำเงินพอสมควร
.
เขาเปิดเผยถึงประสบการณ์จาก The Lovely Bones ด้วยความสำนึกว่าอย่าให้อีโก้เข้ามาเกี่ยวข้อง มันโอเคที่จะยอมรับบทดังกล่าวแม้อายุจะเด็กกว่าตัวละครก็ตาม
ป.ล. ปีเตอร์ แจ็คสัน ทำ cgi ตัวละครในไตรภาค The Lord of the Rings สมจริงขนาดนั้น คงไม่มีปัญหาในการทำให้นักแสดงอายุ 26 ปีดูแก่ขึ้นหรอกมั้ง ฮ่าๆๆๆๆๆ
อ้างอิง
- https://www.hollywoodreporter.com/news/ryan-gosling-peter-jackson-fired-55303
- https://www.cinemablend.com/news/2477025/that-time-ryan-gosling-gained-60-pounds-for-a-role-only-to-lose-it-to-mark-wahlberg-for-being-too-fat
#หนังโปรดของข้าพเจ้า
march fracture 在 黃傑龍 Simon - 窮富翁 好人好事 Facebook 的精選貼文
以下係我已經喺WhatsApp收咗三次嘅前高等法院英女王御用大律師,Henry Litton (列顕倫)* QC ;給香港市民的一封信:~ (裏便了無新意, 不過有兩個好處. 1) 洋人寫係唔同啲, 仲要係有名望嘅大法官, 特別有說服力 2)啲英文寫得好靚, 仲有中文翻譯可以學習英文。
Henry Litton (列顕倫)* QC was the Judge of the highest Court in Hong Kong. He retired in 2015.
英女皇御用大律師列顕倫(亨利·利頓)QC,是香港最高法院的法官。他於2015年退休。
The following is what he’s written...
以下是他寫的。
There are few certainties in life. One of them is this: The common law system underpinning Hong Kong’s “core values” is destined to expire in 27 years’ time. The One Country Two Systems formula was designed to last for 50 years and no more. Hence Article 5 of the Basic Law. There is no mechanism in the Basic Law for the system to continue beyond 30 June 2047.
生活中很少有確定性。其中之一是:支撐香港“核心價值”的普通法制度將在27年後失效。一國兩制方案的設計時限是50年,之後,再也沒有了。因此,“基本法”第五條清楚指出。2047年6月30日以後,“基本法”中沒有任何機制讓這制度繼續下去。
All the calls for Freedom, Democracy etc have no meaning if the common law crumbles.
如果普通法崩潰,所有要求“自由、民主”等的呼籲都是沒有意義。
If the protesters truly value their professed aims, *their focus should be on demonstrating to Beijing and to the rest of the world that the One Country Two Systems formula works, and to promote an atmosphere in which Beijing feels comfortable with the system – and when the time comes, to extend the Basic Law for another 50 years, 100 years*. Then liberal democratic norms and values might have a chance to flourish.
如果抗議者真的誠心誠意的重視他們宣稱的目標,*他們的重點、重心,應該是向北京和世界其他地方展示“一國兩制”的方案是有效的,並推展“一國兩制”的成功實施。令北京對這一制度感到寛心舒泰的環境下 - 當時機成熟時,說服北京將“基本法”再延長50年,100年*。那麼,自由、民主的模式、準則和價值觀還可能有延續蓬勃、活躍的機會。
Crunch time is not 27 years away. It is just round the corner. For Hong Kong to continue as one of the world’s greatest financial and trading centres, planning for the future must necessarily look 20 -30 years ahead. So the hard question will soon be asked: is the common law system to continue beyond June 2047 ? The answer lies in Beijing and nowhere else.
擔心不安的時刻不是27年後的事。就在拐角處。要使香港繼續成為世界上最大的金融和貿易中心之一,對未來的規劃必須著眼於未來20-30年。因此,我們很快便會提出一個棘手的問題:普通法制度是否會延續至2047年6月以後?答案就在北京,而不是其他任何地方。
The last time this issue arose – back in 1982 – Hong Kong had the backing of Great Britain. This time Hong Kong stands alone. And, up to this point, Hong Kong has demonstrated for all the world to see that the One Country Two Systems formula is extremely fragile: and, if the unrest continues, it would surely fracture beyond any hope of recall.
回顧1982年,上一次被問到這個問題的時候,當時香港是得到了大英帝國的支持。而這一次,香港只能孤掌難鳴。到目前為止,香港已經向全世界展示了“一國兩制”這方案是極其脆弱的:如果動亂繼續下去,它肯定會褫奪,無望地被撤銷。
It is beyond the power of the Hong Kong SAR government to devise the governing model for the future. Pressing the Hong Kong government to promote greater democracy is futile. Rightly or wrongly, that power lies in Beijing. Nowhere else. Hong Kong enjoys freedoms found nowhere else in China. To think that unlawful assemblies and demonstrations, and violence in the streets, would soften Beijing’s attitude towards Hong Kong is absurd. Common sense suggests it would have the opposite effect.
為未來設計治理模式,是超出了香港特別行政區政府的權力範圍。要迫使香港政府促進更大的民主是徒勞的。不管是你喜歡也好。不喜歡也好。權力就是在北京。沒有別的地方了。香港現在享有中國其他地方沒有的自由。認為非法集會示威和街頭暴力會軟化北京的對香港的態度是荒謬的。常識表明,它只會產生相反的效果。
But there are deep social issues which the SAR government can redress, having regard in particular to the huge foreign currency reserves it holds:USD425 billion – by far the largest in the world, enough to guarantee public servants’ pensions hundreds of times over. And yet Hong Kong’s social services are crumbling, hospitals are understaffed, public education is poor, teachers are ill-paid, young people cannot afford to rent even the most substandard apartment, the gap between rich and poor is ever-widening.
但是,有一些深層次的社會問題是特區政府可以解決的,特別是考慮到特區政府擁有世界上最龐大的外匯儲備:4,250億美元 - 是政府公務員的長俸所需要的保證金額的數以百倍。然而,香港的社會服務卻每況愈下,醫院人手不足,全民所需的教育不論在質素及資源都極差,教師薪酬偏低。年輕人怎都難以負擔租用即使是最不合標準的居所,社會上,貧富差距在不斷拉大。
The laissez-faire policy of the colonial government has been carried to extremes by the SAR government in the past 20-odd years. The rich have prospered in the meanwhile whilst the bulk of the people suffered. The influx of Mainlanders under the One-Way Permit system has caused great strain on all services. The people’s needs have been neglected. The young see little prospect of a fulfilling future and even university graduates find difficulty in meaningful employment.
大英帝國殖民地政府的自由放任政策在過去二十多年來一直被特區政府極端化。與此同時,大多數富人們卻在此期間更加繁榮昌盛、更加富裕起來,而相反普通市民却受苦了。在單程證制度下,內地人士大量湧入,對所有服務造成更大壓力。市民的需求、需要被忽視。年輕人看不出有向上游、向上流的任何富圖的希望。甚至大學畢業生也很難找到有合識、合意的工作。
These, I suggest, are the deep-seated ills which sustain the fire of discontent in the wider community, and bring hundreds of thousands to march in the streets. These are not matters which a commission of inquiry can resolve.
我認為,這些水深火熱的社會問題及弊病,這些憤懣之火已經廣泛地蔓延在整個社會,並促使數以十萬人走上街頭。這些都不是一個所謂諮詢委員會可以解決。
The media here is full of Hong Kong stories, and of course footage of the riotous behaviour on the streets: what empty slogans, meaningless rhetoric the protesters display ……….In watching these events I am reminded of the prayer attributed to Saint Francis:
今天的媒體充斥著不同形式的香港事件,當然有街頭暴力行為的鏡頭:抗議者們展示的空洞口號和毫無意義的粗言穢語。…當我在觀看這些事件時,‘我想起聖弗朗西斯的禱告:
Pray God give me the courage to change the things I can change, the fortitude to bear the things I cannot change, and the wisdom to know the difference.
願上帝賜給我勇氣去改變我能改變的事情,給我勇氣去承受那些我無法改變的事情,給我智慧去分辨其中的黑白。
I arrive in Hong Kong Thursday 24 October, staying for one month.
我在今年的10月24日星期四抵達香港,逗留一個月。
As ever
如常,祝願香港
H
列顕倫
PS Please feel free to convey these observations to anyone you chose ………….They are *not confidential*.
歡迎隨時將我這些意見傳達給你所選擇的任何人.此文是*不保密的*。
march fracture 在 Trong Hiep Nguyen Youtube 的精選貼文
BODYJAM 84 MASTERCLASS - LESMILLS Q1 2018 METRO WORKSHOP
Ho Chi Minh City, VietNam (UFC Gym)
Sunday, 04 March 2018
Hip Hop & Jamsterdam
Presenters: Arnold, Kai, Cherry
https://www.facebook.com/kai.nth0811/
https://www.instagram.com/kai.nth0811/
Track 1 – Saint Bass City Rockers – The Bloody Beetroots
Track 2 – Unforgettable (Mariah Carey Remix) – French Montana feat. Swae Lee & Mariah Carey
Track 3 – We Be Burnin’ (Recognize It) – Sean Paul
Track 4 – Grrrrrrrr – Sneaky Geezy
Track 5 – Don’t Quit – DJ Khaled & Calvin Harris feat. Travis Scott & Jeremih
Track 6 – Now And Later (Henry Fong Remix) – Sage The Gemini
Track 7 – Badam – Hardwell and Henry Fong
Track 8 – Questions – Chris Brown
Track 9 – Wobble & Jiggle (Extended) – Bassjackers
Track 10 – EIGHT – Sneaky Geezy
Track 11 – Sorry Not Sorry – Demi Lovato
Track 12 – Annihilate – Sophie Francis
Track 13 – Fracture – Slumberjack feat. Vera Blue
Track 14 – Scream (Extended) – Tiësto and John Christian
Track 15 – Begin Again – Knife Party
Track 16 – This Feeling (Kryder Remix) – L’Tric
Track 17 – Rollin’ – Calvin Harris feat. Future & Khalid
@reebok @lesmillstribe #LesMills #LesMillsAsiaPacific #LMAP #Reebok #ReebokLesmills #ReebokSponsoredAthlete #onetribe #fitterplanet #bemorehuman #kai